Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

  • Odpowiedzi 42
  • Dodano
  • Ostatniej odpowiedzi

Top użytkownicy w tym temacie

Opublikowano

Szczerze powiedziawszy też nie rozumiem stwierdzenia, że jeśli nie można czytać niezalogowanym czytelnikom, to przez to bezpieczeństwo portalu się zwiększa. Z punktu technicznego to absurd. Ale fakt, z ciekawości zaloguje się więcej ludzi – to taki chwyt marketingowy, bo ludzka ciekawość zwycięży. Pytanie kto na tym zyskuje i czy zyskuje, a kto traci …

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


nie wszyscy chcą ...
ale większość z ciekawości musi ...
wiem bo od 6 lat prowadzę portal ...

znam również takie miejsca, gdzie nawet strony głównej nie widać, jeśli się nie zaloguje - wtedy loguje się prawie każdy i w sumie większość bywa tylko raz, by zobaczyć co jest za kurtyną ...

ale to mimo wszystko nie powinno mieć miejsca tutaj
org jest jednym z największych portali komercyjnych, a to wymusza słowo - powszechność.
Opublikowano

Oczywiście, może źle się wyraziłam i zaraz mnie angello posadzi w kącie na grochu, bo komercjalizacja w sensie logicznym oznacza, proces twórczy podporządkowany zyskowi, którego na orgu nie ma. Brak reklam to niezależność. Nie mogę się jednak zgodzić, że poezja.org jest postrzegana jako portal typowo prywatny, ponieważ patronat Interklasy jest tu mocno uwidoczniony, a Interklasa sama a w sobie nie jest również prywatną stroną jej właścicieli.

PS. Ciekawość mogę zaspokoić tylko na PW ... (zakaz reklamowania innych stron)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


nie do końca jest tak jak mówisz, z technicznego punktu widzenia jest wiele choćby drobnych aspektów takiego dozwolenia, które mogą mieć przynajmniej pośredni wpływ na bezpieczeństwo portalu

weryfikacja tego stwierdzenia jest jednak niemożliwa, bo nie znamy szczegółów dotyczących konstrukcji portalu

chyba że ty znasz
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Nie.
Moderator ma rację.
Dostępne bez ograniczeń, to dostępne również czytelnikom zbyt młodym i przypadkowym,
którzy poważnie powinni myśleć o nauce i pracy, a mogą się niebezpiecznie rozmigdalić zglądając tutaj.
Jak sądzą uczestnicy dyskusji?
(domyślam się, że j.w.)
ja sądzę, że ty się bez przerwy niebezpiecznie rozmigdalasz

czy młoda jesteś to nie wiem, ale że przypadkowa to na pewno
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Nie.
Moderator ma rację.
Dostępne bez ograniczeń, to dostępne również czytelnikom zbyt młodym i przypadkowym,
którzy poważnie powinni myśleć o nauce i pracy, a mogą się niebezpiecznie rozmigdalić zglądając tutaj.
Jak sądzą uczestnicy dyskusji?
(domyślam się, że j.w.)

Widzisz, wg mnie lepiej, jak młody i przypadkowy zaglądnie w poezje, niż w inne, może nawet bardziej brutalne strony, gdzie logować się nie trzeba. Jedyne niebezpieczeństwo dla młodego pasjonata poezji jest ewentualne "rozmigdalenie się" czytając niektóre wiersze i nabierając awersji do słowa pisanego.
Stąd moja prośba - staraj się pisać jak najmniej.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



oj vacker, nie kombinuj na siłę
samo wchodzenie na stronę internetową nie zagraża stronie ...czasem tylko czytelnik może załapać wirusa ...
Opublikowano

Rzeczywistość jest taka, że każdy znajomy spoza forum, który dostał link z treścią dotyczącą wieczorków, nie przeczytał, bo się nie chciał logować. Ja dalej przestrzegam przed tym bigosem.

Marianno - ja wiem, że Ty się wpisujesz wszędzie, gdzie tylko się da :)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



A kim ty właściwie jesteś, żeby ironizować publicznie w ten sposób?

