Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Ja? A czymże jest „Ja”?
Gdzie „Ja” się zaczyna i gdzie się „Ja” kończy?
Czy można „Ja” zmierzyć? I ile ma kończyn?
Czy „Ja” to me ciało, czy umysł to może?
Czy jeśli „Ja” umrze, odejdzie w przestworza?
Czy jeśli „Ja” zgrzeszy, to kara je spotka?
Czy „Ja” też posiada dewotka? Idiotka?
Czy „Ja” to me imię, me czyny, me słowa?
Czy Ja to mój PESEL, czy Ja to ma głowa?
A gdzie „Ja” mam szukać? Gdzie „Ja” się znajduje?
I co można począć, gdy „Ja” się zbuntuje?
Bo jeśli „Ja” zniknie, to kim ja się stanę?
Przecież warzywa nie nazywa się panem…
Odnaleźć swe „Ja” toż to sprawa gardłowa,
Bo jeśli „Ja” nie masz, zacznij życie od nowa.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



no,no...nie powiem
nic.


Dla naukowców od dawna nie jest tajemnicą, że wszyscy mężczyźni są genetycznie przerobionymi kobietami. Każde dziecko jest najpierw dziewczynką, dopiero po kilku tygodniach od poczęcia w dzieło kreacji nowego potomka włączają się geny męskie. To one powodują, że rodzą się także chłopcy.


www.newsweek.pl/wydruk/artykul-wydruk.asp?Artykul=21427
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Wiem, że widziałaś tylko trochę niejasno się wyraziłem.
Mężczyzna to taka: ja plus ja równa się...
Można powiedzieć, nadmiarowa kobieta ;)
Zresztą bywało i bywa to przyczyną wielu kłopotów:

Badania DNA wykazały, że osoba, której w 1950 roku zakazano udziału w zawodach sportowych z powodu wątpliwości dotyczących jej płci, naprawdę była kobietą. Niestety, sama Foekje Dillema nie może się już cieszyć z orzeczenia, bo zmarła 5 grudnia zeszłego roku w Kollum we Fryzji.

Zamieszanie, co oczywiste, źle wpłynęło na jej stan psychiczny. Dillema zamknęła się w sobie i prowadziła pustelniczy tryb życia. Przez co najmniej rok nie wychodziła z domu. Wg doktora Kamlesha Madana, naukowca z Leiden University, po głębszym namyśle Holenderka była kobietą.

kopalniawiedzy.pl/Foekje-Dillema-mozaicyzm-chromosomy-kobieta-mezczyzna-zawody-zakaz-5335.html

Dobre, co? "Po głębszym namyśle Holenderka była kobietą" - Ha ha ha... wolę się nie
zastanawiać tak głęboko nad sobą! :)))
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Wiem, że widziałaś tylko trochę niejasno się wyraziłem.
Mężczyzna to taka: ja plus ja równa się...
Można powiedzieć, nadmiarowa kobieta ;)
Zresztą bywało i bywa to przyczyną wielu kłopotów:

Badania DNA wykazały, że osoba, której w 1950 roku zakazano udziału w zawodach sportowych z powodu wątpliwości dotyczących jej płci, naprawdę była kobietą. Niestety, sama Foekje Dillema nie może się już cieszyć z orzeczenia, bo zmarła 5 grudnia zeszłego roku w Kollum we Fryzji.

Zamieszanie, co oczywiste, źle wpłynęło na jej stan psychiczny. Dillema zamknęła się w sobie i prowadziła pustelniczy tryb życia. Przez co najmniej rok nie wychodziła z domu. Wg doktora Kamlesha Madana, naukowca z Leiden University, po głębszym namyśle Holenderka była kobietą.

kopalniawiedzy.pl/Foekje-Dillema-mozaicyzm-chromosomy-kobieta-mezczyzna-zawody-zakaz-5335.html

Dobre, co? "Po głębszym namyśle Holenderka była kobietą" - Ha ha ha... wolę się nie
zastanawiać tak głęboko nad sobą! :)))


i tu jest facet pogrzebany !

:))

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Buch!    Rach!   Ciach!   Maszyna  Czy strach?   I życie ukryte  Za zasłoną świadomości    Bo czas nie ma  Dla nikogo litości    Gdy pędzi za nieznanym 
    • MRÓWKI część trzecia Zacząłem się zastanawiać nad marnością ludzkiego ciała, ale szybko tego zaniechałem, myśli przekierowałem na inny tor tak adekwatny w mojej obecnej sytuacji. Podświadomie żałowałem, że rozbiłem namiot w tak niebezpiecznym miejscu, lecz teraz było już za późno na skorygowanie tej pozycji.  Mrówki coraz natarczywiej atakowały. W pewnej chwili zobaczyłem, że przez dolną część namiotu w lewym rogu wchodzą masy mrówek jak czująca krew krwiożercza banda małych wampirów.  Zdarzyły przegryźć mocne namiotowe płótno w 10 minut, to co dopiero ze mną będzie, wystarczy im 5 minut aby dokończyć krwiożerczego dzieła. Wtuliłem się w ten jeszcze cały róg namiotu i zdrętwiały ze strachu czekałem na tą straszną powolną śmierć.  Pierwsze mrówki już zaczęły mnie gryźć, opędzałem się jak mogłem najlepiej i wyłem z bólu. Było ich coraz więcej, wnętrze  namiotu zrobiło się czerwone jak zachodzące słońce od ich małych szkarłatnych ciałek. Nagle usłyszałem tuż nad namiotem, ale może się tylko przesłyszałem, warkot silnika, chyba śmigłowca. Wybiegłem z namiotu resztkami sił, cały pogryziony i zobaczyłem drabinkę, która piloci helikoptera zrzucili mi na ratunek. Był to patrol powietrzny strzegący lasów przed pożarami, etc. Chwyciłem się kurczowo drabinki jak tonący brzytwy, to była ostatnia szansa na wybawienie od tych małych potworków. NIe miałem już siły, aby wspiąć się wyżej. Tracąc z bólu przytomność czułem jeszcze, że jestem wciągany do śmigłowca przez pilotów. Tracąc resztki przytomności, usłyszałem jeszcze jak pilot meldował do bazy, że zauważyli na leśnej polanie masę czerwonych mrówek oblegających mały, jednoosobowy zielony namiot i właśnie uratowali turystę pół przytomnego i pogryzionego przez mrówki i zmierzają szybko jak tylko możliwe do najbliższego szpitala. Koniec   P.S. Odpowiadanko napisałem w Grudniu 1976 roku. Kontynuując mrówkowe przygody, następnym razem będzie to trochę inną historyjka zatytułowana: Bitwa Mrówek.
    • Ma Dag: odmawiam, a i wam Doga dam.        
    • Samo zło łzo mas.    
    • Na to mam ton.    
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...