Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

wśród rzęs nocy będę żył
cienie zbierał tkał i śnił
te na żagle te na struny
te na skrzydła mojej dumy

i wyrzeknę się księżyca
co mnie zauroczył dzisiaj
i wyrzeknę się też słońca
kuli ognia i gorąca

i gwiazd także się wyrzeknę
kusicielki zimne przeklnę
nim mnie znowu oszukają
nim mnie znowu zakochają

i pozbędę się też duszy
niech noc na niej zęby kruszy
i niech pustych dłoni drżenie
zakrywają znowu cienie

Opublikowano

ktoś tutaj użył pojęcia "trzymania patosu na smyczy", co idealnie pasuje do tego wiersza
mimo użycia prostych środków znajduję w tym jakiś urok:)

jednak zdecydowanie postuluję (tzn. nienachalnie sugeruję;) odsunięcie od reszty tego wersu:

"nim mnie znowu zakochają"

najsłabsza jest ostatnia strofa, szczególnie dwa końcowe wersy

"wśród rzęs nocy będę żył"

wyobraziłam sobie:P i ciekawa to wizja

:-]

Opublikowano

"ktoś tutaj użył pojęcia "trzymania patosu na smyczy", co idealnie pasuje do tego wiersza" - hmm pogratulować analizy, faktycznie wiersz powstał jako bardzo mroczne i patetyczne coś i ulegał stopniowemu odciążaniu :)

nad ostatnią zwrotką pomyślę

dzięki za poświęcenie czasu na analizę

p.s. zgodnie z tytułem czytać jak kołysankę

Opublikowano

że to jest kołysanka, jestem skłonna wybaczyć przesadny liryzm,
bardzo nie lubię tego typu wierszydeł z "rzęsami nocy", "skrzydłami dumy"
i innymi takimi "perełkami" ;P ale ten w jakiś magiczny sposób "zakochał mnie"
- to jest fajne określenie. Dwie pierwsze strofy jestem w stanie kupić, sama się sobie dziwiąc ;-)

wybaczam tę słodkość i "pustkę pełni", bo kołysanki rządzą się swoimi (s)prawami
mały +

angie

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Sarkastyczny uśmiech głupca, jesteś taki śmiały. Wszystko to iluzja, tarcza, co zatrzymuje strzały, by świat nie wiedział, jak naprawdę jesteś mały. Mur, który chroni to, co tak bardzo chcesz ukryć, łatwo byłoby skruszyć, gdybyś choć na chwilę opuścił wartę, przestał zgrywać bohatera i pozwolił nam zacząć od zera. Wiedziałbyś, że jesteśmy tacy sami — wzbraniamy się przed łzami, chronimy kłamstwami. Choć wiem, że to oznacza serię pocisków w dłonie tak pełne odcisków, wiedz, że jestem obok. Nie musisz być jak posąg. Pozwól mi być bohaterem, twym szczęśliwym zakończeniem
    • Nieskończoność należy pomierzyć, temu cos uszczknąć, bo się nie należy... Pzdr.
    • Umieram - przebita obłokiem Rogatki podświadomości.  Ktoś dostał awizo z moim zniknięciem Uwaga: fatamorgana!  Brak obojętności.  Budzę się we fiolecie Wielu rzeczy nie pamiętam Do kilku - nie można mnie zmusić Knebel ustom nic nie da: wolnością też można dusić Smutne to:  poddajemy się - na mapie każdego świata I nie płacimy pieniędzmi:  spłacą nas dni, miesiące i lata w połowie - zmarnowane: ''Czy znajdę w końcu szczęście?''   przez takie trywialne pytanie ... 
    • Najgorszy architekt - czas. Rzeźbi fundamenty z oszustw i spękanych głazów. Życie to bezustanne umieranie, nawet jeśli się ma własnego "koucza" czy metr kwadratowy w Château d'Armainvilliers. Nawet - jeśli urodziłeś się na przełomie dzisiaj i wczoraj. Życie to rzeka, która prędzej czy później porywa wszystkich. I nagle masz o -dziesiąt lat więcej. I już nie jesteś w "mejnstrimie." Przepiękne akwarele, pastelowe pastisze bezludnych wysp w miejskich dżunglach.  Huśtawka nastrojów - na której człowiek siedzi sam jak ten palec.  W tle - karuzela sklecona z zerwanych mostów. Zrobię im fotkę. Kwiecień przemknął niezauważony,  wiosna po raz kolejny nie złapała bukietu. Piosenki mimo to - piszą się same, piosenki - pełne puchu, piór (wiecznych) i (wiecznych) niedomówień. Balony w kształcie serca w cudzym oknie na świat. Nie wiem, czy dziejemy się naprawdę, ale od tej chwili chyba nawet w nic ...   Zacznę sobie wierzyć.  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...