Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Mroczna powłoka wszechświata nade mną,
świeci słońce- jest ciemno,
idę samotnie z myślami,
krzycząc do Miłości przekleństwami.

Czy Boga nie ma? O rany!
Posępne: krzewy, kwiaty, konary……
Na pewno głupek, tak przemawia,
a ksiądz w kaplicy modły odprawia.

Co z modlitw, gdy nie ma dziecka,
trumna to rzecz ostateczna,
,,łzy z oczu spływają, jak grochy”,
codzienny uśmiech zamienić w prochy.

Stwórco nie masz dobroci!
Zabierz mnie, pogrzeb, spal ciało,
lecz wskrześ duszyczkę Wszechmocny,
co ona winna za grzech pierworodny?

Mam kamień ofiarować na pożegnanie,
krzyż sławiący Twoje imię,
wiekami będę czekał na zmartwychwstanie,
Twoja sprawiedliwość jest dla mnie pytaniem!

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

dziekuję ,lecz tren to utwór żałobny do dramatu pasuje nic mu nie ujmując, ale dziekuję za komentarz i odwiedziny.
pozdr.
p/s
jestem juz na ziemi, ale i tak pozostanę sobą,, nigdy się nie zmienię, a w życiu piękne są tylko chwile".
Nie przesadzasz z tym aniołem,, młodości dodaj mi skrzydła"-Mickiewicz, a zważ ,że to nie Romantyzm, tam wieszcze byli aniołami.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Nie pojmuję Twoich komentarzy, więc może powiedz w jakich te przecinki są żle postawione.
baaaaaaaaaaaaa i doradz, to lepiej zrobisz. Zresztą może lepiej nie stawiać, łatwiejsze w odbiorze, lecz co potem, jak przyjdzie do oceny wiersza. ale wezmę to pod uwagę, gdyż może zle są postawione, a to jest warsztat więc może ktoś doradzi
pozdrawiam

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

widać, a chodzi o komentarz brakuje czasu czytając wiersze pisząć itd popatrz moze na inne gdzie są błedy, przestawione litery itd. Nikt nie patrzy na niuanse, gdysz szkoda czasu i napradwę to jest śmieszne co piszesz, gdyż to nie sprawdzian z ortografii, tylko potoczne pisanie Pani. Skoro już jesteś taka dokładna to powodzenia w zyciu osobistym.
pozdrawiam

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Universo*   Agnieszce C.   Poesia: silenzioso come fonte - in profondo segreto, nascosto, segreto nudo, vita: nettare - vita,   piu basso, superato, piu basso in percorsi - inferno, visto - peggiore umano, meschinita, umano   svilimento, gerarchia - niente in uno altro come pratica errato ruote - routine - morte...   *więcej informacji Państwo znajdą w następujących esejach: "Komentarz - komentarz odautorski" i "Mój drogi świecie" - Autor:   Łukasz Jasiński (wrzesień 2024)  

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @Kamil Olszówka    Astylistyczna i do zmiany, jako wzięta z języka potocznego, jest tylko "Trzydziestka na karku".     Miło było po raz kolejny odwiedzić Cię literacko.     Serdeczne pozdrowienia.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Uśmiechnął się lekko. Określiłabym jego uśmiech jako celowo oszczędny. Chociaż przywołany zabrzmieniem mojego głosu i tegoż głosu dźwiękiem. Uznałam, że mierzy się z małym wewnętrznym konfliktem. Że opanowuje siebie, aby nie uśmiechnąć się szerzej. Naturalnie. Na co, czego byłam prawie pewna, miał ochotę. Czego, jak uznałam, chciał.    Zamiast tego, znów odwróciwszy wzrok ku przestrzeni, lekko uścisnął palce mojej dłoni.    - Gabi.    Zdobyłam się na trochę więcej odwagi, zobaczywszy odeń uśmiech i usłyszawszy swoje imię. Co prawda wypowiedziane bynajmniej miękko, ale za to w tej formie. Skąd wiedział, że to moja ulubiona?    Uniosłam się i wstałam. Po czym usiadłam obok niego, specjalnie tuż obok. Odczekawszy chwilę, w moim mniemaniu właściwie długą, oparłam powoli głowę na jego ramieniu. W milczeniu ocierając ostatnie łzy. I czekając.     Po czasie, który tym razem wydał mi się zbyt długi, poczułam, że odwraca głowę w moją stronę. I że spogląda na mnie. W jego słowach usłyszałam kolejny uśmiech; jak poprzedni, również stonowany.    - Czy to aby nie za prosto? Chyba nie chcesz, aby poszło ci to tak łatwo...       Hotel Ranweli, Waikkal, 25. Września 2024
    • Uśmiechnęłam się

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Uśmiechnęłam się
    • @Hiala @Hiala Pełna zgoda. Pozdrawiam.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...