odcienie nieuchronności

[Nata_Kruk]

Wykrzyczałaś odcienie... bólu, złości, braku wiary i miłości... w nieuchronności... można i tak, choć to wszystko, wolałabym w ... nieskończoności. Ale i tak pasują obydwa określenia, bo to co nieuchronne, poniekąd... "ciągnie" się niekiedy w nieskończoność.
Wiersz przeczytałam z przyjemnością. Pozdrawiam... :)

[Oxyvia]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Bardzo dziękuję za Ul!
Cały czas myślę o tym zwrocie; dzięki Wam widzę, że jest niefortunny i na pewno go poprawię. Niebawem.
Pozdrawiam również. :-)

[Oxyvia]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Już pisałam, że jesteś kochana i pełna ciepła. :-) Bardzo dziękuję za miłe słowa.
Ja także serdecznie pozdrawiam.

[Oxyvia]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Jacku, na jakie więcej? Czy sugerujesz, że w jakiejś sferze niewystarczająco zaspokoiłam oczekiwania tutejszych facetów?... ;-/
Oczywiście na więcej Twoich wierszy :)
Dziękuję, Jacku, ładnie z tego wybrnąłeś. ;-D
Żeby to była prawda... Nie jestem mistrzynią. Ale dzięki za ciepłe słowa.

[Oxyvia]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dziękuję, Nato, miło mi i cieszę się.
Ale zauważ, że owa nieuchronność oraz nieskończoność odnoszą się raczej do treści optymistycznych, a nie pesymistycznych. Im większy ból po stracie miłości, tym silniejsza jest następna. (Przynajmniej w przypadku mojego Pla, a wszystkim tego życzę). :-)
Pozdrawiam również.