Testament Poety z Atlantydy :))))))

[adolf]

Jeślim za mało powiedział w tym życiu
lub każdą chwilę za nadto przegadał
nie chcąc emocji gdzieś trzymać w ukryciu
musząc na papier je z serca przeganiać.

niech zatenm wspomni wiatr, co drzewa czesze
i pąki ptaków jesienią odrywa
żem był jak obłok, co wtulony w ziemię
skarg słucha śpiących i snem świat przykrywa

Nie płaczcie po mnie, daremny to smutek
bo będzie jeszcze tak wielu - tak dobrych
Im się należy szczęścia poczęstunek
nie na policzku krople Styksu wody.

Proszę was tylko ażebyście lauru
wieniec, co zdobił skroń mą marmurową
zmielili w glinę i oddali światu -
żebym pojednać się z nim mógł swą dłonią.

Bo oto konam i ze mną me dzieła
Jednak mam wiarę, że one przetrwają -
kartą im ziemia, a literą drzewa
duszą zaś ludzie - którzy... >>wydobrzeją

[bestia be]

Dla mnie Twoja poezja trafia do serca , nie tylko ten wiersz, ale inne też.



Bo oto konam i ze mną me dzieła
Jednak mam wiarę, że one przetrwają -
kartą im ziemia, a literą drzewa
duszą zaś ludzie - którzy... >>wydobrzeją

ładnie bez komend
pozdrawiam
bestia