Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano
upiększać nam nie trzeba piękna
najwyżej wznosisz brwi Ty powietrze


cicho i coś więcej
nitka się skądś przyplątała
może połamała nogi zawrotnie

chciałbym przytulić mowę twą
twarz osłupiała zapatrzeniem
walczy i skąd wiedziałeś o śpiewie

tysiącem kilometrów- nie wiem(...)

*
Kochani jak coś to śpie
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Kasiu wiem że nie podobają Ci się wierchoły(...)
ale dziękuję za wdepnięcie; smutne słowo, ale dzięki
płoniaście


Ano, rzecz w tym ,że wierchoły to mi jak najbardziej - ino bez treści irytują - ino_mi_mnie ;)
zdrówki

kasia
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Kasiu wiem że nie podobają Ci się wierchoły(...)
ale dziękuję za wdepnięcie; smutne słowo, ale dzięki
płoniaście


Ano, rzecz w tym ,że wierchoły to mi jak najbardziej - ino bez treści irytują - ino_mi_mnie ;)
zdrówki

kasia

dziękuję za zdrowie(przyda się),w każdym razie dziękuję za wyrażenie zdania,
treść jest jaką widzisz, a tego czego nie widzisz to może i bez treści
nie mnie to oceniać(...)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Babo bardzo mnie pocieszyłaś tym" szmerem strumyka.."
piękne są Twoje depnięcia,odczytanie pod(...)
dziękuję z serca, zaraz idę bo nie chce się wzruszyć, J.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



tajemniczy szept ciszy w sercu wrażliwym na głos piękna,
takie tchnienie duszy...trudno zinterpretować
tę jak mgnienie chwilę (nitka), ale ją się słyszy w słowach...
mnie się podoba Twój wierchoł i te wszystkie
zadumania w innych...
pozdrawiam cieplutko Judyt :))
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



tajemniczy szept ciszy w sercu wrażliwym na głos piękna,
takie tchnienie duszy...trudno zinterpretować
tę jak mgnienie chwilę (nitka), ale ją się słyszy w słowach...
mnie się podoba Twój wierchoł i te wszystkie
zadumania w innych...
pozdrawiam cieplutko Judyt :))
dziękuję z serca Teres za pocieszne słowo
to bardzo miłe i szlachetne czytać,
w słowach właśnie nie zawsze można(.....)
również cieplutko nad wieczornym (mlekiem:)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


hehe Beatko to jest poza wierchołem, to do czytelników, dzięki za wdepnięcie z serca, lecę już(...)
wpadłam tylko wers dopisać

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @huzarc Unieważnię - czyli  sprawię, że przestaniesz istnieć, że twój krzyk, twój bunt, twoja złość staną się nieważne, niewidzialne. Wiersz mówi o tym, jak system (społeczny, polityczny, osobisty) neutralizuje autentyczny gniew - nie walcząc z nim wprost, ale unieważniając go, ośmieszając, gasząc błyskami i brokatem.  Ciekawe! 
    • @Waldemar_Talar_TalarJa również nie boję się miłości! :))))   nie boję się miłości gdy świat się chwieje to ona przypomina po co się żyje
    • @KOBIETA Bardzo często sięgam w swojej twórczości po motywy weird fiction i mitologię Cthulhu. Jest to najdoskonalszy rodzaj grozy transcendencjalnej 
    • Ty bzik - ba - bujał: cne, to potencjał u babki zbyt.      
    • @Migrena Napisałeś świetnie o artystach (poetach), którzy utknęli między własną ambicją a paraliżującym brakiem autentyczności. Ich powaga jest pozą, która maskuje brak treści. Dużo tu ironii, która miejscami przechodzi w groteskę. Wyśmiewasz pozy i banały, którymi posługują się ci "twórcy", którzy pragną wielkich tematów, ale boją się ryzyka, prawdy i konfrontacji. W końcówce, wiersz staje się opowieścią o uniwersalnym ludzkim dążeniu do ekspresji. Pokazuje, że prawdziwa twórczość (to "żywe słowo") nie jest łatwa ani przyjemna. Ona "gryzie" – jest bolesna, wymaga konfrontacji i pozostawia ślad. Ciekawy tekst, refleksyjny, świetny!    Czytam twój wiersz o poetach-tułaczach i myślę sobie - znam takich, co mają w plecaku dziesięć tomików niedokończonych, trzy metafory (wszystkie o jesieni) i jeden rym do słowa "miłość", który brzmi jak "pilność". Stoją na przystanku inspiracji czekając na autobus, co nie przyjedzie, bo wena ma dziś wolne i poszła do fryzjera. A ja? Ja też mam watę w zdaniach i kotlet robię z każdej myśli, ale przynajmniej wiem, że pies ma rację - i dlatego kończę wiersze, choćby były jak skarpety - nierówne, ale w parze. Bo lepiej skończyć źle niż pięknie nie zacząć, a słowo, które w końcu dogonię - niech gryzie, szczypie, drapie! Przynajmniej poczuję, że żyję!
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...