Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

  • Odpowiedzi 72
  • Dodano
  • Ostatniej odpowiedzi

Top użytkownicy w tym temacie

Opublikowano

Druga strofa wydaje mi się poniżej poziomu pozostałych: nieco błaha; zamieszałbym tą miotłą. Nawet jeśli to świadoma aluzja do konwencji szlagwortu. I przedostatni wers również zbyt oczywisty.
Ale ogólnie kupuję – za „jesiennośredniowieczną” aurę i finalną „słów kolejkę”.
Późny Kartezjusz, któremu zachmurzył się nieboskłon jednoznaczności, prawdopodobnie przychyliłby się melancholijnie do owego „umrę więc jestem” (przy którym zresztą otwiera się czeluść egzystencjalistów, i to chyba ta lepsza). Co nie przeszkadza, że nauka XX wieku pomstuje na jego klasyczny, pozorny i toporny racjonalizm. Ale to oczywiście już zbyt daleko od wiersza. Pozdrawiam.

Opublikowano

Witold Marek

pomięte podeptane kartki
zgniecionym miotła niesie ulgę
marzenia są pod stolikami
na sali zwanej czasem życiem

może rzeczywiście sprawiać wrażenie - "nieco błaha"

tak sobie pomyślałem zrazu: czytelnikowi należy się oddech

ale

czy nie jest często jest tak, że traktowani jesteśmy jak owe kartki?

czy co dla nas ważne nie ląduje zdeptane jak śmieć?

tak można zapytać
chyba...

:)

bardzo dziękuję za uwagę
i dobre słowo

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



"Nieco błaha" nie oznacza przecież "nie do przyjęcia". Jest tak, pewnie, mnie tylko chodziło o wydźwięk formalny - żeby np. tekst był w tym momencie bardziej pomięty - albo już jestem uczulony na takie słowa jak "marzenia" ;)
Opublikowano

adam sosna;Twój tusz się rozlał w Rzymskich termach w kleksy.
"cogito ergo sum"

historia powraca jak bumerang
nie pyta o przeszłość czy teraźniejszość
podkasa rękawy - biegnie nie czeka
aby się z dniem dzisiejszym zmierzyć

z natury wyjrzy odbije z echa
w słońcu się motyl w skrzydło obudzi
nieustanne tango - śmierci i życia
wygląda oknami naszej duszy

jestem a może mnie nie ma
a czas wydziera kartki z kalendarzy
sama siebie pyta myśl głupio zdziwiona
czy jutro będzie moim następnym

tutaj nie trzeba matematyki
bym w Kartezjuszu znalazł filozofa
co zapisały w te pióra kroniki
w żadnym człowieku nie znajdziesz Boga

tam niebem w eterze światu wygląda
a ciebie zdeptałby jak robaka
ty sam człowieku nie wiesz na co czekasz
na mannę z nieba jaka w tym prawda


Napisałem ten wiersz, ot ręki dosłownie.
"bądź mądry i pisz wiersze".
Pozdr.

Opublikowano

niestety ZORRO57 nie rozumie, że obrażając fakty obraża trzech autorów
nie dwu

obraził Marlett
obraził mnie
obraził Marlett i Sosnę

czego tak naprawdę domaga się?

domaga się nieuczciwości z naszej strony

ale tego nie rozumie

piewca irracjonalizmu

Opublikowano

adam sosna;domagam się sprawiedliwości, a nie kłamstwa.
A, co"prawda w oczy kole".Boli cię to.Więc jednak to prawda.
Uważajcie! Bo jak Lilianna z Jerzym tutaj wejdzie to... Amen w pacierzu.
Wówczas tak będzie"Jak Kuba Bogu tak Bóg Kubie".

