Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

wspominki z Krakowskiego wieczorku poetyckiego

Tali Maciej
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Tali Maciej

Tali Maciej

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

była pani wieszczem i jeszcze mam dreszcze
gdy wiersze te pierwsze pamiętam wciąż

była pani lwem i wiem że gromkie brawa
to sprawa oczywista gdy lingwista słowem śwista
fonetycznie i lirycznie czyta wiersz

była pani dziś jak dama a poezja rymowana
i ta znana i nie znana nie zamknęła się w tych ramach

w sali było duszno i tłok w bok w tył bez ruchu
na uchu jednak pozostał ślad
zgadł bym jeszcze te cytaty cyt cyt
lecz niestety wewnątrz był skwar i tłok
z boku na bok pewien krzywak
o dziwo wypił piwo
po-czym? zbladł i padł

była pani wieszczem i jeszcze te wiersze pamiętam
również pogotowie co bladego o zdrowie
pyta łosie


((((((-:
z pozdrowieniami dla wszystkich uczestników i z zaproszeniem dla każdego chętnego o dziwo też na piwo

basia gowska

basia gowska

Opublikowano
Opublikowano

wiersz przeczytać wyraźnie jest ważne
choćby dlatego, że bez tego
widownia może wziąć poezję za kaźnię

w życiu nie rechotałam się tak ze sprawozdania z jakiegoś wieczorku autorskiego
gratulaje panie kolego

niczego
niczego

Oxyvia

Oxyvia

Opublikowano
Opublikowano
lecz niestety wewnątrz był skwar i tłok
z boku na bok pewien krzywak
o dziwo wypił piwo
po-czym? zbladł i padł

(...)
również pogotowie co bladego o zdrowie
pyta łosie

Ojej, to aż tak było? Ja cie kręce! Nie dawać tam piwa w tłoku! Nie dawać!
M._Krzywak

M._Krzywak

Opublikowano
Opublikowano

Z tym piwem to trochę nie tak ;)
Ale - wiersz jak najbardziej poetycki (sprawozdanie? No nie róbmy sobie jaj...),
ale - tylko jako zabawa, słowem, sytuacją, niech to będzie zachęta, impuls, ja wiem, do współtworzenia, do brania udziału, do robienia podobnych rzeczy.
Ja, niejako przywołany przez treść utworu, uśmiecham się :)))

Pozdrawiam.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Migrena
      Pęknięty panoptykon

      Przez Migrena · Opublikowano

      @huzarc   wiersz trudny, głęboki, ważny.   czytam go jako apel do nas, do społeczeństwa.   odzyskajmy myślenie i język, aby obronić swoją tożsamość przed systemem, który jest jednocześnie totalitarny i wadliwy.  zachowajmy zdolności do głębokiej empatii i widzenia przyszłych konsekwencji, zanim wszystko sprowadzi się do zimnych liczb. dostrzeżmy niepozorne zło zanim ono stanie się rzeczywiste.           na marginesie. skandynawscy kryminaliści -  to ci z powieści Jo Nesbo i Stiega Larssona. zachęcam do lektury : Policja, Upiory, Pragnienie oraz Millennium. warto !!!!       świetnie napisany wiersz !!!!!!  
    • Tyrs
      Delirium

      Przez Tyrs · Opublikowano

      Sypiam mało. To dlatego nie śnię. Żadnych obrazów, które widziałem w muzeach, żadnych postaci. Głuchy dźwięk przy pukaniu – wieczny ja, moja beautiful skull, my beautiful scalp. Klątwa dziewiątej symfonii – skoczne rondo lub szybki finał, kakofoniczny wrzask jak wyrok u neurologa – z drugiej strony neuroplastyczność, nowe połączenia dendryt – akson są jak koleje do nieznanych miejsc – gdzie mnie nie było, gdzie byłem, z kim, wczoraj, dziś – piłem, nie pamiętam nic, nie łykam nic na niepamięć i to samo nic, w listopadowych barwach, nudzi mnie. Ach, jaki czuję się zmęczony! To nic. Żadnych ciemnych obrazów! Żadnych kobiet bez oczu! Odejdź Modigliani! Dajcie mi dobry tekst, nie nic! Jedynie tekst, aktorów, dwie aktoreczki z pasją. Karta za kartką – dobre szycie – zanim padną, kartka po kartce, moje wierne psy, do nóg. Kompulsywnie, metodycznie – jak by powiedział Stanisławski (od ilu lat już gnije i w nosie ma method acting) po raz trzeci, oglądam dokument o van Goghu – jak można tak spieprzyć kościół w Auvers, sam bym nie kupił takiego obrazu; już bliższa mi postać doktora Gacheta – doktorat z melancholii, paskudna choroba mówiąc między nami, sypiam zbyt mało, żeby pisać o onirycznych postaciach, krajobrazach, Bogu. Żadnej ołowianej bieli! Jestem udręczony – odpalam papierosa za papierosem, przesypuję resztki wspomnień o tobie z dłoni do dłoni między rozedrganymi palcami, drążącym językiem spijając z podłogi uciekającą przestrzeń, czas.  
    • Tyrs
      Nie myśl - everywhere home(less)

      Przez Tyrs · Opublikowano

      @Leszczym Musiałem odpocząć - zastanowić się, kiedy byłem najszczęśliwszy, czy wtedy, gdy publikowałem tutaj, czy tam, w pismach - tutaj. NIe przesadzaj z erudycją, podstawowa wiedza nieco czasem poszerzona i wielkie braki w niej. Dziękuję, że jesteś. 
    • huzarc
      Obecność przeszłości

      Przez huzarc · Opublikowano

      @markchagall Świadomość to latanie pęknięć. Ale bardzo trafnie. 
    • Migrena
      O Niej Śnię

      Przez Migrena · Opublikowano

      @Robert Witold Gorzkowski   Robercie.   najważniejsze Święto - NIEPODLEGŁOŚĆ.   uczciłem jak należy bo kocham swoją Polskę.   ale wiersz - on jest o miłości. nie mogłem się powstrzymać :)   dziękuję.       @m1234   niezwykły komentarz      i wspaniałe granie !!!!!   dziękuję :)      

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...