Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Wstać sąd ostateczny idzie
Wszechpolski z homo sovieticusem
Pod rękę w nowej przyjaźni
Z szacunkiem kłaniają się messalinie
Świat stanął w miejscu
Jedzie wóz z sianem
Potwory budzą się nocą
Klerk i filister już równi
Na dnie jaskini człowiek
Chce do światła
Stoik będzie walczył
Luksusowa winda do piekła
Do nieba wyszczerbiona drabina
Gdzie przewodnik
Sędzia ma gotowe wyroki
Obrony nie ma
Wyjazd w jedną stronę
Bez powrotu
Ziemski banita
Zawsze

Opublikowano

ja rozumiem, że wiersz jest częściowo przynajmniej polityczny...i tej części zrozumiec jakoś pewnie nie zrozumiem...przynajmniej nie bez pomocy ;)
bardzo podoba mi się tytuł :) oraz luksusowa winda do piekła (które pewnieśmy sami sobie zgotowali).
serdecznie pozdrawiam.
ps. coś w nim zgrzyta...nie wiem,może to przeładowanie symbolami...
jeszcze raz pozdrawiam.
O.K.

Opublikowano

Pani Kocico!
Dziękuję za szczerą wypowiedź. Może to nie symbole, ale odniesienia na pewno. Wszechpolski (od Młodzieży Wszechpolskiej), homo sovieticus to nazwa nadana przez śp. ks. prof. Tischnera ludziom wychowanym przez PRL. Filister – ignorant, nieuk a klerk to wybitna jednostka, która nie chce się w nic angażować. Messalina, żona cesarza Klaudiusza była słynną kobietą o wybujałym temperamencie. Kiedyś stanęła do zawodów (ilość partnerów w ciągu jednej nocy) ze znaną rzymską prostytutką... i zawody wygrała. „Wóz z sianem” to tryptyk Boscha. Człowiek w jaskini – Platon się kłania. Resztę dopowie Pani wyobraźnia.
Serdecznie pozdrawiam
Marek Wieczorny

Opublikowano

Panie Piotrze!
Regulamin nie zabrania poruszania tematów dotyczących utworów. Odpowiedziałem jedynie tej Pani i nie uważam, że popełniłem błąd. Są na tej stronie również Osoby bardzo młode, dla których Bosch, Goya mogą być jeszcze nieznani, i wtedy trudno byłoby zrozumieć sens tego, co napisałem. Rozumiem Pana obawy, które odnoszą się do bezsensownego opisywania swoich emocji, czy dokumentowania zasadności swego wiersza. Nie to było moim zamiarem.
Pozdrawiam
Marek Wieczorny

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Waldemar_Talar_Talar Twój wiersz ma charakter uniwersalny - brzmi jak opowieść, która świadczy o tym, że  przeszedłeś przez życiowe lekcje i wiesz o czym piszesz. Pozdrawiam. :)  
    • @FaLcorN W sumie to dobra filozofia - czasem trzeba po prostu płynąć i nie walczyć z każdą falą. Takie podejście czasem naprawdę ratuje zdrowie psychiczne. Jest tylko jedno ale - ale co, jeśli ta fala prowadzi prosto na skały? Czasem warto wiedzieć, dokąd płyniemy. :)))
    • @tie-break Nie w każdym moim wierszu muszę podawać konkretne przykłady. Bo każdy z osobna tworzy historię, która jest spójna. W każdym takim wierszu podmiotem jest tzw. "Legatus mortis", istota demoniczna która jeszcze jako człowiek była powołana jedynie do cierpienia a nie życia. Jest to byt uwięziony między światami ludzi a demonów. Posłaniec śmierci i jej wierny piewca. I u mnie nie jest tak że wszystko jest bez sensu. Sensem jest umysł i jego potęga. Poznanie prawd i dociekanie do nich nawet jeśli miałoby to skończyć się obłędem lub zagładą. Uczucia są zbędne, liche i kłamliwe. To potęga rozumu ma spełniać rolę wręcz omnipotencką. Celem jest pojęcie bezsensu istnienia w ludzkim wymiarze czasu.  A zarazem zachowanie trwania myśli po wieczność. To trochę jak w modernistycznym pojmowaniu "nadczłowieka", lecz nie w wyższości klasy inteligenckiej(choć to też jest ważne). U mnie "nadczłowiekiem" jest ten który wie, że wszystko jest prochem, próżnią zawładniętą przez fatum od którego nie ma ucieczki. Ten który umie urządzić się jednak w tej pustce i trwać w niej aż do smutnego końca. Mając nadzieję na życie wieczne w postaci nie cielesnej czy duchowej a tryumfie myśli.
    • @Mitylene Bardzo dziękuję! Przepiękny komentarz, jestem nim zachwycona. Pozdrawiam. 
    • @Migrena   Bardzo dziękuję! Czuję jak ciągle jesteś na tym portalu. Wspominają Twoje niezwykłe metafory i obrazy Ci, którzy tak bardzo nie  mogą znieść Twojej  wyobraźni, kreatywności i talentu. Ale ludzka zawiść była, jest i będzie. Pozdrawiam.  @Lenore Grey poems@Rafael Marius@Leszczym@antonia@Andrzej P. Zajączkowski@Simon Tracy Serdecznie dziękuję i pozdrawiam. :))) 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...