Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

złamane skrzydło


Rekomendowane odpowiedzi

w chaosie rozrastającej się tarniny
skrywa kalectwo zawierzenia po grób -
dla niej to rozkopana piaskownica
zimna i szorstka z cierpkimi owocami
nad głową

dzika w namiętności do walki
o człowieczeństwo wgryza się
w światło krwią mroku
poi złudzenia a może

powiadają - głupia a ona cierpliwie
buduje swoisty świat rękoma przyjaciół
dali podstawy

sama wyzwolić się nie umie
kuropatwa nie jedna

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Kminiłem ten wiersz parę razy i zawsze jest coś czego nie łapię :)
"wgryza się
w światło krwią mroku" nie wiem :)
"kuropatwa nie jedna" tu też nie wiem.

Całkiem, bym powiedział, dobry wiersz, gratuluję :)

Chociaż ja osobiście nie lubię wierszy nad którymi muszę siedzieć 10 minut i się wgryzać by załapać, wolę te po których siedzi się i 10 minut myśli o nich, o treści, o puencie :) Chociaż później jest satysfakcja, że coś się załapało w tych pierwszych :) Oczywiście nic nie stoi na przeszkodzie aby wiersz był i taki i taki. Pozdrawiam.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

matmi,
kuropatwy, to takie ptaki, które swoje małe chronią przed niebezpieczeństwem , nawet z narażeniem swego życia,
poi złudzenia krwią mroku, bo w mroku zawsze czają się niebezpieczeństwa
krwe darem życia...
to symbole
miło mi że się wgryzasz w wiersz,
pozdrawiam ciepło
i frymena też!

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...