Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

siedzę przed tobą
patrzę w oczy
teraz zabite deskami

próbujemy rozmawiać
lecz i usta
cegłami wypełnione

minęło już kilka lat
skóra twoja łuszczy się
odpada coraz częściej

włosy kiedyś starannie
odnawiane i czyszczone
teraz sypią się
pod siłą grawitacji.

całe dzieciństwo
minęło z tobą

szkoda że teraz
mój dom jest ruderą

Opublikowano

Dziękuje za komentarz :)
interpunkcji i "i" się pozbyłem, no, oprócz 4 strofy bo jakoś mi tam pasuje ;p
ech, już ktoś mi chyba kiedyś zwracał uwagę na "twa" (nie jestem pewien), nie wiem skąd ta tendencja do twa, a nie twoja, ale także poprawiłem :))
Dziękuje za pozytywną ocenę
Serdecznie pozdrawiam... :)))

Opublikowano

Fajny wiersz nie patrze na interpunkcje tylko wyrzuć słowo, dom" w ostatnim wersie , gdyż farbami namalowałeś piekny obraz domu, a poina dom nieeeeeeeeeeeeeeeee każdy wie że chodzi o dom ta puenta wyszła już przez pastele wiec obraz gotowy a rama to ta interpunkcja, wiec opraw jak chcesz
pozdrówki

Opublikowano

Bardzo mnie cieszy, że odczytałeś te gwiazdki tak jak chciałem ;)
nad "dom" zastanowie się jeszcze i do jutra przemyślę(teraz już oczy się lepią i wolniej myślę ;p), ale chyba się ku temu skłonię, bo rzeczywiście masz chyba racje ;)
Serdecznie pozdrawiam... :))
i bardzo dziękuje za dobrą ocene :))))

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Pewnie nie uwierzysz, ale jak zaglądałem to w środku wyrosło drzewko, ale szybko potem uschło. A wcześniej same piękne rzeczy za nimi były, cała atmosfera ;)
Badzo się cieszę, że ci się spodobał :))
Serdecznie pozdrawiam... ;))

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnie komentarze

    • Wyszli chłopi zboże kosić, przechodząc obok krzyża  modlitwę w ofierze złożyli.   Człowiek kijem chmury  przesuwa, niech świeci słońce i w pracy im towarzyszy.   Wielki ptak powoli opada jego ogromne szpony wbiły się głęboko w ziemię.    Tutaj zostanie i wychowa  pisklęta, kiedy dorosną  razem daleko odlecą.    Na skrzyżowaniu stary krzyż stoi, któremu złamało się jego wiekowe ramię.    Pójdą chłopi jak co dzień, rankiem ze śpiewem ptaków i modlitwę w ofierze złożą.   Ktoś ręce podniósł do góry, nad łanem zboża wypowiedział doniosłe słowa.   Za starym krzyżem zboże stoi pod złamanym ramieniem  wieniec z kłosów żyta złożyli. 
    • Świetny tekst Alu.   Pozdrawiam.
    • Przyznam szczerze, zawsze miałem z tym problem. To znaczy z pisaniem listów... Był taki czas, że było bardzo miło dostać list. Niestety przeważnie na list wypadało odpowiedzieć i tu, chociaż może trudno w to uwierzyć, często pojawiał się u mnie problem z kreatywnością. Dzisiaj, jak czytam niektóre własne listy, to nie wiem czy śmiać się, czy płakać. A wiersz fajny.   Pozdrawiam
    • @Berenika97 Nic dodać, nic ująć.  Dziękuję, pozdrawiam. 
    • @Naram-sin Jak zwykłe masz rację.  Chciałem przekazać myśli, aby nie brać pracy Jak leci... Mam znajomą ma klopot, ale nic nie robi, aby znaleźć coś dobrego, czeka co da pośredniak.  Pozdrawiam 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...