świetliki

[Pancolek]

to był duszny biurowiec oraz mnóstwo
interesów jeden za drugim szły gubione
w plikach

gdzie ludzie mijali się ugodowo koło
niedomkniętych pokojów i szklanych cel
z judaszami zamiast krat

nakryłem nas pierwszy raz kiedy pewność
jadła z ręki czujności a woźna gasiła
nikłe betonowe światła

zapinane szczelnie rozporki
na okazję wspólnych szlaków przez biuro
brzęczały tak żeby ludzie ścierali uszami
udawane wymioty
wtedy jest najwięcej śmiechu

i przerw między zębami

[JacekSojan]

"świetliki" mrugają demonicznie i porozumiewawczo, domyślnie - wszechobecna ruja ustala byt biura;
wrażenie mocne; wiersz dobry;
J.S

[Gość]

"kiedy pewność jadła z ręki czujności"- super, bardzo mi sie podoba. Cały wiersz na plus:P
Pozdrawiam. piona!:*

[Emu Rouge]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

zrobiłam kilka korekt. osobiście i szczerze uważam ze niepotrzebnych;p ale tak zeby nie było ze nic nie robię ;p
dobry wiersz:) buziaki:*
aga