* * *

[Paweł Modrzejewski]

w miodosycie
rozpuszczam Twoje włosy
i barwę spija
nie pomny
następstw oszołomienia
aż strwożon swego dzieła
całuję usta
- mnogością
- bezlikiem
wciąż niesyte
w miodosycie

[Adam_Szadkowski]

Miłe. Słodkawe. Nawet podobają mi się odnośniki. Małe a cieszy.


A.S.S.

[Roman Bezet]

"nie pomny" - może "niepomny"?
Pominąłbym te myślniki (-).
W lipcu będzie chyba jeszcze lepiej - słodsze lipy :)
pzdr. bezet

[Paweł Modrzejewski]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

OK! Zgadzam się, co do "nie", moja wina. Lecz co do myślników - tu już zawiniła technika, a raczej system zapisu. Oryginalnie występują wcięcia i brak ich troszeczkę zmienia sens i formę czytania. Zawieszenie myśli odpowiednio uformowane pozwala wydobyć coś więcej niż naczytanie (może więcej uczucia?). A sama zmiana formy zapisu zmieniła całość na tyle by zwrócić Twoją uwagę.
Co do "miodosytu", to proponowana lipa... brzmi trochę banalnie może używając miodolipu, jako obfitości? Ale to już inny wiersz. Dziękuję, PM

[Maria Złamańska]

Pierwsze wrażenie z czytania wiersza jest niezłe, takie "apetyczne", obrazowe oszołomienie zachwyconego partnera. Ale gdy czytam drugi, trzeci, czwarty raz - zbyt duża nieodkrywczość, niestety. Pozdrawiam.