Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

gdy o świcie
zrywa dojrzały owoc
cały jego świat
staje
na głowie
na wyciągnięcie ręki

soczyście błyszczy
w słońcu
którego oddech rozpala
lico, ramiona, dłonie
niezdolne najeść się dotykiem

kwitnąca pod palcami emocja
zielonym pędem
naciąga rzęsy
na rozmyte zwierciadło
uwalniając z ust napięcie

by mógł zachłysnąc się życiem

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



a wiersz piękny
witaj amanito! dawno nie gościłeś:P

Cieszy mnie że się podoba :)
Nad pierwszą zmianą się zastanowie, a co do drugiej - to nie ma tam żadnego zabiegu :)
Jestem na etapie stawiania kropki nad i w kolejnym "rozdziale" i mimo, iż chciałbym tu gościć codziennie czas nie pozwala :d
Pozdrawiam i dziękuję za wgląd :)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Na początku przeczytałem - nie starcza w litrze przekaz :)
Dziękuję za opinię
Ciepłoniaściej Judyt ;)

biorę wszystko prócz zwierciadła amanito
dziękuję b. drogi człowieku, ps. proszę Z ciepłem ze mną
nie przekomarzać się;)
ciepłoniaście
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Na początku przeczytałem - nie starcza w litrze przekaz :)
Dziękuję za opinię
Ciepłoniaściej Judyt ;)

biorę wszystko prócz zwierciadła amanito
dziękuję b. drogi człowieku, ps. proszę Z ciepłem ze mną
nie przekomarzać się;)
ciepłoniaście

Tak jest generale!
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



biorę wszystko prócz zwierciadła amanito
dziękuję b. drogi człowieku, ps. proszę Z ciepłem ze mną
nie przekomarzać się;)
ciepłoniaście

Tak jest generale!
daleko mi daleko....
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Tak jest generale!
daleko mi daleko....


W jakimś stopniu jesteśmy sumą ludzi których poznaliśmy - ciekawe czy postacie filmowe, czy z książek też biorą udział w tym równaniu. Wiec a nóż, widelec - masz z generała chociaż czapkę :)
...a skoro tak daleko - to wsiadaj do tego co z daleka jedzie ;)
CiepłoniaścieJudyt
ps. wcale się nie przekomarzam...
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


daleko mi daleko....


W jakimś stopniu jesteśmy sumą ludzi których poznaliśmy - ciekawe czy postacie filmowe, czy z książek też biorą udział w tym równaniu. Wiec a nóż, widelec - masz z generała chociaż czapkę :)
...a skoro tak daleko - to wsiadaj do tego co z daleka jedzie ;)
CiepłoniaścieJudyt
ps. wcale się nie przekomarzam...

się również nie przekomarzam, widzę iż szykuje Autor dla mnie
poważną dyskusję :)mogę się zgodzić z tą sumą ludzi, chociaż
nie do końca, ponieważ jakby przykładowo Autor jeden brał
wszystko np. do napisania czegoś tam z drugiego Autora to być może
zabrakłoby samego siebie, to zdaje się nazywają 'ja'; nic mi o czapce
nie wiadomo, ale dziękuję b. za nią,to miłe; bo rękawiczki zgubiłam już
ciepłoniaście a jakże:)))amanito
święte słowa (wprawnie napisane)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




W jakimś stopniu jesteśmy sumą ludzi których poznaliśmy - ciekawe czy postacie filmowe, czy z książek też biorą udział w tym równaniu. Wiec a nóż, widelec - masz z generała chociaż czapkę :)
...a skoro tak daleko - to wsiadaj do tego co z daleka jedzie ;)
CiepłoniaścieJudyt
ps. wcale się nie przekomarzam...

się również nie przekomarzam, widzę iż szykuje Autor dla mnie
poważną dyskusję :)mogę się zgodzić z tą sumą ludzi, chociaż
nie do końca, ponieważ jakby przykładowo Autor jeden brał
wszystko np. do napisania czegoś tam z drugiego Autora to być może
zabrakłoby samego siebie, to zdaje się nazywają 'ja'; nic mi o czapce
nie wiadomo, ale dziękuję b. za nią,to miłe; bo rękawiczki zgubiłam już
ciepłoniaście a jakże:)))amanito
święte słowa (wprawnie napisane)



