Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Mieszkam w tym grząskim wierszu.
Przez oszklony dach wpuszcza
czerwone deszcze i przygaszone echa
papierowych głosów.

Mógłbym na tym poprzestać,
zostawić łódzki dowód tożsamości
Jarniewiczowi i nie pisać. Albo pisać
o niczym;

obdrapanych twarzach
drzew, bladych łunach lamp,
które opinają samotne łby
kamienic.

Te obrazy są jak klucze
do mieszkania. Łatwo je zgubić
w poskręcanych krzewach
mowy.

Przy artykulacji:

tutaj
mnie nie ma
.

Opublikowano

Adolfie; moja ofiara ;D zgwałciłem peela i ma takie urazy. Dziękuję grabulą


Kasiu; po takim komentarzu to tylko przecinek, wysyłanie kwiatów i czekanie na odzew ;)
Pozdrawiam serdecznie dziękując


Różko; wielkie dzięki. Spróbuję wers 'przy artykulacji' wkomponować lepiej. Pozdrawiam i
buźka :*


Madziu; nie, nie. Po prostu mam sporo czasu do wklejenia, a zetka działa jak lekarz
pierwszego kontaktu ;) Dzięki.


Pancuś

Opublikowano
Mieszkam w tym grząskim wierszu.
Przez oszklony dach wpuszcza
czerwone deszcze i przygaszone echa
papierowych głosów.


Symboliczne mieszkanie...grząskie treści, czerpane z natchnień intensywne (czerwone deszcze) marzenia, ledwie slyszalne echa przezyć, wydarzeń i wymyslonych głosów... indywidulany świat poety...bardzo łatwo zgubić klucze do takiego mieszkanka...
To tylko maleńki koralik moich przemyśleń.
Podobasie :))
Serdeczne pozdrowionka.
Opublikowano

ooo, Paulina dostała fajny go grzebania wierszoł. spójrz, co jej z tego wyszło :P

Mieszkam w tym grząskim wierszu;
na oszklony dach spuszcza
czerwone deszcze i słabe,
papierowe głosy.

Mógłbym zaprzestać,
zostawić łódzki dowód tożsamości
Jarniewiczowi. Albo pisać
o niczym;

obdrapanych fasadach
drzew, anemicznych łunach lamp,
które opinają samotne łby
kamienic.

Te obrazy są jak klucze
do mieszkania. Łatwo je zgubić
w poskręcanych krzewach
(lub 'cierniach', bardziej by mi pasowało)
liter.

Przy artykulacji:

tutaj
mnie nie ma
.

tyle ode mnie. przepraszam, że się wcinam i zmieniam na swoją modłę.

pozdrawiam.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Whisper of loves rain Ten wiersz to potężny, mroczny manifest, który łączy w sobie współczesną krytykę społeczną z estetyką słowiańskiego folkloru. Wykorzystuje pan formę poetyckiej klątwy lub proroctwa, aby dokonać surowego sądu moralnego nad rządzącymi elitami. Sprawiedliwość, której nie można znaleźć w skorumpowanym systemie, nadejdzie z samej natury i dawnych wierzeń. To wizja świata, w którym "prawda jak żar" w końcu wypali kłamstwo, a powrót do korzeni (Słowiański Duch) jest jedynym ratunkiem przed moralnym upadkiem cywilizacji pieniądza.  
    • Ja - dane: - modem - e... - domena - daj       Ala, bo ruter... kret u robala.   E, Julu - mysz symuluje.   A klawiatura: paru ta i walka.   Luizana, Prot - ino monitor pana Ziul.   Sieć u rybaka, jak aby ruć/eis.   A te szyny z seta.   Aktualizuj juzi l. autka.   I zaprogramowali, i lawom argo pazi.    
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Nie trać czasu na manowce, patrz jaka Viola zdolna

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @Berenika97 O to też. Jest jakiś dajmy na to artysta. Ale nie tylko artysta, ale to forum poetyckie więc rozmawiajmy o artystach. I on zmęczony znika z rynku. Albo coś się wydarzyło. Albo przeróżne rzeczy. I wystarczy tylko popatrzeć jak ciężko jest wrócić. I to chociażby do dawnej dyspozycji, nie mówiąc już o przekraczaniu dawnych perspektyw. W moim przekonaniu zdecydowanie za mało doceniamy to co ktoś dawniej uczynił, przy jednoczesnym nadmiarze oczekiwań w stosunku do jutra i pojutrze. Jesteśmy mistrzami, ale głównie w kultywowaniu złej pamięci. Komuś to najbardziej lubimy wypominać wcześniejsze upadki, a nie zwycięstwa. I Ty akurat Bereniko 97 uważaj na to, bo ja też muszę uważać.  
    • @viola arvensis a co w nim niedorzecznego:)?
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...