Wiersz ratunkowy

[Mr._Żubr]

akcja typu wykład prelekcja bankiet wernisaż
w każdym razie sporo tłuszczy
siedzę zaraz za tobą na widok twojej potylicy
moje palce tańczą nerwowego kankana na udach
pocę się i jestem już tak ciężki mokry jak cały mój
romantyzm zamykający się w rozporku

kiedy twoja błogosławiona teraz głowa porusza się
wodzę za nią nosem jak anteną w poszukiwaniu fal
zapachu żeby nie przerwać transmisji do jaskiń
mojej kamiennej twarzy

kiedy wszystko się kończy atmosfera i mój pasek
rozluźnia się podchodzę pewny swego jak chętny pies
i uderzając na ślepo w błagalne tony rzucam
w ścianę gdzieś za tobą

hej maleńka to mnie tak burczało w brzuchu

[kasiaballou]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

No, Panie Żubrze, wrzucone na szybko, a balast wybrzmiewa, jak stare małżeństwo; "twoje, moje" - czacoooś z tym zrobić, bo szkoda tekstu - fajna pionta, taka... zaskakująco rozbrajająca ;)
Powodzenia

pozdrawiam
kasia

[Mr._Żubr]

Teraz nie mam, czasu, ale spróbuję pokombinować. Buk z Tobą.

[Magda_Tara]

wiosna idzieeeeeeeee!

bardzo, bardzo
podoba się

i bawi bardzo!
:))

[aluna]

Ciekawie opisany temat,porusza zostaje w pamięci czytelnika!
Pozdrowionka!
Ania

[bestia be]

wiosna idzieeeeeeeee!

bardzo, bardzo
podoba się

i bawi bardzo!

Podoba sie wiersz
pozdrawiam

bestia

[mine]

tak, mi też się podoba
wywaliłabym tylko tego "chętnego" z tego
psa
bo pies
to pies

więc - "[...]podchodzę pewny swego jak pies"

pozdrawiam
JMM

[Mr._Żubr]

Dziękuję za pozytywne komentarze. A z tym chętnym psem, to wiąże się historia, tak więc zostać musi. Pozdro.

[Magda_Tara]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

a czemu bestia mnie nie cytuje,
tylko leci moją wiosną ;)) ?????

a swojego komenta nie łaska?
pozdrówki !

i sie pytać czy wiosnę ruszać pozwalam!
:))