Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

długa kolejka

Legenda o occie i cukrze
Przypowieść o nieuczciwym polityku
Podania ludowe o wyprzedażach
Baśń o jednym czynnym okienku w urzędzie

od oportunizmu do upadku
to były czasy
tak zwane neośredniowiecze
stare dobre kolejki

od wczoraj to bestseller
praca popularnonaukowa
a może historyczna
ktoś mówił o powieści sensacyjnej
tytuł tylko dziwny
Mit o Rospudzie
(gratis symulacja komputerowa na obwolucie)

Opublikowano

Tova, wyszedł Ci trochę z wiersza reportaż. wiesz, myślę, że to nie do końca tak powinno być. poezja ma prawo ubezpoetycznić się w środkach, ale wtedy jej przekaz powinien trafiać.
tym razem nie wyszło, moim zdaniem.
ale pozdrawiam Cię serdecznie.

Opublikowano

A propos czwartego tysiąclecia, to też mam podobne odczucia. Na razie pozostawmy formę, zaś treść ma w sobie coś cennego :) Powodzenia

„Telewizja”

Bezkarne oczy wlepione w ekran
i matki słowa: „Patrzyłeś! Nie kłam!”
Nie twoje oczy patrzeć powinny
na te obrazy. Jesteś niewinny!

Gdzie jest rozwaga dzisiejszych ludzi?
Kto dziś w tych ludziach etos obudzi
dawnych wartości, dawnej sielanki….
gdy w szklanych domach piękne kochanki?

Czy kołysankę zanuci babcia?
Nie! Niemożliwe, bo babcia w kapciach
dziś w szklany ekran patrzy! Co widzi?
Szereg nieznanych twarzy… i nie wstydzi
się ani golizny, ani tatuaży…

Babcia też marzy.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Sarkastyczny uśmiech głupca, jesteś taki śmiały. Wszystko to iluzja, tarcza, co zatrzymuje strzały, by świat nie wiedział, jak naprawdę jesteś mały. Mur, który chroni to, co tak bardzo chcesz ukryć, łatwo byłoby skruszyć, gdybyś choć na chwilę opuścił wartę, przestał zgrywać bohatera i pozwolił nam zacząć od zera. Wiedziałbyś, że jesteśmy tacy sami — wzbraniamy się przed łzami, chronimy kłamstwami. Choć wiem, że to oznacza serię pocisków w dłonie tak pełne odcisków, wiedz, że jestem obok. Nie musisz być jak posąg. Pozwól mi być bohaterem, twym szczęśliwym zakończeniem
    • Nieskończoność należy pomierzyć, temu cos uszczknąć, bo się nie należy... Pzdr.
    • Umieram - przebita obłokiem Rogatki podświadomości.  Ktoś dostał awizo z moim zniknięciem Uwaga: fatamorgana!  Brak obojętności.  Budzę się we fiolecie Wielu rzeczy nie pamiętam Do kilku - nie można mnie zmusić Knebel ustom nic nie da: wolnością też można dusić Smutne to:  poddajemy się - na mapie każdego świata I nie płacimy pieniędzmi:  spłacą nas dni, miesiące i lata w połowie - zmarnowane: ''Czy znajdę w końcu szczęście?''   przez takie trywialne pytanie ... 
    • Najgorszy architekt - czas. Rzeźbi fundamenty z oszustw i spękanych głazów. Życie to bezustanne umieranie, nawet jeśli się ma własnego "koucza" czy metr kwadratowy w Château d'Armainvilliers. Nawet - jeśli urodziłeś się na przełomie dzisiaj i wczoraj. Życie to rzeka, która prędzej czy później porywa wszystkich. I nagle masz o -dziesiąt lat więcej. I już nie jesteś w "mejnstrimie." Przepiękne akwarele, pastelowe pastisze bezludnych wysp w miejskich dżunglach.  Huśtawka nastrojów - na której człowiek siedzi sam jak ten palec.  W tle - karuzela sklecona z zerwanych mostów. Zrobię im fotkę. Kwiecień przemknął niezauważony,  wiosna po raz kolejny nie złapała bukietu. Piosenki mimo to - piszą się same, piosenki - pełne puchu, piór (wiecznych) i (wiecznych) niedomówień. Balony w kształcie serca w cudzym oknie na świat. Nie wiem, czy dziejemy się naprawdę, ale od tej chwili chyba nawet w nic ...   Zacznę sobie wierzyć.  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...