Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

bulwary wiślane
bezsilnie skurczyły rozwidlone ramiona
łagodzą natrętne zakręty

łabędzie pióra
ścielą dywan nagim
falom

rzuciłam za siebie pamięć

kieliszek czerwonego wina
zatopiony na dnie śni o późnej
wiośnie

zmierzcha

księżyc wyłowi na wędkę
resztki przezorności

Opublikowano
zmierzcha

księżyc wyłowi na wędkę
resztki przezorności


no i fajnie...niech sobie "wyłowi"... zmierzcha, więc na co czekać? może jeszcze ten jeden raz zaryzykować... wysłać przezorność do diabła? ... hehe... ale namotałam :)))
cieplutkie pozdrówki Beatko :))
Opublikowano

Hej, Berni, coś chyba ze mną nie tak. Wszystkim się podoba, a ja myślę że

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


pogrubione kiepskie - przysłówek, zaraz potem przymiotnik, linijka niżej znów przymiotnik i nie trafia do mnie cała ta strofa. Bezsilnie skurczyły - czyli bezskutecznie ?

Łabędzie pióra też nie, przymiotnik rzeczownik i jeszcze raz to samo.


Te dwa wersy połączone byłyby ciekawe razem. No i na tym koniec. Czekam na nowości. Pozdrowienia :)
Opublikowano
bulwary wiślane otworzyły ramiona
kuszą mnie rozwidlenia
łabędzi ku morzu śpiew

rzuciłam za siebie pamięć
kieliszek czerwonego wina
purpurowy brzdęk
odezwie się na wiosnę

zmierzcha

księżyc łowi na wędkę
resztki przezorności


Ponieważ masz wątpliwości, Beatko, pozwoliłam sobie na niezobowiązującą wariację. Buziaczki ;)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...