Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

pretensja


Rekomendowane odpowiedzi

tęsknota podsyca wygasłe nadzieje
akordy zabrzmiały złowrogo i tępo
sekundy zwalniają mamią spokornieniem
gdy bicie zegara przeciwstawiam lękom

ujarzmiam godziny bez ciebie samotne
łyżeczka wydzwania melodię wbrew nutom
smak kawy odrzuca przesiąknięty od łez
co płynąc torują drogę nagim smutkom

od deski do deski przeczytane życie
na fali przypływów odpływów nastroju
błogostan gdzieś odszedł fałszywym zachwytem
ech świecie ty ciągle karzesz niepokojem

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

nostalgicznie...
a spróbujesz bardziej pogodnie?
tego co było nie zmienimy - to co jest już odchodzi, pozostaje optymizm i trochę śmiechu - choćby z samego siebie;
no i do innych też trzeba z uśmiechem - ale to wiesz...
adam sosna dobrze radzi, ale poszedłbym dalej i całkiem te łzy usunął - o łzy najłatwiej, nawet w poezji; to tandeta;
pozdrawiam!
:)) J.S

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



A może coś w rodzaju:"smak kawy odrzuca kolejną goryczą

albo: kolejna kawa odrzuca goryczą ................ (tu "gorycz" - wieloznaczna)
co płynąc toruje drogę nagim smutkom
A poza tym - wiersz bardzo fajniasty!
Serdeczności
- baba

witaj Babo:)...coś pomyśle zeby mi sie rymowało jakoś w miarę:)...gorycz nie bardzo mi tu pasuję..dzieki za chęci pomocy:)pozdrawiam cieplutko:0
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...