Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki
Wesprzyj Polski Portal Literacki i wyłącz reklamy

pustka


Zbyszek_Dwa

Rekomendowane odpowiedzi

brzmią w ciszy świeże krople
rozsypane niezniszczalne kwiaty
ledwie echem spełniają wszystko
do cna brzmią szczerością
niezmiennie lśnią spokojem

nawet obłoki w zwierciadle
takie jak dawniej białe - same
w błękicie naiwnie ufne
wybranej drogi niezachwiane
lecz milczą inaczej

senne brzęczenie owada
tuż nad ołowianym czasem
marszczy czoło bez woli
przywraca świadomość jawy
istnienia zieleni w koło

nie umiem po nią sięgnąć
Ona… tak daleko

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

nie umiem po nią sięgnąć
Ona… tak daleko


Zbyszku!
Akurat dla mnie na dzisiaj...chciałoby się odpowiedzieć peelowi

nie umiem sięgnąć
On...tak daleko


Bardzo mnie wzruszył ten wiersz. Taki bardzo liryczny (osobisty).
Pewnie do niego wrócę, bo w tej chwili jakoś trudno...
Dziękuję za chwilę ukrytą za mgłą.
:)))
Serdecznie pozdrawiam
-teresa
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • 3 tygodnie później...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
×
×
  • Dodaj nową pozycję...