Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

[stara]


Rekomendowane odpowiedzi

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



((:D))

I tak oto starą łajbą z księżycem na gapę i w dziurawym swetrze wpłynąłeś do...
h ttp://antologia.haiku.pl/.



Serdecznie Ci gratuluję,
jasna :-))
I ja gratuluję serdecznie!:) Kasia.
A ja Wam dziękuję pięknie Wasze wysiłki, żeby utemperować nieco moje "wizjonerskie" zapędy
nie poszedł, jak widać na darmo ;)

Pozdrawiam.
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


I ja gratuluję serdecznie!:) Kasia.
A ja Wam dziękuję pięknie Wasze wysiłki, żeby utemperować nieco moje "wizjonerskie" zapędy
nie poszedł, jak widać na darmo ;)

Pozdrawiam.
Podoba mi się określenie "wizjonerskie" zapędy:))) Lepiej bym tego nie ujęła!
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Bardzo mi sie podoba to haiku.
Takie "akurat". Mozna je roznie zrozumiec,
ale na pewno jest bardzo ciekawe.
I takie proste...
Cieszę się, że tak to właśnie widzisz. Po prostu.

Można szukać drugiego dna, nawet dziurawego ;) ale po co właściwie?
Stara łódź, taka co to bliżej jej już na dno, niż na drugi brzeg.
I księżyc, który noc w noc płynie gdzieś w tym samym - ciemnym - kierunku.

Pozdrawiam.
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Boskie Kalosze, co powiecie na takie moje
dwa ("księżycowe" i "jesienne") impra:


nocny połów --
gdzie jesteś,
księżycu?

_______________________________


już jesień --
spod złotych liści wyziera
grobowa czerń

_______________________________


(Wiem, wiem... Kaj mi do Was?) ;-)

Pozdrawiam gorąco! :-)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zapomniałam dodać, że wyróżnione haiku jest prze-świetne!
Tak, jak zresztą księżyc na dnie łodzi, którym jestem zafascynowana do dziś.
Okazuje się, że "denny" księżyc frapował też i Tuwima. Przypomnę:

Likier

Na szafirowym nieba tle.
Na seledynowej mgle
Księżyc.

Śnieg skrzy się. Słychać chrzęst i skrzyp
Patrzy przez srebrne kwiaty szyb
Księżyc.

Jeszcze kieliszek! Widzę dno.
I myślę sobie: "No-no-no!"
- Księżyc?!


Samych księżycowych nocy,
jasna :-))

P.S.
Jak dobrze pamiętam, to prawie od samego początku haikowania lubiłeś księżyc.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Dziękuję tym bardziej, że to Twoje haiku poniosło mnie przed siebie ;)

[quote]
Samych księżycowych nocy,
jasna :-))

P.S.
Jak dobrze pamiętam, to prawie od samego początku haikowania lubiłeś księżyc.

Zawsze lubiłem starego drania :) Dniem i nocą, jak Louis i Neil:



zbliźnięta

kiedy twój armstrong śpiewał pełnię
oceanicznych przypływów
a owieczki dnia
przemieniały się w nienasycone wampiry
(ot, choćby ta pani z przedszkola i któryś z nieśmiałych tatusiów)
mój armstrong
w krajobrazie rozrzuconych w nieładzie ubrań
uciekał sześciometrowymi susami
w ostry alt nowiu
i przecinając chmury
otworzył w mrokach wejście
do krain niechcianych dzieci

uwolnione tańczą na kafelkach

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Witam :)
Ale wtedy zwrot jest skierowany do nikogo. Poza tym "płyniesz" implikuje już łódź,
jak i księżyc - "płynący" po niebie (tu w domyśle także po wodzie).
Poza tym zwrócenie się do księżyca sugeruje zjednoczenie się z przyrodą,
ktoś mówi do niego jak do kogoś bliskiego (a przynajmniej żywego), kto zna jego
zamiary lepiej od niego samego.

Pozdrawiam.
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...