Rozwińmy pomysł - dajmy na to autor zanim coś napisał przeczytał 20 innych (i tak mało) - i z każdego z nich coś wziął by wykreować "własny" styl pisania (z jednego więcej z innego mniej) i wszystko to nazwał "ja", żeby wygodniej korespondować i rozmawiać (ciężko by było mówić "a A B C D E F G H...T [przeczytani artyści] byłem wczoraj w teatrze", prościej "a ja byłem wczoraj w teatrze"). Sprawa komplikuje się gdy rozpatrujemy jakąś niewielką grupę ludzi z wyspy... wtedy każdy teoretycznie powinien być taki sam... wniosek -> Chińczycy są najbardziej złożonymi osobowościami :) Teoretycznie...

Trzeba zamrugać do "mikołaja" o ogrzewacze do rąk - błogosławmy egzotermiczność krystalizacji - jakkolwiek by to nie brzmiało :)

Czapecznie ;)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



się również nie przekomarzam, widzę iż szykuje Autor dla mnie
poważną dyskusję :)mogę się zgodzić z tą sumą ludzi, chociaż
nie do końca, ponieważ jakby przykładowo Autor jeden brał
wszystko np. do napisania czegoś tam z drugiego Autora to być może
zabrakłoby samego siebie, to zdaje się nazywają 'ja'; nic mi o czapce
nie wiadomo, ale dziękuję b. za nią,to miłe; bo rękawiczki zgubiłam już
ciepłoniaście a jakże:)))amanito
święte słowa (wprawnie napisane)



Rozwińmy pomysł - dajmy na to autor zanim coś napisał przeczytał 20 innych (i tak mało) - i z każdego z nich coś wziął by wykreować "własny" styl pisania (z jednego więcej z innego mniej) i wszystko to nazwał "ja", żeby wygodniej korespondować i rozmawiać (ciężko by było mówić "a A B C D E F G H...T [przeczytani artyści] byłem wczoraj w teatrze", prościej "a ja byłem wczoraj w teatrze"). Sprawa komplikuje się gdy rozpatrujemy jakąś niewielką grupę ludzi z wyspy... wtedy każdy teoretycznie powinien być taki sam... wniosek -> Chińczycy są najbardziej złożonymi osobowościami :) Teoretycznie...

Trzeba zamrugać do "mikołaja" o ogrzewacze do rąk - błogosławmy egzotermiczność krystalizacji - jakkolwiek by to nie brzmiało :)

Czapecznie ;)

amanito ah!(ach-zawsze mam problem)
nakomplikowałeś:) z tą egzocoś:)
i z niewielką grupą ludzi raczej też,
o chińczykach nic mi nie wiadomo, co prawda (ciekawe)
a być może mikołaj zasnął na dobre i teraz będę
musiała spróbować własnych sił mmm....
uchylam czapkę dyskusyjnie z szacunkiem, w praktyce:
ps. do teatru warto byłoby się wybrać, a czy każdy w nim
też jest artystą? bardzo dobre rozważania wieczorne,
krystalizacyjnie pięknie brzmi:)ciepłoniaście
acha tu chyba rozpatruje się wiersze,nie osobowości?
hm dobre dobre(...)ku dobru
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.





Rozwińmy pomysł - dajmy na to autor zanim coś napisał przeczytał 20 innych (i tak mało) - i z każdego z nich coś wziął by wykreować "własny" styl pisania (z jednego więcej z innego mniej) i wszystko to nazwał "ja", żeby wygodniej korespondować i rozmawiać (ciężko by było mówić "a A B C D E F G H...T [przeczytani artyści] byłem wczoraj w teatrze", prościej "a ja byłem wczoraj w teatrze"). Sprawa komplikuje się gdy rozpatrujemy jakąś niewielką grupę ludzi z wyspy... wtedy każdy teoretycznie powinien być taki sam... wniosek -> Chińczycy są najbardziej złożonymi osobowościami :) Teoretycznie...

