Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Wielkie jezioro
po środku niczego mój
Elton

Samotnik
raczej domownik
wpadający w niebo

Nie przejmuję się
otaczającymi dziurami
jest sobą

Wśród historii
jeden jego rozdział
epilog

rozmarzony nie wierzy
że wszystko co podskoczy
musi upaśc

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




ja to bym tak: (ale zaznaczam, to tylko ja, więc się nie obraź)

wielkie jezioro
tłum w środku niczego
mój Elton

samotnik
raczej domownik
wpadający w niebo

nie przejmuje się
otoczony dziurami
jest sobą

całej jego historii
jeden rozdział
epilog

rozmarzony nie wierzy
że wszystko co podskoczy
musi upaść

Nie wiem, czy nie zmieniłam zamysłu Autora, a jeśli to sorry /
krótko: peel jest samotnikiem, który w domowym zaciszu czuje się najlepiej, z daleka od tlumów oddaje się marzeniom i wciąż ma nadzieję

rozmarzony nie wierzy
że wszystko co podskoczy
musi upaść


:)
serdecznie pozdrawiam
-teresa
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




ja to bym tak: (ale zaznaczam, to tylko ja, więc się nie obraź)

wielkie jezioro
tłum w środku niczego
mój Elton

samotnik
raczej domownik
wpadający w niebo

nie przejmuje się
otoczony dziurami
jest sobą

całej jego historii
jeden rozdział
epilog

rozmarzony nie wierzy
że wszystko co podskoczy
musi upaść

Nie wiem, czy nie zmieniłam zamysłu Autora, a jeśli to sorry /
krótko: peel jest samotnikiem, który w domowym zaciszu czuje się najlepiej, z daleka od tlumów oddaje się marzeniom i wciąż ma nadzieję

rozmarzony nie wierzy
że wszystko co podskoczy
musi upaść


:)
serdecznie pozdrawiam
-teresa
Postaram się poprawic :) Smutny ten Elton
pozdrawiam serdecznie:)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



nie lubię Eltona, ale wiersz niezły, podoba mi się pointa - prosta i dosadna, nic odkrywczego, a zapada w pamięci
pozdrawiam
kasia.
Elton to tak moja nazwa pewnego zjawiska, którego raczej nikt nie lubi. Jak zapada w pamięci to bardzo się cieszę, o to mi chodziło
pozdrawiam:)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



nie lubię Eltona, ale wiersz niezły, podoba mi się pointa - prosta i dosadna, nic odkrywczego, a zapada w pamięci
pozdrawiam
kasia.
Elton to tak moja nazwa pewnego zjawiska, którego raczej nikt nie lubi. Jak zapada w pamięci to bardzo się cieszę, o to mi chodziło
pozdrawiam:)

pointa jest uniwersalna - dlatego zapada - Eltona nie lubię i to nie ma nic wspólnego z jego orientacją, jeśli o to chodzi - ma kilka dobrych kawałków, ale nie trawię, że kreuje sie na "podszywanego" filantropa
zdrówki
kasia.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Alicja_Wysocka Niezmiernie mi miło:))
    • @Gosława 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby nigdy nie istnieli, Zakłamane europejskie elity, Uznały Ich tragedię za aspekt nieistotny…   Wielki butny europarlament, Zjednoczonej Europy głoszący idee, Gardząc głośnym przeszłości echem, Pamięci o pomordowanych europejczykach się wyrzekł…   Na z dalekiej przeszłości cichy głos Prawdy, Europosłowie pozostając głusi, Zaślepieni frakcyjnymi walkami, Rzucili się w wir pisania nowych dyrektyw.   I nie zrozumiał podły świat, Ogromu tragedii zapomnianego ludobójstwa, Woli ciągle tylko się śmiać, Gdy na europejskich salonach króluje zabawa…   Odmówiono Im minuty ciszy... By nie była lekcją pokory Dla światłych europejskich elit, Zaślepionych ułudą nowoczesności,   A przecież tak do bólu współcześni, Eurodeputowani z krajów zamożnych, Tak wiele mogliby się od Nich nauczyć, Szacunku do ojców swych ziemi.   Na styku kultur na kresach dalekich, Sami będąc ludźmi prostymi, Całe życie pracując na roli, Całym sercem ją pokochali,   Na każdy kęs białego chleba, Pracując wciąż w pocie czoła, Wszelakich wyrzeczeń poznali smak, Niepowodzeń i gorzkich rozczarowań…   Odmówiono Im minuty ciszy... Jak gdyby była ona klejnotem bezcennym, Ważyła więcej niż całego świata skarby, Znaczyła więcej od kamieni szlachetnych.   A przecież krótka chwila milczenia, Nie kosztuje ni złamanego eurocenta, Wobec zakłamania świata zwykle jest szczera, A rodzi się z potrzeby serca.   Przecież milczenie nie ma wagi, Skrzyń po brzegi złotem wypełnionych, Skąpanych w złocie królewskich pierścieni, Zdobiących smukłe szyje diamentowych kolii.   Przecież krótkie zamilknięcie, Tańsze jest niż znicza płomień, Kosztuje tylko jedno śliny przełknięcie, Gdy znicz całe dwa złote…   Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby jej byli niegodni, By pamięć o Nich odrzucić Obojętnością Ich cieniom nowe zadać rany…   Po ścieżkach Pamięci, Nie chcą wędrować dziś ludzie butni, Zapatrzeni w postęp technologiczny, Zaślepieni ułudą europejskości,   Po co dziś tracić czas na Pamięć, Rozdrapywać rany niezabliźnione, Lepiej śnić swój irracjonalny o Europie sen, Historię traktując jako przeżytek…   Lecz choć unijne elity, Odmówiły czci duszom pomordowanych, My setkami naszych patriotycznych wierszy, W skupieniu oddajemy Im hołd uniżony…      
    • muszę znaleźć przyjemność w oczach ciemniejszych niż porzeczkowa słodycz tak mówiłeś dotykając Lanę której piegi rozlewały się na brzegach powiek krew po utraconych dzieciach zaschła cichym dźwiękiem rwanej pajęczyny płosząc myśli zapraszasz do łóżka miły niebo źle znosi zdrady w płatkach liliowych bzów dusznych majowych porankach nie będzie zadośćuczynienia to już ostatni list ostatnie do widzenia
    • Jakoś tak posmutniałam  Dla mnie to nawet siłaczka  Pozdrawiam serdrcznie 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...