Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

  • Odpowiedzi 63
  • Dodano
  • Ostatniej odpowiedzi

Top użytkownicy w tym temacie

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


samotność to już dopowiedzenie:)

"ciepły chleb samotności" to nie tylko akceptacja tego co jest, to także zmiana wartości - samotność okazuje się "pożywna" - inaczej mówiąc - twórcza;

serdeczności Ewie i autorowi;
J.S
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


samotność to już dopowiedzenie:)

"ciepły chleb samotności" to nie tylko akceptacja tego co jest, to także zmiana wartości - samotność okazuje się "pożywna" - inaczej mówiąc - twórcza;

serdeczności Ewie i autorowi;
J.S

nie jestem pewna, czy można akceptować samotność i pisać o niej z takim smutkiem. to raczej poddanie się stanom, bo przerastają, bo jest tęsknota za czymś innym. brak wiary w poprawę nie oznacza akceptacji. wypowiedzenie samotności na głos, to tylko próba oswoienia się z tematem.

to tak na moje oko Jacku. :)

ściskam najmocniej.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



"ciepły chleb samotności" to nie tylko akceptacja tego co jest, to także zmiana wartości - samotność okazuje się "pożywna" - inaczej mówiąc - twórcza;

serdeczności Ewie i autorowi;
J.S

nie jestem pewna, czy można akceptować samotność i pisać o niej z takim smutkiem. to raczej poddanie się stanom, bo przerastają, bo jest tęsknota za czymś innym. brak wiary w poprawę nie oznacza akceptacji. wypowiedzenie samotności na głos, to tylko próba oswoienia się z tematem.

to tak na moje oko Jacku. :)

ściskam najmocniej.

stawiasz znak równania pomiędzy samotnością, smutkiem i tęsknotą;
może to kwestia osobnicza, ale można przyjąć samotność bez smutku i bez tęsknoty, z pełnym pogodzeniem się z istniejącym stanem rzeczy i nie wymaga to żadnego heroizmu - wystarczy wybróbowany stoicyzm, męska zgoda że jest jak jest i inaczej nie będzie;
to nie kapitulacja - to raczej trzeźwość i rozsądek, poniekąd uśmiech rozumu;
J.S
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



nie jestem pewna, czy można akceptować samotność i pisać o niej z takim smutkiem. to raczej poddanie się stanom, bo przerastają, bo jest tęsknota za czymś innym. brak wiary w poprawę nie oznacza akceptacji. wypowiedzenie samotności na głos, to tylko próba oswoienia się z tematem.

to tak na moje oko Jacku. :)

ściskam najmocniej.

stawiasz znak równania pomiędzy samotnością, smutkiem i tęsknotą;
może to kwestia osobnicza, ale można przyjąć samotność bez smutku i bez tęsknoty, z pełnym pogodzeniem się z istniejącym stanem rzeczy i nie wymaga to żadnego heroizmu - wystarczy wybróbowany stoicyzm, męska zgoda że jest jak jest i inaczej nie będzie;
to nie kapitulacja - to raczej trzeźwość i rozsądek, poniekąd uśmiech rozumu;
J.S

męska zgoda że jest jak jest i inaczej nie będzie;

Czy jest to w stanie zrozumieć kobieta...? ; )))

Twój rozum często się uśmiecha, Jacku... ; )
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



stawiasz znak równania pomiędzy samotnością, smutkiem i tęsknotą;
może to kwestia osobnicza, ale można przyjąć samotność bez smutku i bez tęsknoty, z pełnym pogodzeniem się z istniejącym stanem rzeczy i nie wymaga to żadnego heroizmu - wystarczy wybróbowany stoicyzm, męska zgoda że jest jak jest i inaczej nie będzie;
to nie kapitulacja - to raczej trzeźwość i rozsądek, poniekąd uśmiech rozumu;
J.S

męska zgoda że jest jak jest i inaczej nie będzie;

Czy jest to w stanie zrozumieć kobieta...? ; )))



ho ho, kobieta jest częściej w stanie H.Lecter.

Jacku S, "stawiasz znak równania pomiędzy samotnością, smutkiem i tęsknotą" nie, też nie uogólniam. Czytam ten wiersz i na jego podstawie odczytuje smutek i poddanie się sytuacji.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



męska zgoda że jest jak jest i inaczej nie będzie;

Czy jest to w stanie zrozumieć kobieta...? ; )))



ho ho, kobieta jest częściej w stanie H.Lecter.

