Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

logika jak współtworzenie
wizji własnych ścian wciąga
choć nie zajmuje miejsca

każdy obrazek znajdzie
ramkę i haczyk na którym
powieszony zachwyci

światlo rozproszy się na powierzchni
z czasem wydobędzie niestałość
barwy zmienią odcień a treść zostanie

jak na początku bez wyrazu

Opublikowano

Myślę, że podmiot liryczny jest myślicielem, czy wręcz filozofem Choć nie ujawnia się bezpośrednio w tekście, można przyjąć, że przedstawione poglądy należą do niego Tematyka wiersza jest egzystencjalno - refleksyjno - filozoficzna

W strofie pierwszej mowa o logice /jej podstawy zawdzięczamy Arystotelesowi/, na której opierają się niemal wszystkie poglądy filozoficzne /warto jednak pamiętać o rozgraniczeniu teologii od filozofii/ W każdym razie peel uznaje logikę za aksjomat egzystencji; jest ona wpisana w istnienie W zwrotce drugiej można posądzić podmiot liryczny o przywoływanie determinizm, bowiem mówi on, że wszelkie zjawiska prędzej czy później przybiorą należytą formę i znajdą dla siebie miejsce Trzecia strofa mówi o przemianach, jakie opcjonalnie zajdą w przyszłości

Prawda, czy jakieś inne istotne terminy co najwyżej zmienią swoje kształty, ulegną metamorfozie, ale ich istota wciąż pozostanie Aż w końcu wszystko zatoczy swoje koło i powróci do punktu wyjścia

Nawet ciekawy tekst, tym bardziej, że uwielbiam tematy filozoficzne Nawet przyzwoicie warsztatowo Widzę poza tym, że nie tylko mnie przypadł do gustu Cóż, pozostawię jedynie prowizorycznego plusa :P

Pozdrawiam

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Simon Tracy To jest bardzo fajnie napisana proza w pewnej konwencji - mitu? Świetnie  zbudowałeś atmosferę - grozy i paranoi. Narracja pierwszoosobowa, zwroty do Czytelnika, stopniowe odsłanianie informacji - to działa. Ten strach narratora jest namacalny. Na końcu puentа z wymianą miejsc (on tam,ON tutaj) - mocna. Niektóre fragmenty są trochę rozwlekłe. Pewnie będą części następne. Nie lubię literatury typu fantasy, fantastyki, ale chętnie przeczytam ciąg dalszy tej historii. Dlatego, że dotykasz starożytności - mojej ulubionej epoki. :))) Niektóre nazwy nie są mi obce np. Księga Bram - to święty tekst staroegipski, Księga Chaosu - to tytuł kryminału (akcja w starożytnym Egipcie), Jet też Klejnot Siedmiu Gwiazd - też opowiadanie grozy i starożytny Egipt. No i Mahabharata - poemat hinduistyczny. Czy niektóre z tych pozycji zainspirowały Cię? Czy raczej był to Cthulhu? Pozdrawiam.
    • Sytość/przesyt niedosytu - świetne, cos niby oksymoron, ale czy na pewno? Pozdrawiam
    • @Robert Witold Gorzkowski Dziękuję Ci serdecznie za taką wylewność w tak niezwykle ciężkich tematach. Jest to dla mnie niezwykle ważne że wiele osób rozumie mój przekaz i jego formę 
    • @Simon Tracy Ten tekst bardzo mi się podoba, bo kocham te niezwykłe i mądre  zwierzęta, którym ludzie robią dużo krzywdy. Ten głos wilka - jest głosem kogoś, kto odmawia podporządkowania się ludzkiemu porządkowi. "Nie mam z tym problemu, by się odwrócić plecami do ludzi" - to deklaracja wolności, ale i wygnania. Twój język pełen archaizmów ("zawezwanych", "widziadeł", "skomlałem") buduje mityczny, baśniowy klimat. Ten świat to nie współczesność, to jakiś pradawny czas, kiedy las był jeszcze święty, a duchy "rzeczywiste". Podoba mi się, że czerpiesz ze słowiańskich wierzeń. Szczególnie mocna jest ta zmiana perspektywy - od wilka uciekiniera do wilka mściciela, a potem odkrycie, że to las sam się mści. Drzewo stworzenia, Leszy, duchy - to cała armia natury przeciwko człowiekowi-intruzowi, człowiekowi - zabójcy. I ta puenta: "Uczta w imię zwycięstwa i przeciw naturze człowieka" - bo natura człowieka to dominacja, zniszczenie. A natura natury? To równowaga, również równowaga przez pożeranie. Świetny tekst to dzikiej, krwawej sprawiedliwości. W mojej okolicy można spotkać wilki, osobiście spotkaliśmy na drodze waderę z trzema szczeniakami, a mój mąż samotnego wilka, który spojrzał mu w oczy i spokojnie odszedł. Szedł również polną drogą. I niestety przyjeżdżają myśliwi. Mam nadzieję, że pozwolisz zamieścić link do pewnego filmiku:  (jeżeli nie - to usunę)

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @Simon Tracy Koniec świata, chyba...dobre, brawo. Brzmi jak zbliżająca się Apokalipsa. Ciary przechodzą!
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...