Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

w pożyczonym uśmiechu zatrzymuję na chwilę
całą rytmikę niesubtelnej codzienności
niepohamowana złość pomaga udrożnić krwiobieg
- to chyba koniec głębokiego snu Nieświadomity

przebudzenie? może jeszcze nie teraz

żyję w miejskim obłędzie dzięki instynktowi drapieżnika
pretendującego do roli ofiary w drugim obiegu egzystencji
moje wyobrażenia o miłosierdziu
zastępuję raz w roku serduszkiem Orkiestry

geometria ulic, widziana z góry przypomina kraty
żeby tylko nie dać się wkręcić w jakąś aferę
w objęcia podstępnych, młodych suk animujących
pozorne szczęście

miejska żarówka błyśnie czasem
nowym sklepem z dopalaczami
i jakąś kretyńską urban legend
tak, abyśmy nie zamarzli w natężeniu
ujemnych ładunków zamaskowanego kurwistanu

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Drogi Jacku, skurwić się to poddać pod wątpliwość wszystko to co jednak ważne i ważniejsze. To rezygnacja z drogi, którą obraliśmy jako tą właściwą, chyba że na jakimś etapie tej drogi jest przystanek "skurwienie" - wtedy stajemy jako wolni ludzie przed decyzją - dalej to już może być zupełnie inna droga - nie koniecznie nasza. Kwestia wyboru.

Pozdrawiam pięknie
Rafał
Opublikowano

Dobre, dobre - wiele fajnych miejsc jak
[quote]niepohamowana złość pomaga udrożnić krwiobieg
- to chyba koniec głębokiego snu Nieświadomity
.......................
moje wyobrażenia o miłosierdziu
zastępuję raz w roku serduszkiem Orkiestry
.......................
miejska żarówka błyśnie czasem
nowym sklepem z dopalaczami
i jakąś kretyńską urban legend
tak, abyśmy nie zamarzli w natężeniu
ujemnych ładunków zamaskowanego kurwistanu



I całościowo na duży plus. Pozdrawiam.
  • 3 tygodnie później...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Witaj - Po schodach świątyni zwieńczonej pomroczną łuną,  - tak odczuwamy              mroki starych świątyń - ciekawie piszesz -                                                                                       Pzdr.
    • czymże ta lekkość bezowa w raju cukierni dniem ponurym rodzi ochotę na małą słodycz rozpływającą się w buzi czule podwoje zburzę nieprzyzwoicie sycąc zmysły cudeńkami - galaretki drżące w malinie trufle z kokosem i orzechami przytulę torcik czekoladowy z rozkoszą oblizując słodkie usta jeszcze tylko ekler karmelowy och - i napoleonka puszysta!    
    • Witaj - podoba się -                                           Pzdr.
    • Nastrojowy. Nie jestem pewna, czy całość jest przemyślana. Metafory są tak intensywne, że balansują na granicy sensu. Przykładowo, nie słyszałam, żeby ktoś kiedyś poił czkwakę. Na pierwszy rzut oka wygląda jak zbitek efekciarskich fraz. Niemniej jednak, ten wiersz się mieni, a ja jestem sroczką, więc podoba mi się. Nie zważając, czy to brylant czy cyrkonia :)
    • Tekst satyryczny, rzecz jasna:))     jestem sprawnym naprawiaczem krytykuję co zobaczę jeśli byłbym całym rządem to bym zrobił wnet porządek     chyba dziś podobnych znajdę pokrzyczymy chociaż fajnie przesmarować przecież trzeba wazeliną wspólne trzewia     jakiś czubów wokół horda chcą przygarnąć nasze dobra oj koryto nie w mej głowie wolontariat tyle powiem    nie zmieniła by mnie władza sobie bym wszak nie dogadzał dbałbym o nas i idee o przydatnych których wiele    jestem słuszny sądzę w ciemno skończą w cyrku lecz nie ze mną my właściwi i zaradni oni jakieś durne błazny    *~*    póki co to wciąż dyskusje aż zasadę wyznać muszę w polityce gości często powtarzana z wielką chęcią     całe zło to oponenci   całe dobro my bo święci
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...