Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Znowu straciłeś mnie z oczu...
Błądzisz gdzieś pomiędzy dwoma światami,
Szukając prawdy i odpowiedzi...
Świat zalany kłamstwem pochłania mnie w swą nicość,
A ten drugi... nieskazitelny poprostu nie istnieje...
Wiem że właśnie w nim mnie szukałeś,
Popadłeś w obłęd pragnąc dojrzeć ideały,
Które spłoneły w płomieniach ludzkiej nienawiści,
Kiedyś chciałam je uratować,
Skacząc w ogień,
Który nie chciał strawić mego ciała...

Opublikowano

Po pierwsze - wielokropki. One już praktycznie nie mają zastosowania we współczesnej poezji. Zostały z niej wykluczone właśnie przez grafomańskie wiersze, które tych wielokropków zawierają b. dużo. Ponadto - nie podoba mi się, że wielokropek na końcu składa się z dwóch kropek. Niedociągnięcie, rozumiem. Ale proszę w miarę dbać o to, aby tekst, który zostaje tu umieszczony był poprawnie napisany [interpunkcja itd.].

Przechodząc do treści - jest banalna. Sam tytuł już to zapowiada. Określenia takie jak "płomienie ludzkiej nienawiści" - są okropne.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Nie pochania. Co najwyżej pochłania. No, chyba, że to neologizm ;) Poza tym słowo "nicość" jest zbyt patetyczne. W ogóle za dużo tu patosu.

Przykro mi to stwierdzać, ale umieściłaś tu wiersz banalny, nie zawierający ani jednej ciekawszej/oryginalniejszej myśli. Ponadto naszpikowany wielokropkami i z błędami gdzieniegdzie.

Załamka. Proszę czytać współczesnych poetów. Dużo.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Super:):) serdecznosci:)
    • @iwonaroma może nie formalne ale można od czegoś zacząć
    • ~~ Nie wiem, jak to opisać - dosłownie nie mogę, więc pobujam w obłokach .. Ten, którego drogę politycznych przedsięwzięć obserwuję lat wiele, jest podłym obłudnikiem, chorobliwie wiernym własnej megalomanii .. Jego zaś wielbiciele (tu czytaj - poddani), pochłonięci nurtem lawy bzdurnych haseł; wciąż widzą w ich obrazie dobrobyt dla siebie .. To, że wprost okradali nas - mnie i ciebie jego przyboczni słudzy, z przyzwoleniem pana - nie może dotrzeć prawdą do umysłów ludu .. Wielka tutaj zasługa wysłańców szatana - hołdujących z ambony sekcie bałwochwalców. Kiedy wreszcie rodacy dostrzegą w tej sekcie jej moralną zgniliznę .. .. ocena w ich pojęciach ulegnie korekcie. ~~
    • Kurczę, wczoraj był Światowy Dzień Zdrowia Psychicznego, a dziś ten wiersz przypomina o tym, żebyśmy umieli być wnikliwymi obserwatorami innych ludzi, bo nigdy nie wiadomo, do jakiej granicy doszedł ktoś, kto jest obok nas. Najtrudniej jest właśnie, gdy ktoś przykrywa uśmiechem drzemiące w nim czarne myśli, bo wtedy otoczenie jest bezradne i niewiele może pomóc, no bo jak? Powinno się zdecydowanie edukować społeczeństwo, jak dostrzegać pierwsze, najczęściej ukryte symptomy kryzysu.
    • Introwertycy tak mają. Nie każdy czuje się dobrze w krzykliwym otoczeniu, atakowany przez innych artyleryjskim ogniem bodźców. W ciszy można odzyskać znów niezbędny kontakt z samym sobą i kontrolę nad myślami. Korzenna kawa brzmi smakowicie, zwłaszcza jesienią, tylko szkoda, mimo wszystko, umierających kwiatów. Chociaż zdaję sobie sprawę, że jest to cena, którą trzeba zapłacić, jeśli chce się wybrać jesień - czas przemijania, zadumy, wyciszenia, cienia egzystencjalnego - za swoją drugą naturę. Tak sobie jeszcze pomyślałam, że wiersz może mieć jeszcze swoje drugie dno - potrzeba samotności u Twojego peela każe mu niecierpliwie czekać na koniec każdej relacji (z innymi ludźmi), którzy go drażnią i wobec których musi udawać, że do nich pasuje.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...