Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

mój prawie Zen

basia gowska
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

basia gowska

basia gowska

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

sen.
przemknął mi szeptem imbirowy sen:
wirowaliśmy scaleni w jakiejś innej przestrzeni.
ale tu nie. okoliczności. wiem, wiem.
żadnych jutro. teraz bez zabrudzeń.
więc łapię ten punktowy dzień.
izolowaną sekundę.
tren.

Fanaberka

Fanaberka

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Podoba mi się ten fragment.
Pozostała część wiersza wydaje się pisana na kolanie. Przekaz trzyma się kupy, ale końcowy "tren", w jakimkolwiek znaczeniu, wydaje mi się przesadzony.
Emu Rouge

Emu Rouge

Opublikowano
Opublikowano

punktowy dzień - a cóż to jest?
wszystko co już napisano, napisałabym sama, tylko mnie wyprzedzono;)
próbuj, Próbuj, a z wódką lepsza i nauka, i zabawa
;D
pozdr aga

edit: tylko po wódce gorzej ale cóż, skoro się potrafisz izolować w "czasoprzestrzeni"...

basia gowska

basia gowska

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Dziękuję najserdeczniej szanowny Magnetowidzie, za grść porad od serca
tak, opanuję emocje i ustrzegę się przed banałem i patosem
w następnym romansie
i w następnym wierszyku
pomyślę też o wódce, droga Emu
tak, następnym razem wszystko zrobię jak należy

pozdrawiam przeuroczo życzliwych komenatatorów mojej drżącej pisanki

  • 1 rok później...
  • 1 miesiąc temu...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • huzarc
      Rozbłysk

      Przez huzarc · Opublikowano

      Kiedy zginę ostatnim rozbłyskiem pewności, w spirali echa dudniącego cieniem dźwięku, ziemia kresu wzejdzie, płaska i policzalna , rozmyta otchłanią — jak wielka tajemnica.   Ambiwalencja: gdy postrzeganie staje się wolą stworzenia — kwant z kwantu, dla kwantu, w fazie wzmożenia — któremu tylko myśl potrafi nadać szlif kształtu, ciężar słowa i liczbę istnienia.   Nie dookreślony przez spięte wymiary liczb, mam tylko iskrę zwątpienia na końcu palca, uniesionego w dal bezkresu — tak bliskiego, jak widok śmierci w każdym poruszeniu życia.    
    • Stukacz
      Koszmar

      Przez Stukacz · Opublikowano

      @Alicja_Wysocka Cześć. Tak, chyba masz rację. Cóż, uczymy się na błędach.
    • Wiesław J.K.
      Razem

      Przez Wiesław J.K. · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Na swoją obronę muszę dodać, że kilka lat później miałem okazję być nad Atlantykiem i wówczas cały zanurzyłem się w tych wodach, a przecież Morze Bałtyckie  ma połączenie z Oceanem Atlantyckim, a więc to prawie tak jakbym kąpał się w morzu Bałtyckim.   P.S. Ludzi można podzielić na dwie grupy: podróżnicy i domownicy. Jak się zapewne domyślacie to należę do tej drugiej, ale, ale to nie znaczy, że od czasu do czasu, gdy nadarzy się okazja i zachęcenie to ruszę cztery litery z ciepłych pieleszy domowych, czyli jestem taki okazyjny podróżnik.
    • Wiesław J.K.
      Razem

      Przez Wiesław J.K. · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @violetta Fajna morska miniaturka! W 2017 byłem pierwszy raz nad polskim Bałtykiem, ale zamoczyłem tylko dłonie. Mój brat namawiał mnie do ściągnięcia butów i skarpetek, aby pochodzić po wodzie.  Teraz trochę żałuję, że tego nie zrobiłem. Taka okazja może się już nie powtórzyć. Bądź człowieku mądry i zrozum sam siebie.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

                                                  Pozdrawiam.
    • Niewygoda
      ... a te waleta.

      Przez Niewygoda · Opublikowano

      Et, ta lawa kotleta: na tel. to kawa latte.            

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...