Samokrytyka żonatego byka (III)

[Wiesław J.K.]

Siedział byczek na polanie
Trzymał flachę na kolanie
Siedział cicho i przeżuwał żyta kłos
Siedzi byczek na kanapie
I tak sobie w nosie drapie
Już nie został mu na głowie nawet jeden włos
Ma dylemat całkiem z byka
Problem mu się z rąk wymyka
Prawie stracił mowy głos
Traci zmysły, traci wolę
I narzeka na swa dolę
Co najgorsze pusty jest już trzos
Wrócił byczek do obory
A tam powróciły zmory
Nagle poczuł się jakby ktoś go walnął w nos
Więc położył się na sianie
Wnet go ogarnęło spanie
I zapomniał jaki ma rozhukany los

[kasiaballou]

Czytałam, pozdrawiam - bysia też :)
kasia

[Wiesław J.K.]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Fajnie i dzięki za odwiedziny. Bysio pozdrawia wzajemnie :)

Wiechu

[Wiesław J.K.]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Witam Promila Czwartego byczym pozdrowieniem :)

[bezsenna81]

z żartem pisać o złej doli to też sztuka,bardzo fajnie napisane,trochę mi wciąż tej płynności brakuje ale się przyzwyczajam,jeszcze ze dwa wiersze i już przestanę grymasić,szkoda byczka:)

[Wiesław J.K.]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Byczek biedny, a wesoły
zawsze z żartem chociaż goły ;-)

Grymaszenie konstruktywne mile widziane.

Pozdrawiam,
Wiechu

[Judyt]

Wiesław, ten Twój wiersz to skojarzył się z piosenką
Stryku-Byku niejakiego sdm, a tak jakoś nutowo; J.

[Wiesław J.K.]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Witam Cię Judyt! Tak szczerze mówiąc to nigdy nie słyszałem tej piosenki. Chętnie bym posłuchał.
Pozdrówki :)))