pokruszony chleb

[ula]

jeśli nie miałabym z kim
siedzieć przy ciepłym kompocie
przylepiłabym się do parkowej ławki
jak pomarszczony zapłakany liść

dla mnie
kasztany zalęgłyby się w berecie
sypiały jak w miękkim mchu

a moje serce
to byłby pokruszony chleb
w kieszeni

przekarmiwszy nim szare ptaki
pisałabym na piasku imiona
zamazywała drewnianą nogą
i tak w kółko

[bestia be]

podoba się jednak 2 strofę bym osobiście zmienił

pozdrawiam

bestia

[złamane skrzydło]

jeśli nie miałabym z kim
siedzieć przy ciepłym kompocie
przylepiłabym się do parkowej ławki
jak pomarszczony zapłakany liść

a jeśli nie mam ? to co?
mamże się przylepić? do oszronionej ławki, brrrrr
podobasie
macham

[Ewel K]

Jak najbardziej się podoba!:) Klimat.
pozdrawiam

[Bernadetta1]

jesienny kliat mnie ujał i to bardzo:):)pozdr.

[ula]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

ano, myślałam nad tym.. i wciąż myślę;)

[ula]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

na pewno są też inne rozwiązania, wedle upodobania i stopnia rozmelancholizowania:)

[ula]

bo klimat musi być.. dziękować Ewel K, dziękować Bernadetto1, pozdrawiam:))

[Waldemar Talar]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Witaj Urszulo - wiersz bardzo soczysty i z klimatem.
Moim skromnym zdaniem bardzo przemawia do czytelnika.
A co najważniejsze zmusza do refleksji.
spokojnej nocy życzę

[ula]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

ojej, dziękuję za takie przemiłe słowa, aż się uśmiecham do monitora:)

pozdrowienia, z wiatrem!:)