Z czego jesteś stworzony

[mały_dzielny_toster]

zaplątana w nici kolczaste i pod napięciem
pomiędzy koszmarem a piekłem
robię to co powinnam – wszystko co zechcesz

w bólu jest uzdrowienie
złamanymi wskazówkami czekam aż minie
miliard kolejnych pór roku gdy nic się nie zmienia
gdzie mnie jeszcze przywiążesz?

znikąd przyszłam – donikąd odejść
nikim tutaj jestem i nikogo nie mam
by się przed razami schować
więc jestem milcząca jak święty obrazek
cichym cierpieniem cała będę święta
starte do krwi kolana i ręce
w ustach krew, krew szumiąca w głowie

zaplątana w nici kolczaste i pod napięciem
w rozpacz przysięgą związaną
bo muszę
byłam, jestem i będę
aż oślepnę

[Alicja_Wysocka]

Nie mam zastrzeżeń, pasuje.

[lubię latawce]

extra; nie wiem, jak to się stało, że pominęłam ten wiersz.
zachwycona angie pozdrawia ;o)

[Magda_Tara]

Łaaał, szczęście, że to "tylko" wiersz....
Fantastycznie przygnębiający....brrrr.
Klimacik........jeeej.
Świetne.
:))))

[Pancolek]

więc jestem milcząca jak święty obrazek
cichym cierpieniem cała będę święta -----> ojejku, ojejku

Jaka bzdura ;D

[mały_dzielny_toster]

Czemu znów bzdura?

[Dexter Morgan]

czasami mnie przerażasz...

wiesz, że ja tam wole inne klimaty, ale pozostaje pod wrażeniem :)

[Vera_Ikon]

Bardzo dobry wiersz. Z charakterem i wyrazem. I czymś jeszcze, czego nie umiem nazwać, ale to coś świadczy o dobrym stylu.

pozdr serdecznie
weronika