Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano
jesteś skazany na sny innych
garściami sobie wzięli
co ty wymodliłeś


dom zapisany w pamięci
rozmazuje oczy ciągnącym za swoje
sznurowadła

podniosą głowy
dumni że dali radę

krzyże prostować będą w drodze
do marzeń ukrytych
w płytkich kieszeniach

ulotne
toną we mgle La Manche


2.


jesteś skazany na sny innych
garściami sobie wzięli
co ty wymodliłeś


dom zapisany w pamięci -
białe okna czerwony dach
rozmazuje wspomnienia potem
schylających się po każdy cent
ciągnąc za swoje
sznurowadła
podniosą się
dumny że dali radę

krzyż wyprostują w drodze
do marzeń ukrytych
w kieszeni znoszonego garnituru

ulotne
toną we mgle La Manche
Opublikowano

kłaki funta warte? i tak i nie :)) To co zapisane kursywą
wszystko powiedziało:)) Tekst do zapamiętania i do ulu:)))
Pozdrawiam i ściskam "TĘSREBRNĄRYBKĘ" Pozdrawiam
z rezerwatu:))Kos też pozdrawia:))) i przelewa:))

Opublikowano

Jacku, tak właśnie jest, czy sakiewki to złe słowo? takie starodawne jak mocny funt :)
nieprawdaż?
serdecznie

Marlett, tak, każdy ma! ale nie każdemu wychodzą, jednym bokiem innym kolanami :(

Ewo, widzisz do czego doszło, funt i kłaki, przekonałam sie :D

Basiu, sakiewki to przezytek jak mocny funt :)

Lenko, jednak widzisz przypowieści niosą samą prawd! :P

Alis, heheh, dobre porównanie :)


Du-ecie, tak ulatuja i rozpuszczają się :)

Bernadettko, szkoda, że nie możesz :D

Adasiu, Zorro to małe piwko angielskie, ni grzeje ni w czub idzie:)

Kochani serdeczne podziękowania za komentarze
milych snów! o pełnych portfelach!

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Naram-sin Pozostań w bajkach ;-)
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Ty naprawdę jesteś przekonany, że to jest autentyczny Twój żywy język poetycki? Używasz martwego narzecza. Zaraziłeś się nim od wieszczów, którzy już od dawna nie żyją i nie mieliby nic do powiedzenia o naszych czasach, o ich grozie i dramatyzmie.  Poeci z pokolenia Kolumbów uwieczniali w twórczości rzeczywistość mroczniejszą od naszej i umieli to zrobić językiem własnej epoki, różnym od tego, którym ich poprzednicy opisywali swoje golgoty.   Piasku, pamiętasz? Ziemio, pamiętasz? Rzemień od broni ramię przecinał, twarze, mundury jak popiół święty. Wnuków pamiętasz? Światła godzinę?   (...) A potem kraju runęło niebo. Tłumy obdarte z serca i z ciała, i dymił ogniem każdy kęs chleba i śmierć się stała. - K. K. Baczyński   Więc runął łańcuch strzałów. Najpierw po ogniwie sypał się na bruk dźwięcząc, potem coraz ciężej. I świst, jakby jęk łuku zerwanej cięciwy. To ziarna kul jak długie rozpalone węże. Ulica była ciemna. Bił głos. Z okien nisko zlęknionych oczu płatek. Od krwi było ślisko  - K. K. Baczyński   /fragmenty   Nasze czasy mają swoje ciemne jądra. Jeśli Twoja poezja ma być radarem, to sam styl, język powinien stać się niemal przezroczysty, a może przezro-czysty, ...czysty, a nie, jak to określiła Dagna, koturnowy.    
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @aniat. a to przychodzi z czasem ;-)
    • @Wiesław J.K. @Natuskaa Niech dowodem na to będzie moje zdjęcie profilowe na tym portalu. Znam dwie osoby, jedna to moja znajoma, która posiada kilkanaście kwiatów doniczkowych, a druga to moja siostrzyczka, która również ma parę kwiatów doniczkowych, a w ogródku różne kwiaty ogrodowe.  Wiele, wiele lat temu ostatni raz kupiłem kwiaty cięte. Osobiście preferuję kwiaty doniczkowe i ogrodowe. Teraz, szczerze mówiąc dzięki rozmowie o kwiatach z moją siostrzyczką, jak mam okazję kupić kwiaty to kupuję właśnie takie, czyli doniczkowe. Pozdrawiam :-)))
    • Napisany niemal perfekcyjnie. Świetna metaforyka tworzy niepokojący nastrój mrocznego misterium. I tak jak w chrześcijaństwie, woda święcona daje władzę nad demonami, tak tutaj woda deszczowa staje się źródłem mocy. Sakralny wymiar objawia się też w całej naturze. Przypomina to oswajanie zjawisk, być może inicjację, przejście od dzieciństwa (gdy deszczowe pareidolie budziły lęk) do dorosłości, kiedy to podmiot liryczny przejął nad nimi kontrolę poprzez stawienie im czoła w jakiejś wcześniejszej próbie (ekspozycja na deszcz, zaklęcia dodające odwagi).
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...