****

[Szura Jaruzelska]

Parkiet spowił szyk muślinu,

Perły zajaśniały blaskiem świec,

Czarne poły zawirowały walcem.

Taniec os w gorsetach przeplotły

Mrówcze ruchy pingwinów.



Pełne sale świeciły pustką,

Pękały w szwach od próżni.

Balkony ugiął ciężar powietrza,

Balustrady polerowały niewidoczne dłonie.



Zaproszono wielkich nieobecnych

Z wielkiego zaświata.

Srebrne tace spłynęły szampanem.



Cisza rozmów

Zmuszała do wyszukanego milczenia.

Szepty zagłuszały

Niesłyszalne takty muzyki.



Bal sukien i fraków.

Coroczny noworoczny,

Naiwny charytatywny.



Bal sukien i fraków,

Obszywających pełną pychy

Pustkę.

[Wiesław J.K.]

„mrówcze ruchy pingwinów”...mam mały problemik z tym zdaniem, jakoś mi nie pasuje do całości wiersza, reszta jest wyrazista, dobry wiersz o balu w zakurzonym czasie, czytając wiersz miałem takie odczucie, że jestem na balu duchów z przeszłości...