Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

*
która mi pióro przywróciłaś,
tobie
, wyznam, że na przekór nocy bezładnej
piszę
nieostateczny wiersz, balladę
przeklęstwa mojego. albowiem zabłądziłem
w najjaśniejszej cząstce
bezświetlności, o!,
beznadziejności, która się stajesz

chwała ludziom z dobrym alibi,
a pokój nam

sza!

... ... ...

Opublikowano

podoba mi się klimat

i

"przeklęstwo"

nie drażni - pasuje!

z Antygony

"Tak ona, trupa dojrzawszy nagiego,
Zaczyna jęczeć i przeklęstwa miotać
Na tych, co brata obnażyli ciało.
I wnet przynosi garść suchego piasku,
A potem z wiadra, co dźwiga na głowie,"

Opublikowano

*przeklęstwo?

Początek jeszcze co.ś zwiastuje, ale tutaj:

bezświetlności, o!,
beznadziejności, która się stajesz

chwała ludziom z dobrym alibi,
a pokój nam

sza!

... ... ...


to jakieś dziwne wygibasy już. Nie podoba mi się, Gasparze ;(
Pancuś

Opublikowano

Nie rozumiem do czego potrzebne są te graficzne " fikołki ". Nie wnoszą niczego do tekstu a sprawiają wrażenie jakiegoś upozowania/ niewiary w słowo. Najjaśniejsza cząstka bezświetlności i wykropkowana puenta - wydumane ponad miarę.
Źle.

Opublikowano

szukam błędu u siebie
zawsze
Pchle wybacz

nie rozumiem tylko tych
co uparci
gromią archaizmy

ja uważam tu za usprawiedliwione
jak i forma graficzna mi pasuje

(chociaż osobiście nie lubię takich zagięć)

pozdrawiam i cieszę się z powrotu

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


dzięki mimo tego ;) cóż, powrót nie zawsze jest udany

pozdrawiam/Gas :))
zdaje się że poplątałam gałki :(
pisanie nieostatnich wierszy jest faktycznie straszliwym przeklęstwem
podoba mi się jajeczność owego
wybacz krechę, jako ja sobie wybaczyłam ;)
:)
jasne, że wybaczam i dziękuję :)
pozdrawiam najserdeczniej/Gas :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • dziś w ogrodzie raj był tu kwiecień bywał maj   zawitał czerwiec piwonią  zapach  kradł   lipcowi  drzwi  otwiera na co  róża się dąsa   bo woli sierpień - wrzesień też się jej podoba   dziś w ogrodzie gaj zapach zgubił winien wiatr   dla mnie ten ogród to kumpel   -  to prawdziwy mych marzeń kram
    • Dziś Lubię Mgłę Z Głową w Chmurach Cały Dzień W NIebiosach I w Wodzie Nad Wodą w Lesie Bez Wiatru Wytchnienie    

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Ja - chwilowe wzmożenie przestrzeni   Zapis światła w tkance  Fazy ubrane w sieci liczb Ludzki teatr geometrii  Emanacja niebytu  Przelana jak wodór w śnieg  Do twardości struktury   Świadomość przepływu Nie do utrzymania Jak każda wiedza   O matce    Kończy się obłędem  Tragizm rozpadu  Hagiografia hologramów    Dynamika bez metafizyki  W projekcji pulsu I słowa, które znaczą  Bez istnienia    Jak nuty bez muzyki
    • Moje przyjaciółki to drzewa:)
    • Wiesz - ja lu­biłem zachmurzo­ne niebo Cel­tyckie chóry przy dębo­wych stołach Gdy gar­son mil­cząc Guin­nessa na­lewał I krzepnął spokój bo świat mnie nie wołał   W ra­mionach gro­zy czy też w brzas­ku chwały To­piłem obłęd który wciąż doj­rze­wał Świat wy­dawał się być niedos­ko­nały Dla am­bicji i wewnętrznych prze­mian   Ce­niłem piękno po­nad wszelką miarę Budząc nadzieję roz­siewałem smut­ki Kar­miłem ciało i tra­ciłem wiarę Gry­wając w ba­rach za bu­telkę wódki   Słowa spłonęły wiatr roz­wiał po­pioły Spoj­rzałem w stud­nię swo­jej ciem­nej duszy Wie­czność od­kryłem w ok­ruszkach po­kory Kroplą od­wa­gi zło pragnąc wyk­rztu­sić   Dzi­siaj ro­zumiem dokąd ten świat zmie­rza Wszys­cy to wiemy lecz nikt nic nie zmieni Chcę być świadec­twem Two­jego przy­mie­rza Pa­nie coś stworzył tę prze­piękną Ziemię
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...