Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Kto wiersze pisze nie grzeszy odwagą
Siedząc w domu na własnej dupie

Kto zaś po węglach chodzi czerwonych
Naraża się choć może jest głupi

Z tych czterech wersów morał wyciągnę
I zamiast po węglach na tyłku swym siądę

:D
Tak mnie naszło :) A co Twojego wiersza to: fajny rytm ma! Ale ten rym ostatni trochę mnie kłuje. Ale na co zmienić to nie wiem :)

Opublikowano

Chodzi mi w tym wierszu o to ze ludzie w dzisiejszych czasach by diablu dusze oddali za zaistnienie ,a my poeci wierszokleci za wylewność i szczerość dostajemy właśnie po dupie!pz

Opublikowano

Ależ rozumiem! :) I zgadzam się po części. Że ludzie wszystko dla sławy owszem, że poeci po dupie, polemizowałbym. Chociaż co się tyczy tych drobniutkich owszem.

Co do odwagi z zaprezentowaniem na tym forum: nie potrzeba jej. Internet daje taką anonimowość, że właśnie mogę sobie pozwolić na umieszczenie tu wierszy. Normalnie nie odważyłbym się pokazać ich publicznie.

Cóż, ja akurat tchórzem jestem :)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Proszę bardzo.

Tekst jest manifestem małej dziewczynki, która szuka akceptacji u ludzi poprzez to, że pisze.

A tekst jest słaby. Nic nie wnosi ciekawego do poezji, nie zachwyca, jest banalny.

Ot tyle, możesz teraz się mnie czepiać i życzyć wszystkiego co najgorsze.

Pozdrawiam
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Ale niestety brzmi to właśnie jak manifest małej dziewczynki. Niue jest to dojrzały tekst. Wręcz nic nie wskazuje na to, aby pisała go dorosła osoba, która zazwyczaj widzi i rozumie więcej i potrafi to przenieść na kartkę. Obrazowanie pewnych sytuacji wymaga czegoś więcej niż kilku słów na dwa wersy.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Heh, zgodziłbym się, gdyby te komentarze naprawdę były zgryźliwe. Mówię zwykłą prawdę, zresztą poziom warsztatu w tym tekście zwyczajnie nie zachwyca, a środki stylistyczne są po prostu słabe. Ot taka prawda. Oczywiście moja. Zapewne według wielu w tym dziale ten tekst jest piękny, wybitny, cudny, prawdziwy, szczery. A ja jestem uosobieniem człowieka, który nie czuje poezji, nie ma serca i nie widzi piękna. Ot taka foremkowa prawda.

Pozdrawiam

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Migrena

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      chyba z nikim nie może być gorzej
    • @KOBIETA   oj Dominiko, Dominiko :)   z kim Ci będzie tak źle jak ze mną ?   no z kim ?  
    • @Migrena   Migrenko ! Migrenko! Przestanę się starać o widzenia chyba

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Teksty raczej powtórkowe ?     uskrzydlij kamień by fruwać umiał wnet poszybuje gdzie czas zakręca a słowo punktu wszechświatem powie tak szczerze mówiąc nic nie pamiętam   po cóż rozdrabniać to co scalone gdzie supernowa karłem się staje lecz w dziwnej strunie świat zawinięty i świadomości wielkie choć małe   tu w ciągłym ruchu wszystko wiruje czas każdy inny szybkością zmiany człowiek się wierci w pajęczej sieci chociaż pająka nie wciąż kochamy     tam na rozdrożu przeszłości przyszłej płoną przeróżne plany człowiecze a królik biegnie w chichocie losu za chwilę może nie być na świecie     zapytaj skałę co górę tworzy poza horyzont wszelakich pytań tam odpowiedzi śnią kołysane sensem nieznanym co wciąż rozkwita              *~*~*     na ciszy pięciolinii we wnętrzach wiolinowych trumien wyśpiewane martwe     raniły nuty fałszując sens krzyżyków      teraz zimne obojętne w bezgłośne zaklęte brzmienie     mówisz że w naszej piosence umarły słowa      a może jeszcze nam warto choć nucić melodię próbować          *~*~*     wspomnienia całunem szarość skryły   barwy przeminą tam gdzie skowronek swoim śpiewem przytula ciszę pod niebem   czy z filiżanki pełnej brzasku przyjdzie nam sączyć od nowa spijać nektar smakować
    • @KOBIETA   to chociaż swoje majtki  albo jakiś ......   sama wiesz w czym mi do twarzy :)   Dominiko, naprawdę :)  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...