Krawędź

[Matmi]

Nad skrajem przepaści stoję
Sam, pośród najostrzejszych skał.
Zmęczony podróży znojem
Stoję i sam tak będę stał.

Wtem, tupot nóg gwałtowny
rozdziera ciszę brutalnie.
Krawędź napełnia szalony
tłum, patrzący zachłannie.

Widząc na drodze urwisko,
wracają do domów i chat.
Kilka zostaje tak blisko,
Nie bojąc się spadku i strat.

Stoją na brzegu tym razem,
Patrzą na światy dalekie.
Spadają z urwiska marzeń,
Pomocy pragnąc ode mnie.

Dziesiątki rąk we mnie celują,
Tylko dwie pochwycić mogę.
Decydowanie trwa zbyt długo,
Już spadły. Teraz ja skoczę.

[aluna]

Tyle pesymizmu Matmi i rozterek życiowych...z resztą jak u każdego!
Pozdrawiam!

[Marek Taras]

skrzydła dawno chowane
szeroko rozłożę,
marzenia dawno upadłe pochwycę,
do góry uniosę

[Matmi]

[quote]
skrzydła dawno chowane
szeroko rozłożę,
marzenia dawno upadłe pochwycę,
do góry uniosę

ładne :)

[Marek Taras]

naprzeciw rękom wyciągniętym
w dłonie ich włożę
niech w świat poniosą
z tupotem
i spełnią.

dzięki ael ładny to jest Twój wiersz a jak go czytam to "mi się dopisuje"

[Matmi]

Dzięki :)

[Gość]

Bardzo ładny wiersz:)