Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Myślałem, że i bez "-" będzie łatwe w odczycie... W ang. trza byłoby dodać "she". No nie rób żartów sobie ;)
Pozdrówka
Pomyślałam sobie, że chodzi o "nią", bo troszkę Cię znam;). W dalszym ciągu jednak nie potrafię zrozumieć L1. A może związek kest taki, że jak mgła opada, rzednie, to wszystko staje się lepiej widoczne, nawet wady....Zgadłam?

K.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Myślałem, że i bez "-" będzie łatwe w odczycie... W ang. trza byłoby dodać "she". No nie rób żartów sobie ;)
Pozdrówka
Pomyślałam sobie, że chodzi o "nią", bo troszkę Cię znam;). W dalszym ciągu jednak nie potrafię zrozumieć L1. A może związek kest taki, że jak mgła opada, rzednie, to wszystko staje się lepiej widoczne, nawet wady....Zgadłam?

K.

Zdolna dziewczyna!
:-*
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Pomyślałam sobie, że chodzi o "nią", bo troszkę Cię znam;). W dalszym ciągu jednak nie potrafię zrozumieć L1. A może związek kest taki, że jak mgła opada, rzednie, to wszystko staje się lepiej widoczne, nawet wady....Zgadłam?

K.

Zdolna dziewczyna!
:-*
Przecież to oczywiste;)

W takim razie myślnik musi być, bo bez niego hai wiele traci i "pokrywa mgłą" prawidłowy odczyt;)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Zdolna dziewczyna!
:-*
Przecież to oczywiste;)

W takim razie myślnik musi być, bo bez niego hai wiele traci i "pokrywa mgłą" prawidłowy odczyt;)

Racja! Dzięks
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Świetnie ukryta prawda Marku- bez urazy dla niej oczywiście.
Podoba się bardzo ten często widziany obrazek.
pozd.

Dzięki Waldku :) Takie już nasze (mężczyzn) życie ;)

Pozdrawiam
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Dla mnie trochę za bardzo metaforyczne to haiku :) Z drugiej strony, jak atmosfera "gęstnieje" to klimat do wytykania wad chyba jeszcze lepszy?

Haiku samo w sobie jest specyficznym rodzajem metafory :) Biorąc od strony "gęstnienia atmosfery" - fakt. Chodziło mi raczej o coś nieco innego...
Pozdrówka - O.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Dla mnie trochę za bardzo metaforyczne to haiku :) Z drugiej strony, jak atmosfera "gęstnieje" to klimat do wytykania wad chyba jeszcze lepszy?

Haiku samo w sobie jest specyficznym rodzajem metafory :) Biorąc od strony "gęstnienia atmosfery" - fakt. Chodziło mi raczej o coś nieco innego...
Pozdrówka - O.
Tak, to prawda, ale zawsze mi się wydawało, że w haiku na pierwszym planie jest REALNY i SPÓJNY obraz a metafora stoi dopiero za całym haiku. A w tym wypadku, w warstwie dosłownej mamy zjawisko atmosferyczne i scenkę międzyludzką - jakoś mi się to nie składa :)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Moim skromnym zdaniem Marku idziesz nie w tym kierunku.

opada mgła
potykam się o kamień
kolejny raz

przyjacielsko,Jacek

Można i tak, choć tu jest zasadnicza różnica, bo u Ciebie mgła zasłania właśnie "przeszkody", u mnie stają się bardziej widoczne... W tym właśnie cały sęk tego haiku;)
Również przyjacielsko - Marek
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Haiku samo w sobie jest specyficznym rodzajem metafory :) Biorąc od strony "gęstnienia atmosfery" - fakt. Chodziło mi raczej o coś nieco innego...
Pozdrówka - O.
Tak, to prawda, ale zawsze mi się wydawało, że w haiku na pierwszym planie jest REALNY i SPÓJNY obraz a metafora stoi dopiero za całym haiku. A w tym wypadku, w warstwie dosłownej mamy zjawisko atmosferyczne i scenkę międzyludzką - jakoś mi się to nie składa :)