Trzeba zamrugać do "mikołaja" o ogrzewacze do rąk - błogosławmy egzotermiczność krystalizacji - jakkolwiek by to nie brzmiało :)

Czapecznie ;)

amanito ah!(ach-zawsze mam problem)
nakomplikowałeś:) z tą egzocoś:)
i z niewielką grupą ludzi raczej też,
o chińczykach nic mi nie wiadomo, co prawda (ciekawe)
a być może mikołaj zasnął na dobre i teraz będę
musiała spróbować własnych sił mmm....
uchylam czapkę dyskusyjnie z szacunkiem, w praktyce:
ps. do teatru warto byłoby się wybrać, a czy każdy w nim
też jest artystą? bardzo dobre rozważania wieczorne,
krystalizacyjnie pięknie brzmi:)ciepłoniaście


Do teatru chodzą przecież głównie ludzie (artyści przygotowują dla nich intelektualną ucztę), a artysta tez człowiek - jakkolwiek by to nie brzmiało :) Artyści są podgrupą ludzi którzy do teatru chadzają. Ja siebie za takowego nie uważam, a do teatru chodzić lubię. Gdy słyszę to słowo w kontekście mojej osoby to widzę przed oczyma twarz mamy która z politowaniem kiwa głową patrząc na coś co "zmalowałem" za malucha.

Spróbuj własnych sił... i obudź mikołaja ;)

Mi również miło się polemizuje.
Pozdrawiam i zmykam ;)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Dorosłość polega na tym, że wiesz kiedy przyjść i wiesz kiedy odejść.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        @Konrad Koper ;)       @Alicja_Wysocka Tak, długaśne bywają męczące... Oczywiście z wyjątkiem wybitnych, ale trudno oczekiwać, by wszyscy byli wybitni ;)   Konkluzja Twoja bardzo słuszna. Dziękuję :)       @Naram-sin :) Jasne. Świerszcze słabo latają ale przyznasz, że lepiej to brzmi niż np.kury? :) Ale jeśli masz jakąś fajną propozycję to chętnie skorzystam :) Co do motyli i ptaków - fakt, oklepane, ale w sumie chciałam, by było to coś typowego, co kojarzy się z poetą. Bo wyobraź sobie, że napisałabym 'drozdy' albo 'bociany'...  ;) Co do tego 'ulata' to chciałam, żeby nie było zbyt poważnie ale po przemyśleniu zgadzam się z Tobą i zmienię. Choć wariactwo Witkacego lubię :) i nie przeszkadza mi skojarzenie. Dzięki za kmnt    
    • Zegar o trzech nogach ziewnął fioletową ciszą. Na stole, gdzie wczoraj kwitła melancholia kalafiora, dziś eksplodował pomidor. Nie czerwienią soczystą, lecz krzykiem kafelkowym. Każda jego pestka szeptała "NIE!" do tapety w jaskółki, które nagle zaczęły recytować tabliczkę mnożenia przez pierwiastek z minus jeden. Pies sąsiada, dotąd znany z umiłowania do Chopina, zaczął malować abstrakcyjne pejzaże językiem na parkiecie. Jego wycie przekształciło się w sonet o zgubionym guziku od wszechświata. Nagle, zza firanki wypadła łyżeczka. Nie upadła. Uniosła się, zatańczyła tango z muchą, która właśnie deklamowała wiersz o betonowym motylu. A pomidor? Jego kafelkowy krzyk trwał. Był esencją wszystkiego i niczego. Był odpowiedzią na pytanie, które nigdy nie zostało zadane. Był dada.
    • @Rafael Marius owszem, a tekst pójdzie zdaje się w piosenkę. 
    • w twych oczach gdzie błękit się mieni jak letnie  bezkresne przestrzenie tajemnic głębokich strumienie mój świat swój początek promieni w twym głosie  co cicho szemrze jak wietrzyk wśród polnych maków melodia najsłodszych snów marzeń ucisza wszelki mój braków twój dotyk  lekki jak tchnienie rozpala w mym sercu płomienie pragnienie tak czyste tak święte że czas przy nim staje w przestrzenie przy tobie wśród nocy i dni zapominam o troskach i złości bo w twojej miłości bezgranicznej odnajduję sens mej wieczności jesteś mym słońcem i księżycem mą gwiazdą  co drogę mi świeci w twym sercu bezpiecznym schronieniem na zawsze  na całe me życie
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...