Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

rano wychodzisz z psem na spacer
ja wcześnie czekam w twojej bramie
depczemy chodnikowe śmieci
zmierzając na parkową ławkę

masz przyjaciela blisko siebie
za nami już zużyte świty
będziemy pić czerwone wino
dzieląc wszystkie wrażenia na dwa

jutro brama zostanie pusta
będą szczekać w niej bezpańskie psy
przechodzimy przez dziurę w płocie
by wyobraźnią odszukać byt

Opublikowano

chyba bardziej skupiłaś się na rytmie niż na samej treści. jeszcze początek jako tako, ale to "by wyobraźnią odnaleźć byt" - okropnie brzmi i patetycznie i jakoś tak- nieporadnie zupełnie.
a co do treści- coś w stylu na górze róze na dole fiołki:) i w zasadzie nic więcej. coś kiepsko marlett, oj kiepsko:( czyżby jakiś spadek formy
pozdrawiam serdecznie

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



W zasadzie powinienem to zostawić bez komentarza, tylko żal autorki, która przy takim suflerze ma zerowe szanse, by zrobić krok do przodu.
Co mnie to zresztą obchodzi...
Nie mam ochoty na dalszą konwersację.
Opublikowano

Pan H.Lecter

sufler to taki co w budzie siedzi
pilnuje aktorów i podpowiedzi
pichci pogodnie
:)

konwersacja
ze mną czy Marlett?
może z obojgiem?
brakło ochoty?
czyje to kłopoty?
:)

ps
Panie Lecter!
był taki facet - Gomułka się nazywał (I sekretarz KC PZPR)
w jednym z przemówień rzekł:
"Przed wojną (II Światową) staliśmy na skraju przepaści. Po wojnie (II Światowej) uczyniliśmy wielki krok do przodu!"

:):):)

Opublikowano

Na pewno nie jest to wiersz z najwyższej twej pułki
Marlett ale mimo to ma w sobie coś co zmusza do refleksji
czego dobitnym dowodem jest ta pusta brama oraz te
dziury w płocie które są iskierkami powyższego wiersza.
Dlatego ja również jestem jak najbardziej za.
Miłego dnia życzę

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Talarku!
Wiersze można układać na półki - masz rację,
ale czasem piszę wiersz zwyczajny po prostu ''wzięty z życia''
Ten jest tak banalny i autentyczny jak życie.
Dziękuję.Życzę słonecznego dnia:)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Na suto z kotła dał to kotu San.    
    • A do makowca pac - w oka moda.    
    • Karb: dokąd idą? Kodu brak.    
    • Prawdziwa Wiara i Wiara w Prawdę
    • Czy niewysłowione ludzkie cierpienie Może mieć swoją cenę?   Czy bezbronnych przerażonych dzieci łzy Można dziś na pieniądze przeliczyć?   Czy przerażonych matek krzyk Można zagłuszyć szelestem gotówki?   Czy za zrabowane schorowanym starcom przedmioty Mogą młodzi biznesmeni dziś żądać zapłaty?   Czy za zachowane obozowe opaski Wypada dziś płacić kartami płatniczymi?   Czy za wspomnienia młodzieńców rozstrzelanych Godzi się płacić przelewami sum wielomilionowych?   Niegdyś zabytkowe monstrancje i menory, Padały ofiarą rasy panów chciwości, Kiedy SS-mani pieniądze za nie liczyli, Jak przed wiekami Judasz za Chrystusa srebrniki.   I bezcenne pamiątki rodzinne, Często zacnym ludziom zrabowane, Nierzadko kryjące wyjątkową historię, Przez SS-manów były przeliczane na pieniądze…   Dziś niemieccy biznesowi magnaci, Zapominając o prostej ludzkiej przyzwoitości, Nie licząc się z swymi wizerunkowymi stratami, Na tamtym cierpieniu znów chcieliby zarobić,   Na głosy sprzeciwu pozostając głusi, Topiąc w drogich alkoholach sumienia wyrzuty, Tragedię tylu ludzi chcieliby spieniężyć, Kalkulując cynicznie łatwy zysk…   Niegdyś oni do naga rozebrani Głodni, wychudzeni, bezsilni Będąc na łasce SS-manów okrutnych, Bez pozwolenia nie śmiąc się poruszyć.   Niewysłowionym strachem wszyscy przeszyci, Z zimna i strachu przerażeni drżeli, Czekając na śmierć w komorach gazowych Wyszeptywali słowa ostatnich swych modlitw…   A dziś na niemieckich salach aukcyjnych, Panuje wszędobylski blichtr i przepych, Wszędzie skrojone na miarę garnitury, Połyskujące sygnety i sztuczne uśmiechy,   Szczęśliwi potomkowie katów i oprawców, Bez poczucia winy ni krztyny wstydu, Za tamtych ich ofiar niezgłębiony ból Żądają butnie wielocyfrowych sum…   Lecz my otwarcie powiedzmy, Że cierpienia spieniężyć się nie godzi, Niezatarte przyzwoitości zasady I tym razem spróbujmy uchronić...   Lecz my ludzie szczerzy i prości, Choć symbolicznie się temu sprzeciwmy, Może oburzenia głosem stanowczym, A może prostych wierszy strofami…   By te padające bezwstydnie ceny wywoławcze, Cywilizowanego świata wstrząsnęły sumieniem, Milionów ludzi budząc oburzenie, Głośnego sprzeciwu będąc zarzewiem.   By ten kolejny skandal Godzący w pamięć o ludobójstwa ofiarach I tym razem nie był zamieciony pod dywan, By upokorzoną była niemiecka buta...        
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...