Bo to jest realny i dosłowny obraz. Nie wiem czemu tak dziwi Cię ich zestawienie... Zestawić możesz cokolwiek tylko chcesz, ważne właśnie, że po nim obraz jest spójny, trzeba tylko tę spójność wyłowić. A że zjawisko atmosferyczne i scenka międzyludzka jest metaforyczna dla Ciebie, tego już nie kumam ;) No dobra - moja wina. Czasem mi takie wychodzą i nic nie poradzę hi hi
:)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Rafael Marius dziękuję ci bardzo:) to sylwestrowe hiacynty :)
    • Tekst powtórkowy     Stary Rok – trzydziestego pierwszego grudnia, dwa tysiące dwudziestego piątego roku – ziewa nostalgicznie, w bujanym fotelu. Jednakowoż nie oznacza to bynajmniej, że nas figlarnie buja. Po prostu zwyczajnie nie ma ochoty na takie hece. Odczuwa serdeczne zmęczenie z powodu dźwigania w sobie: miesięcy, tygodni dni, godzin i wszystkiego, co w nich zawarte było. Dobre i złe. Tyko malusich sekund jakoś dziwnie żal.      Tak wesoło łaskotały czasoprzestrzeń ego, gdy raz po raz, smutkiem przyozdobione było. A poza tym zło w sekundzie trwało naprawdę niewiele. No chyba, że akurat ktoś kogoś zastrzelił. Teraz, kilka chwil przed północą, ucichły jakby zlęknione. Może przeczuwają, że razem z nim muszą odejść. Nie będą już nigdy przemijać. Nowe, które je zastąpią, owszem.      Z rozmyślań wygania go to, co prorokował zobaczyć. Widzi swojego małego. Wyskoczył nie wiadomo skąd. Markotny taki, bo stęskniony i niecierpliwie drepci, gdyż pragnie przejąć pałeczkę, by dzielnie dzierżyć w następnym. Stary Rok, z racji tegoż widoku, aż zaskrzypiał łzami w oczach, lub raczej sfatygowanym, wiklinowym fotelem.    Wie, co teraz nastąpi. Tradycyjna kolej rzeczy. Nic na to nie poradzi. Brzdąc ma w ręce nóż. Ostrze wyostrzone wyczekiwaniem, sąsiaduje z rękojeścią, na której widnieje, pięknie wyrzeźbiona sentencja: Dosiego Roku 2026.   Następca bujanego fotela, dla dezynfekcji, przemywa spirytusem zaznaczoną łukowatą kreskę, poniżej jabłuszka. Stary też przemywa tym samym płynem to samo miejsce, lecz od środka, by lżej mu było przejść na drugą stronę, do bezpowrotnej krainy. Albowiem żałość w nim wzbiera z racji tego, że się kończy. Przypomina sobie, ile to zdarzeń i różnorakich odczuwań w nim przeminęło, chociaż nie zawsze z wiatrem, lecz często pod wiatr.     Wesoły malec przyobleczony w pozytywny, pełen nadziei uśmiech, podchodzi bliżej do zadania. Staje na podstawionej ryczce, gdyż niewielki z niego berbeć i bez podwyższenia, by nie dosięgnął, gdyż ma za krótką rączkę. Za to silną i wprawną. Przykłada nóż w nacechowane miejsce i podrzyna gardło, siedzącemu w bujanym.      Mieszanka kolorowych fajerwerków i zeszłorocznej krwi, spływa z małej dłoni na podłogę. Przeistacza się w gałązki wikliny, która sama siebie, formuje w nowy lśniący fotel. Poprzedni rozpada się w pył, dlatego były siedzący już nie siedzi, tylko leży. Nowy Roczek, pchając stopy trupa, przesuwa ciało przez próg. Robi pa pa i zamyka Drzwi do Pozaczasu, wiedząc że za rok, to on zostanie przesunięty.    Z futryny wystrzeliwują sztuczne ognie, na przekór wszystkiemu: zielono–żółte–błękitne.    Następca siada na Nowym Fotelu.   Wtedy przychodzi Pani Sprzątaczka. Zmywa mopem resztki krwi, i sprząta pozostawiony bajzel.    Także wali mokrą ścierką Nowego Roczka, by go wzmocnić oraz wystukać niezdrowe zapędy, żeby chociaż nie był gorszy.   *** jeśli nie będzie to ranić bliźnich niech każdy swoje marzenia ziści   lub wspólne jakieś nawet dla innych byle jakie    żeby nie było iż to co wyżej brakiem tradycji zakryte   Szczęśliwego Nie Gorszego Życzę  
    • @LeszczymDziękuję przyjacielu. Udanego sylwestra. 
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Wzajemnie, choć może się nie sprawdzić.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Tu mi się przypomina słusznie miniony ustrój, który ciągle próbowano reformować i jakoś się nie dało, aż upadł. Teraz ciągle ta sama śpiewka i kolejna odsłona starego przedstawienia o lepszym systemie który rzekomo nadejdzie niczym Godot.   Tyle że właśnie jego rolą jest nigdy nie nadejść.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...