Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

jest biel i czerń spopielona w bieli,

szpary między wersami, światło.

to nie do wiary, że królowa śniegu,
że nic

mogło tak szybko do nicości dorosnąć. akurat dzisiaj,
gdy wyprowadziły się wszystkie historie.
teraz już nikt ci mnie nie opowie.


nawet w chaosie jest jakaś narracja.
a w pustce?

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Troszeczkę gubię się przez niekonsekwentną interpunkcję, zakładam,że wersyfikacja nawiązuje do treści ;)
Zatrzymał mnie ten wiersz; zatrzymuje chaos i taka niepewność, udzielające się zagubienie.
pozdrawiam :)
kasia
Opublikowano

Odpowiem za Autora, że nawiązanie do Andersena jest oczywiste

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Oj, Kasiu, niedospanie posylwestrowe, chyba...
Podoba mi się calutkie wierszowanie, nic mnie nie razi w wersyfikacji, wszystko czytelne

Berni, nic dokładnie połączone. Chyba to ja napisałam.
Adam, pozdrawiam, bardzo dobre.
Opublikowano

bardzo przepraszam za zwłokę.

co do tytułu: z jednej strony rację ma franka, a z drugiej jest on bardzo, ale to bardzo roboczy.
chciałem, żeby był częścią tego chaosu, który jest w wierszu, ale może nie wyszło. Z pewnością nie jest ważny dla wiersza, nie ma go określać, konstytuować. I pewnie się zmieni.
wersyfikacja: obawiałem się tego rodzaju zarzutów. w kilku miejscach chodziło o wizualizację, a nawet efekciarstwo. Jednak pomyślę nad tym, bo jakoś nie jestem zadowolony z dotychczasowego efektu.


dziękuję za wizytę i cenne uwagi.
No i wyręczenie mnie w odpowiedziach :) - tego zupelnie się nie spodziewałem
całkiem zabawna niespodzianka.
Pozdrawiam serdecznie
Adam

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @lena2_   a więc - w lapidarnym ujęciu: lepiej być wiernym sobie, swoim emocjom i doświadczeniom, niż szukać aprobaty czy „lepszego” w oczach innych.   niech spadają :)   świetnie się czytało :)   ukłony :)  
    • @Sylwester_LasotaTrzeba czasem porozmawiać nawet ze zwrotką, pozdrawiam :)
    • @Nata_Kruk

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Pewnie, że tak! Niebiańskie widowisko, można rzec, a propos takowych widowisk, parę dni temu wyszedłem na dwór i spojrzałem w wieczorne niebo i zobaczyłem kometę, która w tamtych dniach była widoczna w różnych częściach świata. Pozdrawiam Cie serdecznie!
    • @Corleone 11 To tekst ciekawy i osobliwy. Czyta się jak wewnętrzny monolog osoby głęboko zastanawiającej się nad swoimi słowami. Szczególnie intrygujące jest rozważanie o hierarchii kultur i etymologii polskich słów ("prostak" vs. "cham" vs. "pan") - język oddaje struktury społeczne. Czasem tekst jest zawiły (celowo?), a czasem bliski manieryzmu. Zdania się rozrastają, przeskakując między wątkami, co może być albo błyskotliwością, albo utrudniać zrozumienie. Niewątpliwie potrzebny tu jest wysiłek intelektualny. :)))
    • Wymienię trzech bohaterów : komisarza, łotrzyka, biznesmena. Łotr wybijał zęby, przeklinał, kradł trochę… Biznesmen posiadał firmę i szkodził niejednemu, ale posiadał gest. A komisarz pilnował porządku… Poinformowałem owego policjanta, o nieprawościach ekonomicznych.      Komisarz nie chciał słuchać. Po latach łotr i biznesmen zmienili się. Biznesmen groził wrogom. A łotr dostał dobrą pracę. Pozornie poprawił się, ale posiadał broń palną i współpracował          z biznesmenem. Poinformowałem komisarza o wyczynach antybohaterów. Policjant niczego nie słyszał…    
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...