Odp. na komentarz j.w.

wpisuję się wszędzie tam, gdzie potrafię podać sensowną treść, np.
w działach, jak:

haiku
palindromy
poezja
proza
dramat
limeryki

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się



  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Kamil Olszówka Chwała i cześć należy im się na wieki. Pozdrawiam.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @Arsis «fantastyczna wizja stworzona przez nadwrażliwą wyobraźnię» źródło SJP Zawieszenie pomiędzy nieważkością a nicością. Narracja i akcja jak w niemym filmie, przyciąga pomimo braku dźwięku i głosów.  Pozdrawiam
    • Ponura polska jesień, Przywołuje na myśl historii karty smutne, Nierzadko także wspomnienia bolesne, Czasem w gorzki szloch przyobleczone,   Jesiennych ulewnych deszczy strugi, Obmywają wielkich bohaterów kamienne nagrobki, Spływając swymi maleńkimi kropelkami, Wzdłuż liter na inskrypcjach wyżłobionych,   Drzewa tak zadumane i smutne, Z soczystych liści ogołocone, Na jesiennego szarego nieba tle, Ponurym są często obrazem…   Jesienny wiatr nuci dawne pieśni, O wielkich powstaniach utopionych we krwi, O szlachetnych zrywach niepodległościowych, Które zaborcy bez litości tłumili,   Tam gdzie echo dawnych bitew wciąż brzmi, Mgła spowija pola i mogiły, A opadające liście niczym matek łzy, Za poległych swe modlitwy szepcą w ciszy,   Gdy przed pomnikiem partyzantów płonie znicz, A wokół tyle opadłych żółtych liści, Do refleksji nad losem Ojczyzny, W jesiennej szarudze ma dusza się budzi,   Gdy zimny wiatr gwałtownie powieje, A zamigocą trwożnie zniczy płomienie, O tragicznych kartach kampanii wrześniowej, Często myślę ze smutkiem,   Szczególnie o tamtych pierwszych jej dniach, Gdy w cieniu ostrzałów i bombardowań Tylu ludziom zawalił się świat, Pielęgnowane latami marzenia grzebiąc w gruzach…   Gdy z wolna zarysowywał się świt I zawyły nagle alarmowe syreny, A tysiące niewinnych bezbronnych dzieci, Wyrywały ze snu odgłosy eksplozji,   Porzucając niedokończone swe sny, Nim zamglone rozwarły się powieki, Zmuszone do panicznej ucieczki, Wpadały w koszmar dni codziennych…   Uciekając przed okrutną wojną, Z panicznego strachu przerażone drżąc, Dziecięcą twarzyczką załzawioną, Błagały cicho o bezpieczny kąt…   Pomiędzy gruzami zburzonych kamienic Strużki zaschniętej krwi, Majaczące w oddali na polach rozległych Dogasające płonące czołgi,   Były odtąd ich codziennymi obrazami, Strasznymi i tak bardzo różnymi, Od tych przechowanych pod powiekami Z radosnego dzieciństwa chwil beztroskich…   Samemu tak stojąc zatopiony w smutku, Na spowitym jesienną mgłą cmentarzu, Od pożółkłego zdjęcia w starym modlitewniku, Nie odrywając swych oczu,   Za wszystkich ofiarnie broniących Polski, Na polach tamtych bitew pamiętnych, Ofiarowujących Ojczyźnie niezliczone swe trudy, Na tylu szlakach partyzanckich,   Za każdego młodego żołnierza, Który choć śmierci się lękał, A mężnie wytrwał w okopach, Nim niemiecka kula przecięła nić życia,   Za wszystkie bohaterskie sanitariuszki, Omdlewających ze zmęczenia lekarzy, Zasypane pod gruzami maleńkie dzieci, Matki wypłakujące swe oczy,   Wyszeptuję ciche swe modlitwy, O spokój ich wszystkich duszy, By zimny wiatr jesienny, Zaniósł je bezzwłocznie przed Tron Boży,   By każdego z ofiarnie poległych, W obronie swej ukochanej Ojczyzny, Bóg miłosierny w Niebiosach nagrodził, Obdarowując każdego z nich życiem wiecznym…   A ja wciąż zadumany, Powracając z wolna do codzienności, Oddalę się cicho przez nikogo niezauważony, Szepcząc ciągle słowa mych modlitw…  

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @andrew Czy rzeczywiście świat współczesny tak nas odczłowieczył? Czy liczy się tylko pogoń za wciąż rosnącą presja społeczną w każdej dziedzinie? A gdzie przestrzeń, by być sobą?
    • @Tectosmith całkiem. jakbym czytał któreś z opowiadań Konrada Fiałkowskiego z tomu "Kosmodrom".
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...