Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

chodzimy po tych bezdrożach zupełnie jak gdyby tkwił
w tym jakiś cel a przecież kobiety które wczoraj
kochaliśmy wyjechały albo były tylko mirażem teraz
przed nami głęboka trawa i wiatry południa a za plecami
rozstępują się morza

usiądź przy ogniu posłuchaj jak rodzą się legendy
niedługo powinien przyjść Jezus ten co ma brudne
skarpetki i zawsze stoi na rogu z harmonią ten sam
co sypia na dachu

nie wiem co będziemy jeść jutro gdzie będziemy
spać ani co czytać a ty? wiesz co to jest czarna
dziura? wypatrujesz końca a potem chcesz jeszcze

Syd nadal żyje musi żyć to nieprawda że uprawiał
ogródek i zapomniał o muzyce a ty przychodzisz
ze sznurową drabinką żeby nikt nie widział i z kompletem
sztućców i z atlasem ale to już nic nie zmieni kochanie
bo nie nawrócą mnie nawet w żadnej Jaffie puste piosenki
aż zgnije powietrze biały album ani czarna pleśń

będziesz po prostu czysta jak prześcieradło
podziękuję i zarzucę plecak
i powędruję dalej dalej dalej
i powędruję dalej dalej dalej
i powędruję

(W-w 2008)

Opublikowano

byłoby jeszcze lepiej, gdyby nie był taki rozwlekły, trochę bym przyciął:)
no i na końcu te wersy pod piosenkę, ale jesteś podobno muzykiem, więc wybaczam:)
tam nie powinien być Żyd? jest Syd i nie wiem o co chodzi:P
3 strofa najmniej.

no ale to i tak wiersz wyróżniający się w dziale, "gadulstwo" mimo wszystko mnie przekonało:)
no i dam plusa...bo już mogę:)

pozdrawiam.

Opublikowano

Marcinku, wczoraj wszystkie ewentualne
uwagi byŁy powiedziane :P, przedstawiŁam
nawet moją wersję wersyfikacji :P.

dla mnie podmiot jest osobą zagubioną,
zniechęconą do rzeczywistości [dziwnej,
nie ukrywając]. nie wie, jaka będzie
przyszŁość, być może się jej boi -
aż zgnije powietrze biały album ani czarna pleśń
- bardzo dobry fragment. mimo wszystko
wydzwięk caŁości jest pozytywny
i nieokreślony będziesz po prostu czysta jak prześcieradło
podziękuję i zarzucę plecak
i powędruję dalej dalej dalej
.

na +

pozdrawiam Karolcia :*

Opublikowano
Rafał: ów Syd to Syd Barrett, współzałożyciel Pink Floyd. zmarł jakis rok temu. po odejściu (a w zasadzie wyleceniu za skupienie się w pewnym momencie głównie na ćpaniu zamiast muzyce) z zespołu prowadził sobie spokojne życie, ponoć kochał uprawiać ogródek, a jego rodzina nie miała nawet pojęcia kim kiedyś był=). i się zdziwili na widok dziennikarzy=).
chciałem właśnie, żeby totak piosenkowo zabrzamiało pod koniec;)
nie wiem z czego to wynika, ale ostatnio piszę dość obszerne wiersze. może za długo zbieram motywy do każdego, nie wiem:).
dzięki za plusa, pozdrawiam

Karolina: zasadniczo pobieżnie racja:). podmiot - właśnie - wędruje, ucieka przed tą rzeczywistością. cieszę się, że widać w tym jakieś pozytywne obrazy a nie same smęty:D. chodź z drugiej strony ucieczka i rezygnacja to, owszem, w pewnym sensie pogodzenie się z tym wszystkim, ale żeby od razu nadać całości 'pozytywny wydźwięk'?;P
dzięki za wgląd i wcześniejsze uwagi;*
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Wyrzuciłabym w pierwszym wersie "tych" i zakończyła :
będziesz po prostu czysta jak prześcieradło
podziękuję, zarzucę plecak
i powędruję dalej

Zastanawia mnie wers : aż zgnije powietrze biały album ani czarna pleśń, dlaczego "ani czarna pleśń" - do czego się odnosi ??