Jacku S, "stawiasz znak równania pomiędzy samotnością, smutkiem i tęsknotą" nie, też nie uogólniam. Czytam ten wiersz i na jego podstawie odczytuje smutek i poddanie się sytuacji.

ho ho, kobieta jest częściej w stanie H.Lecter.

No dobrze, Ewo...zgodzę się na - niekiedy, niektóre... ; ))
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Han, cholera, co to za pozycja 'na deszczowego piekarza'?

a tak dokładniej, to mam wrażenie szwendającej się wszędzie seksualności, która przerasta i zarazem przerysowuje ten wiersz i jego znaczenia. zabarwia go tak mocno, ze groteskowo jakoś wychodzi to, co na stole, na krześle i w domyśle wszystko, 'co nie na drzewo uciekło'

przepraszam, ale najwyżej wal w pysk (najwyżej, w nadziei, że tam już mój pysk się skończy ;) )

czułkiem :))

Na deszczowego piekarza, to mój wynalazek - pycha... ; ))

Wuszka, bój się Boga, peel ascetyczny i wstrzemięźliwy, mnich prawie a ty mu jakieś seksuaktualności... W nic walić nie będę, bo aż sobie usiadłem, mimo, że siedziałem - spłoniony jak dziewica jakowaś... ; )
Szklankę wody proszę...
: )
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



to już wiem czemu, to zapis 'ochot' mnicha. serio, Han, ja nie żartuję, zę nie moge się tego powidoku pozbyć, chyba, że mię coś pogło :| bo taka możliwość też jest :))

Cholera, wiesz o peelu coś, czego ja nie wiem...łajdak, a takie swięte minki stroił... ; )
Nie wiem czy cię pogło ale mnie zagło, na pewno...
: ))

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się



  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Cienia tu nie dostrzegłem;) raczej tak intensywny proces spalania, że wystarczyłoby budulca - lirycznego, metaforycznego, emocjonalnego - na kilka wierszy. Gdy już opadnie ferwor, może warto pomyśleć nad uporządkowaniem tej materii. Tekst odsłania bogatą wyobraźnię, swobodnie przemieszcza się między obserwacją realnych zjawisk a warstwą metafizyczną i symboliką odniesień, a jednocześnie miejscami skręca w obszary, które poezja powinna omijać. Pył rozkoszy, żar serc, ciężar pustki, ból, wieczność, ból kwitnący w ekstazie.... W tekście jest tyle fantastycznych metafor, oddających siłę, brutalność i niesamowitość opisywanej namiętności (np. kapitalny fragment o rekinach), które bezlitośnie docierają do samego szpiku pierwotnej zmysłowości, że nie potrzeba dodatkowo ich tak łopatologicznie rozkodowywać na oczach czytelnika. W utworze jest też bardzo dużo powtórzeń, nie wszystkie wydają mi się konieczne. Za jakiś czas weź ten wiersz do tablicy i przepytaj z każdej linijki. Co jest naprawdę uzasadnione, a z czego można zrezygnować. Zdaję sobie sprawę że chaos tekstu (nawiasem mówiąc, bodajże trzykrotnie pojawił się w utworze) jest zamierzony, bo chaos to dzikość a wiersz ma być kosmiczno - cielesną topielą. Jednak Twoim zdaniem, jako poety, jest wywołać wrażenie żywiołowości w głowie odbiorcy, a samemu zachować kontrolę nad słowami. To istotne, zwłaszcza że lubisz utwory raczej dłuższe niż krótsze, gdzie nie można pozwolić sobie na werbalny bezład i na to, żeby treść zjadała sama siebie.  
    • Była taka knajpa, porządna nawet ceny w niej były zupełnie dzisiejsze ktoś poprosił o stawki sprzed trzech lat i ok. Cóż, nie dało się tego zrobić. No ale ktoś w knajpie wpadł na ceny z niechybnej półki za dwa lata... I dopiero wtedy nastał rodzaj końca. Knajpa - owszem świeciła - ale głównie pustkami. Popijał w niej właściwie tylko pewien pan bogacz, ale on już osiągnął pensję w wysokości za dwa lata.   Warszawa – Stegny, 19.07.2025r.  
    • @Corleone 11 Cieszy mnie, że tak wnikliwie przeczytałeś mój tekst. Bardzo, bardzo dziękuję. Postaram się wszystko poprawić według powyższego i zapamiętać na przyszłość;-)

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @Waldemar_Talar_Talar Dziękuję za odwiedziny! Pozdrawiam serdecznie! @Leszczym Bardzo mi miło, pozdrawiam

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Nie wiem, co mam ze sobą w życiu zrobić, to pójdę w politykę. Słabe. Nie w sensie poetyckim, oczywiście. 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...