Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

A - dziękuję za rady z warsztatu i propozycję HAYQ :) która mi przypadła do gustu.
B - wklejam. Rzucam kości i wklejam :) Wiersz współczesny (można tak chyba o nim powiedzieć) krótki, więc nie mam się czym zasłonić: ani długością, ani archaizacją, czy nowatorstwem archaicznym (czyli adolfowym tkwieniu w romantyźmie)
-----------------------------------------------------------------------------------

Imię

To słowo nie mieściło się w słownikach
nie miało imienia - niewypowiedziane
biegało od Alfy do Omegi, czy ta
wyjątkowość nie jest wbrew jakiejś zasadzie?

nie mogły go widzieć żadne stare wiersze,
zamiast się wybijać wnikało w przeszkody,
malarz chcąc je związać powykręcał ręce,
bo nie mogło przybrać żadnej trwalej formy.

ptaki wyśpiewane, owijając w liściach,
stworzyły mu poetę, lecz z upływem dni
rosa z młodych roślin tusz porozcieńczała,
by dla słów niemówionych wchłonąć trochę sił

Potem się rozproszyło: słyszeli je... czy nie?
Podobno ciągnęło za sobą planety.
I wciąż je po-ciąga. Czy kiedyś przeminie?

Gdy nas zabraknie. (Gdy Słownik będzie pełny.)

Opublikowano

wiersz rodzaju zagadki, co to jest, po wodzie pływa i ...
zobacz Adolfie początek i koniec, nie zgrywają się,
może ja znów nie widzę puenty, albo moze czego
współćzesnego, ale mnie takie muskanie nie dziwi

czasem piszesz w formie przeszłej, czasem zaprzeszłej,
czasem w teraźniejszej, poplątałeś, zobacz o tych planetach
dla mnie to najgłupszy odcinek z tymi okręgami, wiadomo,
że planety jak są to krążą po elipsach, a te co nie to są
asteroidy, planetoidy, meteory, może nawet komety
(te ostatnie muszą spełnić jeszcze kilka wątków)

ogólnie na nie
MN

Opublikowano

początek i koniec, nie zgrywają się,

może ja znów nie widzę puenty,

==> Możliwe, że sie nie zgrywają :) bo to wynikać może z tej zagadkowej naturt,y przyznaję, trudno mi było pisac zagadkę dosyć wieloznaczną: chciałem nie lać wody i pisać w miarę zwięźle ale nie zdradzac cyz zby nie ukierunkowywac, stąd mogło wyjść szarawo ;)

czasem piszesz w formie przeszłej, czasem zaprzeszłej,

==> racja trcohe to trzebva by wyrównać

poplątałeś, zobacz o tych planetach

dla mnie to najgłupszy odcinek z tymi okręgami
==>wyszło durnie :) wiem, myślę, jakby to ładnie "zretuszowąć"

dzięki zawglad i koment ;)

Opublikowano

Przepraszam, że nie pokuszę się o pełną interpretację, ale by to uczynić, musiałbym wiersz zrozumieć w całości, a on jest dla mnie niejasny. Wspomnę tylko, że dla mnie on jest o jakimś "duchu poezji", o czyms takim, co niektórzy ludzie potrafią zakląć w słowach, że nabierają one dodatkowego znaczenia. To dla podmniotu lirycznego coś nieuchwytnego i niezbadanego. Gdy zostanie odkrywte - skończy się poezja. W skrócie tyle zrozumiałem.

Ten utwór nie jest już tak archaiczny jak poprzednie, tym niemniej trzyma Twój znajomy styl, mości Adolfie. Mimo niejasności całkiem mi się podoba. Nareszcie nie jest przegadany (chyba, bo mam wrażenie, że trzecia częśc wprowadza nowy wątek, którego nie rozumiem, ale mogę się mylić). Tak więc posuwasz się Wasmość naprzód ;)

Podoba mi się "bieganie od Alfy do Omegi". Natomiast to po-ciąganie planet (wprawianie ich w ruch) jest trochę oklepane. Nadto trąci ten zwrot patosem wpadającym w przesadę. Ale ogólnie na plus.

Pozdrawiam,
Drax

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • San z ej aj esi se jaja z nas
    • Jej świat kusił atrakcyjnością...         Kupiłem go i używałem według jej zaleceń...                                                       Było mi w nim dobrze...                      Erzatz blichtru skutecznie ukrywał pustkę..Świat obok był nieważny... Raził szorstkością prawdy i koniecznością wybierania...                 Nie dawał poczucia wtajemniczenia i wyższości...            Był taki nie...                                              Teraz spłacam dług...
    • Być może, to tekst powtórkowy?                       ♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫ spójrzmy wszyscy ile dziwów zgromadzonych jest tu wokół można spojrzeć raz a dobrze lub radować się po trochu                   *~<:~) listek tuli śmieszną żabkę by za bardzo nie przemokła w jej serduszku jest odwaga tak jak stała sobie poszła   a ślimaczek co ma rogi szuka sera na swej drodze ja mu z domku wnet przyniosę smakołykiem go wspomogę    motylkowi na skrzydełkach różne wzorki już porosły lubi psocić więc poplątał szarym kotkom długie wąsy    spójrzmy wszyscy ile dziwów zgromadzonych jest tu wokół można spojrzeć raz a dobrze lub radować się po trochu    granatowy twardy żuczek piasku liczy wciąż ziarenka tak się spocił że biednemu od tej pracy skórka zmiękła    szyszka wisi gdzieś wysoko lecz się boi tak troszeczkę właśnie spada i rozmyśla może ktoś mnie złapać zechce   kwiatek mały swoją wonią szarej myszce nosek tuli zapach jej się nie spodobał obrażona mknie do dziury    spójrzmy wszyscy ile dziwów zgromadzonych jest tu wokół można spojrzeć raz a dobrze lub radować się po trochu   złote rybki są zmęczone bo spełniają wciąż życzenia poprosiły czarodzieja w zwykłe śledzie je pozmieniał    płacze konik na biegunach chcę pobiegać tak jak inne ktoś huśtawki mu odczepił teraz biega całkiem zwinnie    muchomorek kropkowany dzisiaj biega roześmiany a krasnalek co w nim mieszka obijany jest o ściany    spójrzmy wszyscy ile dziwów zgromadzonych jest tu wokół można spojrzeć raz a dobrze lub radować się po trochu     przy jeżynach leży orzech co laskowym nazwać można wiewióreczka go ujrzała lecz nie zjadła bo ostrożna   biała chmurka jest cukrowa watą słodką hen na niebie jak ją ładnie dziś poprosisz na patyczku da ci siebie    oj mróweczka jest wesoła radosnego ma dziś dzióbka pyszny obiad dzisiaj zjadła ma więc siłę „motomrówka”    spójrzmy wszyscy ile dziwów zgromadzonych jest tu wokół można spojrzeć raz a dobrze lub radować się po trochu                  (~:]<>~*      
    • Zachwyca mnie ciało niebieskie Ogrzewa Odbija światło Tak subtelnie łączy poczucie Grawitacji   Ten zachwyt krąży we mnie po orbicie Wokół kosmos Czernieje Zza powiek łatwiej wtedy Naszkicować ideał      
    • Aktu tu ci pada gra w ima tuba butami warg, a da picu tutka.  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...