Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

psa wyprowadzasz
choć dopiero wrócił
znudzony film połykasz
w rozstrojone ranki
i zimne noce
wrzucasz

jak kostki lodu
do koktajlu dwuznaczników
z brakiem równowagi
beczę jak zwykle
trzaskasz drzwiami
tynk leci

w zapuchniętych oczach
jeszcze nikłe złudzenie
z tchórzliwego gardła
maskę zedrzesz
prawdę wreszcie
wykrztusisz

wybacz
straciłem jesienną głowę

nic nie powiem lecz
spójrz prosto w oczy
i mów co chcesz
byle

w monologu

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Dla mnie jest to wiersz o znudzeniu się sobą. Ucieczka byle dalej
od drugiej, kiedyś tak fascynującej przecież osoby.
I znów świetny temat na haiku, żeby spróbować oddać takie oddalenie.
Na przykład tak:


stara znajomość -
nawet mój pies zapomniał
ogonem machnąć


Jeszcze raz namawiam do próby uchwycenia swoich obserwacji w krótkiej formie :)

Pozdrawiam.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



wykorilem sobie dwie perełki z wiersza, jtiore jak dla mnie są genialne, wieloznaczne ale przy tym głośne i ostre! Awiersz cieakwy bo ważnty i traktuje o porblemie,k óry jest stary jak ludzkość fałsz i życie w masce. przyłaczam się do wołania peela:

wykrztuś wreszcie prawdę

tu jest fajne to sformulowanie: wykrztuś, prawda jest niesmaczna, brzydka jak wymioty, jak wydzielina, flegma. nie chcemy jej widzieć, znać, ale w końcu w końcu ją wyplujemy i ujrzymy

wiersdz jak najbardziej ciekawy,

sorki za kótki komanetarz, ale dopiero co wrociłem i ledopw myaslę ;))

pozdr.
Opublikowano

bardzo emocjonalny obraz dysonansu uczuć, zagubienia - na plus
potrafisz oddawać emocje, jak widzę nie tylko pogodne, ale i traumatyczne, pełne bólu i rozczarowania, rozterek, wewnętrznego rozdarcia - tak odczytuję Twój wiersz Tereso :)
Pozdrówki
kasia.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Dla mnie jest to wiersz o znudzeniu się sobą. Ucieczka byle dalej
od drugiej, kiedyś tak fascynującej przecież osoby.
I znów świetny temat na haiku, żeby spróbować oddać takie oddalenie.
Na przykład tak:


stara znajomość -
nawet mój pies zapomniał
ogonem machnąć


Jeszcze raz namawiam do próby uchwycenia swoich obserwacji w krótkiej formie :)

Pozdrawiam.

Dziękuję Ci bardzo. I za interpretację i za namawianie. Zglądam tam czasami, ale jeszcze jakoś nie mam odwagi...wiesz, jak ma przyjść ta chwila, to przyjdzie i może...spróbuję.
:))))
Serdecznie pozdrawiam
-teresa
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



wykorilem sobie dwie perełki z wiersza, jtiore jak dla mnie są genialne, wieloznaczne ale przy tym głośne i ostre! Awiersz cieakwy bo ważnty i traktuje o porblemie,k óry jest stary jak ludzkość fałsz i życie w masce. przyłaczam się do wołania peela:

wykrztuś wreszcie prawdę

tu jest fajne to sformulowanie: wykrztuś, prawda jest niesmaczna, brzydka jak wymioty, jak wydzielina, flegma. nie chcemy jej widzieć, znać, ale w końcu w końcu ją wyplujemy i ujrzymy

wiersdz jak najbardziej ciekawy,

sorki za kótki komanetarz, ale dopiero co wrociłem i ledopw myaslę ;))

pozdr.

Adolfie, radość, że mimo "ledwomyślenia" wyłowiłeś aż dwie perełki.
I jeszcze do tego skomentowałeś.
Dziękuję.
:))))
Odpoczynku życzę i serdecznie pozdrawiam
-teresa
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Jak to w życiu! Emocje są bardzo różne i przeplatają się jak dzień z nocą jak pogoda z niepogodą...taki jest czlowiek.
Cieszę się, że się podoba.
Dziękuję.
:)))
Serdecznie pozdrawiam, Zbyszku
-teresa

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Szukam sposobu, jak ci to przekazać, jak metafory wpleść w naszyjnik słów, kiedy nie mrugać, kiedy się ukłonić, historia, która jak twój głos toczy się — cicho, przez sen. Na końcu zdań — oddech, na końcu milczenia — dotyk, a między nami przestrzeń drży jak struna w dłoniach nocy. Bo każde słowo, gdy milknie, wciąż śpiewa o nas , tu — jak stary refren, co wraca w takt serca i dróg. Miłość to droga bez znaków, a ja wciąż nią idę do ciebie — z nadzieją, że znów usłyszę twój głos jak blues. Czasem mnie niesie wiatr wspomnienia, na pustych stacjach słyszę twój śmiech, na szybie nocy rysuję imię, którego już nie wymówi nikt. Może jutro znów się spotkamy, w którymś z wersów, w snach, wśród mgły — a jeśli nie — zostaw mi ciszę, tam też potrafię śnić. Bo każde słowo, gdy milknie, wciąż śpiewa o nas ,tu — jak stary refren, co wraca w takt serca i dróg. Miłość to droga bez znaków, a ja wciąż nią idę do ciebie — z nadzieją, że znów usłyszę twój głos jak blues.  
    • @violetta zdecydowanie meksykańskie   @violetta takie bardziej miłosne...    
    • @Arsis taka skoczna:) przyjmuje takie hiszpańskie, meksykańskie, dominikańskie:)
    • Prowincjony show biznes   Trzepoczą kokoszki rzęsami zalotnie W blue jeans ubrane i czerwoną szminkę Klijentów opasłych w chuć i pieniądze Prowincjonalny zgrania show biznes   Różowa landrynka panterka czy oksy Nawet na rzęsach mogą usiąść motyle Tej baśni z tysiąca i jednej nocy Niepowsydziłby się sam little finger   Tuż przy obwodnicy stoją misjonarki  Podobno dłużej niż same laternie W make-upie z "tych dla odważnych"  Bo bywa że z naczep zdzierają lakier   Tu lepkie powietrze od tanich fajek  Do drzwi otwartych wypełnia korytarz  A każde pragnienie szyte na miarę  To dla alfonsa jedynie lubrykant   
    • mam ja buty mam ja buty co sięgają mi do   pępka   przez to brzuch flakami stęka muszę kupić buty nowe drażni bardzo twarda skóra te po prostu są do   picu   nie chce takich w moim życiu wtedy ze mnie jest pokraka wciąż na boki ciało kiwam chyba zaraz się   zapatrzę   na dziewczynę też ma takie wciąż narzeka nie dziwota kiedyś weszła w żyto żyzne podrapała sobie   ręce   teraz żyje w swej udręce przez te buty jak wieżowce nawet pośród nieużytków dosięgały jej do   ramion   już jej mówię tuląc całą tylko skradnę ja onuce po zmaganiach w sklepach tylu wnet dostałem ja po   twarzy   teraz leżę z nią na plaży romantycznie jest i chłodno aż tu skorpion bestia głupia ukuł mnie tak prosto w   palec   my nie chcemy być tu wcale mamy skwierczeć tak na boso nasze mózgi bardzo strute po co tu zawracać   słowem    lecz na koniec wiersza powiem znowu kupę w buty zrobię na paluszkach brak odcisków kiedy w miękkim są klepisku  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...