Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano
dla Kobiety pełnomyślnej


najdroższa małgorzato nie ma takiego jeruszalaim
z którego nie byłoby wyjścia
przez śmierć. mamy dziurawe biografie
i świadomość rychłego końca
więc możesz puścić moją dłoń.

pytasz czy na dnie jest miejsce dla dwojga
czy mamy prawo do życzeń kół ratunkowych
i siebie jak gdybyś wierzyła w opowieści
o ludziach którzy wiedzą wszystko
na pewno. zapomnę o nożu albo spóźnimy się
pod tramwaj. na pewno nie zdążymy

razem odejść.
Opublikowano

na pewno. zapomnę noża albo spóźnimy się
pod tramwaj. nie zdążymy ==> dwa razy 'na pewno'

razem odejść.


Jak ja takie Pana wiersze uwielbiam. Dlatego się czepnąłem ostatniego ;)
+

Pancuś

Opublikowano

tekst jest łady.

cenię Twoje teksty zawsze, ale powoli rodzi się we mnie pytanie:
nie masz już dość powtarzania motywu "rychłego końca"?

zauważyłam, że często się u Ciebie pojawia, koniec, przewidywalny koniec, nieszczęśliwy koniec itd. (coś w tym stylu, nie mówię, że dosłownie tak). istnieje też możliwość, że coś pomyliłam, wtedy - przepraszam.

/z.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Ma Pani rację, rychły koniec (sic!) już kiedyś się pojawił w jakimś moim tekście,
choć nie pamiętam, w którym -> dziękuję za czujność,
to miłe.
Co do pytania czy nie mam dość - może to banalna odpowiedź,
ale są teksty, które same się piszą np. pod wpływem lektur
i odnoszę wrażenie, że nie mam kontroli nawet nad ich kształtem,
a co dopiero sensem ;)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnie komentarze

    • @Berenika97Dziękuję z docenienie, co powiedziało Tobie o zlęknieniu, tego nie wiem, ale podoba mi się takie odczytanie. Te znaki też mnie niepokoją. Pozawierszowo dziękuję z Twoje komentarze innych i doceniam wkład - oj zabrzmiało jak wkładka (ekhem do zamka?) :))) Dzięki :)
    • wciąż leżę na półce pamięci jak kurz którego nikt nie zbiera a byłam ogrodem pełnym rozmów czas mnie zgasił teraz jestem echem odbitym w pustych murach obiecaliście chwałę a pozostało milczenie tlę się jeszcze w kilku wspomnieniach ale nikt nie pyta czy żyję zarosłam ciszą i cierniem zapomnienia jestem cieniem dawnych chwil kto mnie przywoła? kto nazwie żywą?    
    • @MigrenaŚwietnie się czyta, bardzo zabawna opowieść!  A wnioski dla panów - jeśli twoja żona ucieka z architektem, to nie rób z tego sprawy międzynarodowej. I na pewno nie wykopuj nieboszczyków - kryminalistyka to nie Minecraft, gdzie można przestawiać bloki jak się chce! Najlepsze jest to, że wszyscy przegrali. :)
    • @sam_i_swoi To świetny wiersz o paradoksach poszukiwania siebie. Podoba mi się, jak przedstawiasz konflikt między chęcią odnalezienia się a lękiem przed tym, co można odkryć.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...