Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

to nie ja trzymam słońce w tym związku
dzielnie dzierżę za to zupełnie nieromantyczny parasol
żeby nie zasypał nas śnieg sypiący z telewizorów
billboardów gazet i czasopism

śnieg czerwonej pojebanej miłości
rozsypywany przez wodzirejów
rozdmuchiwany przez przechodniów

kupię ci lizaka
chcesz


Warszawa 15 II 2009

Opublikowano

Wydaje mi się niedomknięty ten wiersz, Żuberku. Pointa jest tak raptowna, że idzie się nią zachłysnąć przy czytaniu. Ideę pochwalam, jednakże wers 'śnieg czerwonej pojebanej miłości' jakby spłaszcza niepotrzebnie całość w MOIM, subiektywnym mniemaniu.

Dalej nie chwytający mnie za gardło wodzireje i trafne rozdmuchiwanie miłosnego pyłu przez przechodniów - całość ok.
+/- poprawny

Pancuś

Opublikowano

to nie ja trzymam słońce w tym związku
dzielnie dzierżę za to zupełnie nieromantyczny parasol
żeby nie zasypał nas śnieg sypiący z telewizorów
billboardów i gazet

W tej postaci jakoś bardziej do mnie przemawia. Pozdrawiam.

Opublikowano
Stefan Rewiński
Super.

natalia servant
Proszę, dziękuję, pozdro.

BARBARA JANAS
Mlasku, mlasku. Dzięki.

Pancolek
Poprawne dzięki. A puentę polecam zapić alkoholem.

H.Lecter
Miało też być pomarańczę kupię ci, ale to by już można podciągnąć pod zrzynanie.

Magda Tara
Wszyscy coś o puencie. Ale super, hehe.

Rachel Grass
No właśnie, z puenty jestem dumny - każdy coś (dobrego lub złego) o niej właśnie.

Agata Lebek
Ok, spoko. A nic o puencie?

Marcin Gałkowski
Ha, więc tytuł też mi wyszedł! Tytuł + puenta, to już prawie dobry wiersz:)

pchła szachrajka
To będzie... 9.99 zł.

Dzięki za komentarze, pozdrawiam.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



"Miłość cierpliwa jest, łaskawa...";)
( nie mogę się wypowiadać, bom szczęśliwa w te gierki i skowronki tylko widzę:D )
może plastikowej? pluszowej? ale to tylko jeden taki kierunek.
pozdr aga
Opublikowano
mały dzielny tosterze,
bardzo cieszy mnie Twoja opinia.

Emu Rouge,
ale to miłość z telewizorów i innych takich. Nie może więc być cierpliwa i łaskawa. Jest pojebana.

Tomasz Piekło
dzięki, starczy.

Dziękuję Państwu, pozdrawiam Państwa.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @iwonaroma jakoś jest tak że moje mole zjadła mucha
    • atak z powietrza dalej czołgi  artyleria i piechota  klasyka    wojny jaką znamy nie będzie    dwa plus kot  wysprzęglona Polska armią nie grozi    tarcia pod tablicą Mendelejewa Pokrovsk i jak po stole do Kijowa  obliczony na klęskę  pas ziemi niczyjej     Och Karol trzymasz się  a sukienka Trumpa  dziurawa  faluje w tańcu z innym    pomyśl o schedzie  rodzimej    noblistki                           
    • 7. Narodziny wichru (narrator: perski kancelista)   1.   Wieść z Hellady — Macedończyk zwyciężył. I nikt się nie zdziwił.   2.   Święty Zastęp umarł jak trzeba. Reszta — jak zwykle.   3.   Mówią, że nadszedł pokój. To tylko cisza przed wichurą.   4.   Filip — wódz, który zna wartość ludzkiego błota.   5.   Zbyt wiele zwycięstw bez ceny — bogowie upomną się później.   6.   Trzeba pogratulować, nim zaczniemy się bać.   7.   Coś się rodzi na Zachodzie — zbyt pewne siebie.   8.   Być może to nic. Być może początek końca.   cdn.
    • @KOBIETA też jestem piękna:)  @infelia musiałabym dorobić drugi talerz, bo za mało by było:) nie ma co zmywać, tylko opłukać w wodzie:)
    • Z kominka dym unosi się kłębami, Na salony się wdziera, cugu brak? A cóż to? noga zwisa nad paleniskiem. Dziadek z babcią, wnuki z nimi,   O kocie i myszy nie wspominając, Ciągną, ile sił starczy: i raz, i dwa, i trzy! Bum! padają na plecy, a przed nimi dziwoląg W czerwonym kubraczku wypada.   „Hu, hu, hu!” – zakrzykuje – „niosę niespodzianki!” Oj, bidulo, skąd się wziąłeś taki usmolony? Brodę masz przypaloną, portki w strzępach, Co tam masz na plecach? worek piasku?   Nie mów, że prezenty, pokaż, nie bądź chytry, Komisyjnie otworzymy, rach-ciach. O! fajowo! jest ciuchcia, dziadek już się cieszy. Łyżwy, moje, moje! – Emilka piszczy.   Sweter w bałwany… głęboka cisza zapada. Jest i paczka, a w niej model pajęczyny Do sklejenia tylko dla wytrwałych, Napisano drobnym druczkiem na odwrocie.   Szalik, dziwnie długi, jakby dla teściowej… Pomarańcze i orzechy, jabłko i migdały, Piernik nawet nos podrażnia… apsik! Tylko tyle, a gdzie auto i rowery?   Miał być jacht i karnet na siłownię, lot balonem I safari po Afryce dzikiej, niezbadanej. Stasiek, kartkę bierz i pióro mi w te pędy Skargę oficjalną podyktuję do Rovaniemi!   W tym zamęcie, nie mówiąc zbędnego słowa, Gość zdjął czapkę, brodę, wytarte szaty I nagle stał się zwykłym, starym człowiekiem, Co patrzy na tę chciwość ze smutkiem.   „Prezentów dałem w bród, lecz wy nie pojęliście, Że najcenniejszym darem nie jest rzecz żadna, Lecz radość świąt, wasza bliskość, czułe słowa I ten widok was wszystkich, jako rodzina zgodna”   Zanim zdołali jęknąć, rozpuścił się w powietrzu, Jak zapach ulotny, ledwo nosem uchwycony. A pod choinką rozświetloną, w miejscu na prezenty, Kartka została z napisem: „podarujcie sobie siebie”  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...