Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

siedzę przed tobą
patrzę w oczy
teraz zabite deskami

próbujemy rozmawiać
lecz i usta
cegłami wypełnione

minęło już kilka lat
skóra twoja łuszczy się
odpada coraz częściej

włosy kiedyś starannie
odnawiane i czyszczone
teraz sypią się
pod siłą grawitacji.

całe dzieciństwo
minęło z tobą

szkoda że teraz
mój dom jest ruderą

Opublikowano

Dziękuje za komentarz :)
interpunkcji i "i" się pozbyłem, no, oprócz 4 strofy bo jakoś mi tam pasuje ;p
ech, już ktoś mi chyba kiedyś zwracał uwagę na "twa" (nie jestem pewien), nie wiem skąd ta tendencja do twa, a nie twoja, ale także poprawiłem :))
Dziękuje za pozytywną ocenę
Serdecznie pozdrawiam... :)))

Opublikowano

Fajny wiersz nie patrze na interpunkcje tylko wyrzuć słowo, dom" w ostatnim wersie , gdyż farbami namalowałeś piekny obraz domu, a poina dom nieeeeeeeeeeeeeeeee każdy wie że chodzi o dom ta puenta wyszła już przez pastele wiec obraz gotowy a rama to ta interpunkcja, wiec opraw jak chcesz
pozdrówki

Opublikowano

Bardzo mnie cieszy, że odczytałeś te gwiazdki tak jak chciałem ;)
nad "dom" zastanowie się jeszcze i do jutra przemyślę(teraz już oczy się lepią i wolniej myślę ;p), ale chyba się ku temu skłonię, bo rzeczywiście masz chyba racje ;)
Serdecznie pozdrawiam... :))
i bardzo dziękuje za dobrą ocene :))))

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Pewnie nie uwierzysz, ale jak zaglądałem to w środku wyrosło drzewko, ale szybko potem uschło. A wcześniej same piękne rzeczy za nimi były, cała atmosfera ;)
Badzo się cieszę, że ci się spodobał :))
Serdecznie pozdrawiam... ;))

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Na pierwszy rzut oka ma to być coś sonetopodobnego. Ale popłynęłaś po tym jeziorze... w szuwary, Środki artystyczne zostały dobrze dobrane. obrazy są plastyczne, żyjące, z łatwością poddają się wizualizacji. Tymczasem forma sprawia wrażenie bardzo nieudolnie skleconego pancerza, w którym wiersz się dusi i dogorywa, a to przez nienaturalne inwersje, a to przez brak rytmu, a to przez pokracznie poprzekręcaną gramatykę. W ten sposób od razu pokazujesz czytelnikowi wszystkie słabe miejsca, gdzie nie umiałaś sobie do końca poradzić z językowym budulcem. Niech będzie to zwykły, wolny wiersz, który uwolnisz z tego stylistycznego żelastwa, a jeśli koniecznie upierasz się przy sonetach, to trzeba więcej treningu, bo tu już 'intuicyjnie' się nie da.
    • Kluczowe pytanie - co to znaczy 'lirycznieć'?  Życie staje się poezją, to oczywiście wynika samo z siebie, ale interpretacja utworu musi wyjść poza zwykłe ubarwianie, upiększanie. Wpisanie wspólnie przeżywanego czasu w wiersz zdefiniowany jako określona struktura, ma charakter o wiele bardziej brzemienny w skutki. Liryka jest przede wszystkim poszukiwaniem formy dla emocji, a jakie to ma konsekwencje dla bohaterów lirycznych? Jeśli ich doświadczenia zostaną przeniesione w rzeczywistość metafor, wówczas okaże się, że współdzielenie codzienności jest zarazem tworzeniem jej tak, jak poeta tworzy swoje dzieło - budowaniem sensu (życia) poprzez indywidualizację tego, co ogólne i nieokreślone. Np. we fragmencie ze sklepem - wszyscy tam robią zakupy, ale dla bohaterów nie jest to zwykłe wyjście do sklepu, bo liryka tak manipuluje percepcją, aby mieli poczucie, że chodzi o coś zupełnie innego. Realność staje się umowna,  jej poszczególne elementy mają być tylko nośnikami czegoś, co istnieje jedynie w świadomości i  osób mówiących w wierszu. Upraszczając - lirycznieć to budować rzeczywistość i kod, który ją na nowo zdefiniuje (niekoniecznie werbalny), zgodnie z tym, jak w niej chcą funkcjonować bohaterowie wiersza, czy jak to sobie - wspólnie - wyobrażają.
    • Zastanawiająca przypowieść, w której prosta obserwacja przechodzi w trafną ekstrapolację. Gwarowa 'śleboda' dodaje wierszowi ciekawego smaku.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Porażająco głęboka refleksja na tle nieistotnej reszty.   Ale dam lajka, bo moc tej cząstki rekompensuje wszystko inne.
    • Przypomniał mi się Ebenezer Scrooge, a raczej wizja jego przyszłości przedstawiona podczas spotkania z trzecim duchem. Z tą różnicą, że wiersz na rozdrożu patrzy raczej w tę ciemną opcję. Samobójstwo? 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...