Bez tytułu

[Dawid D.]

dom wydaje się być młodszy od niej
choć nie oddycha już
miarowo

w kuchni ciągle czuć zapach skwarków
a może to tylko światło
pożółkło

skakankę z żelaznym kręgosłupem
zamieniła na podporę dnia
dębową

wciąż stoi wpatrzona w okno
jakby miał znów zapukać w szybę
jaskółką

[Gość]

Tu mi się podobają niemal wszystkie pierwsze wersy u Pana proszę Pana. Ale ich uzupełnienia to kompletna klapa. Pan miał pomysł na pierwsze frazy każdej ze strof (wyłączając ostatnią), które zaiste ładnie brzmią, ale ciągłości nie zapewniają; a Pan nie potrafi ich dopełnić; niby jest jakaś kombinacja z przerzutniami, na których czytelnik ma pierwej oko zawiesić i się zauroczyć, ale to jest niewypalona próba odwrócenia uwagi od sedna ;)) Pozdrawiam

[H.Lecter]

Konsekwentnie i czysto poprowadzony wiersz. Urzekająca zwięzłość i nuta dowcipu. Plastyczna personifikacja domu, gra zmysłami, symbolika materii i ruchu...
Brawo.
Pozdrawiam

[H.Lecter]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Plus, oczywiście...

[Jacek_Suchowicz]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

ten dowcip z lekką goryczką ale podoba się
Pozdrawiam Jacek

[Franka Zet]

Bardzo dobry wiersz, zwłaszcza

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Ale i do całości się nie przyczepię. Forma lekka, przejrzysta. Pozdrawiam.

[Emu Rouge]

Zgadzam sie że wiersz fajny, chociaz do mnie taka wersyfikacja nie przemawia. Pointa niby zwyczajna, prosta ale uderza w sedno. Podobnie jak pozostałe obrazy.
pozdr aga

[Agata_Lebek]

Miło czytać. Bardzo dobry wiersz(moja bajka:)) Pozdrawiam. Plusk.

[Fagot]

Ogólnie wrażenie bardzo pozytywne jedyne co mi nie gra to połączenie zapachu i światła, przejście między tymi zmysłami wydaje mi się trochę za abstrakcyjne, choć i na swój sposób ciekawe.
Pozdrawiam

[myślątko]

początek nawet można przeczytać
ale ta jaskółka na końcu to jak flak z kaszanki