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



nie rozumie:):):)
powtórzę - chociaż w przypadku choroby to raczej nie skutkuje

niestety ZORRO57 nie rozumie, że obrażając fakty obraża trzech autorów
nie dwu

obraził Marlett
obraził mnie
obraził Marlett i Sosnę

czego tak naprawdę domaga się?

domaga się nieuczciwości z naszej strony

ale tego nie rozumie

piewca irracjonalizmu
Opublikowano

ponieważ osobnik używający nicka ZORRO57
nadal wmawia wszystkim nieprawdę
przypominam:

razem nie jedno

nie ukrywaliśmy nigdy naszego wspólnego pisania i chcemy się się nim długo cieszyć. ponieważ pojawiły się pomówienia jakoby nicki:

Adam Sosna
Marlett
Marlett i Sosna

należały do jednej osoby
zaprzeczamy

zapraszamy na naszą wspólną stronę
members.chello.pl/a.sosna2/
niech stanowi o prawdziwości naszych słów

Opublikowano

adam sosna;to nie ważne człowieku, że wy macie stronę.
Prawda jest taka, że trzy nicki są do waszej dyspozycji.
Wbrew regulaminowi i wszystko na ten temat.
Więc, co tutaj robicie z tymi trzema nickami na raz?
a nie jesteście na waszej to wspólnej stronie.
A co ma jedno do drugiego? Trzy - +,trzy wiersze,
a w tym trzy oceny na jeden wiersz, lub dwie.
Oto jest wasza prawda, co za wyobraźnia?

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się



  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • - Gdybyś był chociaż mniej wytrwały... - powtórzyłam po kilku przepłakanych chwilach. - Ale jesteś, jaki jesteś! A jaka jestem ja? - zadałam sobie ni stąd ni zowąd właśnie to pytanie. -  No jaka? No? Chyba przestaję podobać się sama sobie... - zdążyłam mruknąć, nim sen mnie zmorzył.     W nocy przyśniła mi się rozmowa z nim. A dokładniej ta jej część, która w rzeczywistości się nie odbyła.     - Naprawdę zostawiłbyś mnie? - spytałam roztrzęsiona, po czym chwyciłam go za dłonie i ścisnęłam je mocno. - Mógłbyś mnie zostawiłbyś?! - powtórzyłam głośniej. Dużo głośniej. Tak głośno, jak chciałam.     - Rozważyłem to - w treść snu wtrąciło się pierwsze ze rzeczywiście wypowiedzianych zdań. - Ale  skrzywdziłbym cię, wycofując się z danego ci słowa. Więc - nie - ma - opcji, bo nie mógłbym! - senne wyobrażenie mojego mężczyzny dodało zdanie drugie z realnie wygłoszonych. - Chociaż może powinienem - kontynuowało twardszym tonem - bo przy naszym drugim początku postawiłem ci warunek. Pamiętasz, jaki. A ty co zrobiłaś? Nadużyłaś mojego zaufania i mojej cierpliwości, a mimo to nadal spodziewasz się trwania przy tobie.     - A i owszem, spodziewam się - senny obraz mnie samej odpowiedział analogicznemu wyobrażeniu mojego mężczyzny. - Spodziewam się jeszcze więcej: nadal zaufania i nadal cierpliwości. Mimo, że cię zawiodłam. Bo... - urwałam na chwilę, gdy senna wersja mojego em spojrzała znacząco. Jednak ciągnęłam dalej:    - Bo zasługuję na nie, a ty dałeś mi słowo.     - Zasługujesz, to prawda - senny em odparł bynajmniej sennie. - I zgadza się: dałem Ci je. Ale czy powinienem go dotrzymać? Postąpić w tej sytuacji zgodnie z zapewnieniem? A może właściwe byłoby zdecydować wbrew sobie? Może na tym wyszedłbym lepiej?     Uśmiechnęłam się.     - Może, może - odpowiedziałem. - Ale wiesz, że nie wyszedłbyś na tym lepiej, bo nie byłby to właściwy krok.     - Nie byłby? - mój śniony facet spojrzał sennym spojrzeniem. - Bo?    - Bo jestem właściwą dla ciebie kobietą. A ty właściwym dla mnie mężczyzną. Tylko?     - Tylko? - em popatrzył po raz kolejny. Trzeci. Tym razem pytająco.     - Tylko daj mi czas. To dla mnie ważne.      Rzeszów, 29. Grudnia 2025          
    • Napłatał: łatał pan.  
    • O tu napisali Milasi - panu to.    
    • Ulu, z oka kozulu.      
    • Elki pikle, tu butelki, pikle.    
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...