Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Nie ma nas

tastula
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

tastula

tastula

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

nie ma już nas
w oddali widać
jeszcze tylko
dwa blade cienie
i słychać delikatne
słabe oddechy
a w powietrzu
rozchodzi się
słodki zapach
dawno umarłej
miłości

Tova_Brink

Tova_Brink

Opublikowano
Opublikowano

wiersz numer 39830, w nieśmiertelnej kategorii wierszy wzniesionych na okazję nieszczęśliwej milości
utwór zapewne bliski Autorowi, ale z ciekawą poezją jest gorzej
plusik za subtelność

pozdrawiam spod burzy:|
pisz dalej

:-]

Witold Marek

Witold Marek

Opublikowano
Opublikowano

Owszem, często to tak jest z zaangażowaniem i tym, co z tego dla postronnych (czytelników) wynika... Ale chyba nie tak trudno zmylić czujność odbiorcy, by nie podbiografizowywał zbyt nachalnie:


nie ma

jeszcze tylko
dwa blade
i słychać

a w powietrzu
rozchodzi się

dawno umarłej


Nie ironizuję; tak (ryzykownie) widzę. Pozdrawiam.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Berenika97
      Zajrzał do trumny nieba i piekła

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @Waldemar_Talar_Talar Twój wiersz ma charakter uniwersalny - brzmi jak opowieść, która świadczy o tym, że  przeszedłeś przez życiowe lekcje i wiesz o czym piszesz. Pozdrawiam. :)  
    • Berenika97
      Życiu nie odmówię

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @FaLcorN W sumie to dobra filozofia - czasem trzeba po prostu płynąć i nie walczyć z każdą falą. Takie podejście czasem naprawdę ratuje zdrowie psychiczne. Jest tylko jedno ale - ale co, jeśli ta fala prowadzi prosto na skały? Czasem warto wiedzieć, dokąd płyniemy. :)))
    • Simon Tracy
      Krok do wieczności

      Przez Simon Tracy · Opublikowano

      @tie-break Nie w każdym moim wierszu muszę podawać konkretne przykłady. Bo każdy z osobna tworzy historię, która jest spójna. W każdym takim wierszu podmiotem jest tzw. "Legatus mortis", istota demoniczna która jeszcze jako człowiek była powołana jedynie do cierpienia a nie życia. Jest to byt uwięziony między światami ludzi a demonów. Posłaniec śmierci i jej wierny piewca. I u mnie nie jest tak że wszystko jest bez sensu. Sensem jest umysł i jego potęga. Poznanie prawd i dociekanie do nich nawet jeśli miałoby to skończyć się obłędem lub zagładą. Uczucia są zbędne, liche i kłamliwe. To potęga rozumu ma spełniać rolę wręcz omnipotencką. Celem jest pojęcie bezsensu istnienia w ludzkim wymiarze czasu.  A zarazem zachowanie trwania myśli po wieczność. To trochę jak w modernistycznym pojmowaniu "nadczłowieka", lecz nie w wyższości klasy inteligenckiej(choć to też jest ważne). U mnie "nadczłowiekiem" jest ten który wie, że wszystko jest prochem, próżnią zawładniętą przez fatum od którego nie ma ucieczki. Ten który umie urządzić się jednak w tej pustce i trwać w niej aż do smutnego końca. Mając nadzieję na życie wieczne w postaci nie cielesnej czy duchowej a tryumfie myśli.
    • Berenika97
      Napar

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @Mitylene Bardzo dziękuję! Przepiękny komentarz, jestem nim zachwycona. Pozdrawiam. 
    • Berenika97
      Sklepienie

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @Migrena   Bardzo dziękuję! Czuję jak ciągle jesteś na tym portalu. Wspominają Twoje niezwykłe metafory i obrazy Ci, którzy tak bardzo nie  mogą znieść Twojej  wyobraźni, kreatywności i talentu. Ale ludzka zawiść była, jest i będzie. Pozdrawiam.  @Lenore Grey poems@Rafael Marius@Leszczym@antonia@Andrzej P. Zajączkowski@Simon Tracy Serdecznie dziękuję i pozdrawiam. :))) 

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...