A całościowo tekst ujmując bardzo mi się... Serdecznie
Opublikowano
M. Krzywak: Dzięki.

Barbara: Nad 'tymi' jeszcze się zastanowię. Te powtórzenia w końcówce miały taki piosenkowy klimat nadać=)

Stanisława: i gitara;). dzięki=)

e-m-e-m: no to już wiesz;). również wielkie dzięki.

Pancolek: wiesz, o puencie pisałem już powyżej, zresztą może się starzeję, ale nie chciałem tym razem walić na koniec z grubej rury;)

Messalin: specjalnie dałem "kochaliśmy". bo tak jest dwuznacznie. cóż, bywa i tak.

dzięki za komentarze
pozdrawiam wszystkich

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Berenika97 starałam się jak najwierniej pokazać ten zimny bezduszny bezintymny akt zbliżenia  Dziękuję pięknie za czytanie

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Tak to wszystko wyjaśnia. Ja akurat wcześniej. W wieku 10 lat miałem 3 narzeczone trzynastolatki i byliśmy na równo w rozwoju. Gdy do nich chodziłem dziewczęta z mojej klasy bawiły się jeszcze na podwórku w gumę, podskakując beztrosko.      To super. U mnie nic nie przetrwało. Wszyscy się rozjechali.     Co do seksu to się zgodzę, ale co do emocji to już nie.      
    • @UtratabezStraty Więc tak<   Marek w Twojej opowieści jest dla mnie trochę jak „więzień wyobrażeń” o Agnieszce. On niby żyje na wolności, ale jego sny pokazują, że także jest uwięziony - tyle że w swoich obrazach i tęsknotach. Ciekawi mnie, że bardziej śni mu się, jak ona wygląda w uniformie czy w drewniakach, niż to, co w sobie przeżywa. I to jest piękne, bo pokazuje, że jego miłość do żony jest bardzo cielesna i konkretna, a nie tylko „duchowa”. Dzięki temu on nie znika w cieniu Agnieszki, tylko sam jest równie wyrazisty.   Co do narracji - ja osobiście byłabym za naprzemienną, bo takie zestawienie dwóch perspektyw buduje napięcie i daje poczucie, że historia „dzieje się naprawdę”. Ale oczywiście to Ty jesteś autorem i tylko Ty możesz ocenić, czy chcesz podjąć się takiego zadania. Wierzę, że mężczyzna może dobrze oddać kobiecą perspektywę, jeśli złapie jej rytm: uwagę na szczegóły, emocje, drobiazgi codzienności. To właśnie te niuanse czynią kobiecy punkt widzenia wiarygodnym. Dla mnie najciekawsze są myśli Agnieszki właśnie w więzieniu - tam każdy drobiazg ma wagę, każde przestawienie krzesła, każdy dźwięk drewniaka, każda decyzja o rezygnacji z odwołania. Na wolności to się pewnie rozproszy, a tu nabiera intensywności. Powodzenia :)
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

       
    • @Rafael Marius Nie może nie władza, wiesz to moje szefostwo bandy nie było aż takie rozbudowane, ale ja akurat późno dojrzewałem. I akurat dla większości dziewczyn rówieśniczek byłem za dużym gówniarzem. Byłem mniej więcej lubiany, ale romansów z tego nie było. Wiesz miałem swoje męskie przyjaźnie, które trwają do dzisiaj. Ale z całą pewnością, jak czytam Twoją historię, a już kilka razy gadaliśmy, no nie miałem takiego powodzenia jak Ty. I prawdę mówiąc nie aż tak tego żałuję. A teraz, dużo bardziej niż za gówniarza, szereg rzeczy aspekt finansowy i mieszkaniowy jednak warunkuje. Trudno się mówi i póki można się żyje. Ta piosenka Amant nie bardzo jest o mnie, łapią człowieka tęsknoty, bo łapią, ale to nie jest tak, że kobiety są wszystkim. Można się i bez nich obejść i spokojnie można dostać kosza.  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...