Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

z początku śmiałam się nawet wtedy
gdy na komputerze znalazłam nie moje zdjęcia
zrozumiałam że kolega jest świnią
a dziwne pozycje po przyspieszonych
posiłkach są wytłumaczalne

pierwszy raz nakryłam cię na patrzeniu z góry
na dół gdy zakładałeś spodnie idąc
do kibla

zakryłam się mokrą kołdrą
udając że śpię - wszystko wirowało
bo wiedziałam że nie uwierzysz

i znowu mnie zgwałcisz

Opublikowano

Po przeczytaniu tekstu amarezzzo w sumie czułem ambiwalencje uczuć, poruszyło mnie to wstrząsnęło i dlatego byłem na plus, ale też lekko zniesmaczyło, mimo to wiedziałem że bez tej dosadności nie poruszy w ten sposób...
natomiast powyższy tekst jako komentarz do Porno-samca jest trafiony, dobrze że pokazuje drugą strone, i robi to w sposób bardziej "znośny estetycznie" - w końcu mówi kobieta,
W sumie całość byłaby o stopień gorsza gdyby nie, pointa która jest tym Bum i słowo "gwałt" użyte tutaj inaczej oświetla całość.
Trafiony komentarz.
Pozdrawiam.

Opublikowano

"pierwszy raz nakryłam cię na patrzeniu
z góry na dół gdy zakładałeś spodnie idąc
do kibla"

tak mi się widzi, to, ponieważ lepiej się czyta, nie ma drastycznego uskoku.

wg mnie pierwsza strofa najbardziej udana, puenta nie zachwyca, zbyt dosłowna, a tekst aż prosi się o dobre podsumowanie. W Twoim tekście końcówka jest jakby ucięta, syndrom zawieszonej słuchawki tutaj widzę, a można pociągnąć.

Wiadomo wiersz ma charakter polemiczny, trochę trudno mi ocenić, dam tak +/-:)

Pozdrawiam:)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Bardzo dziękuję za obszerniejszy komentarz. Amerrozzo faktycznie poleciał z grubej rury, ale i tematyka do delikatnych nie należy. Chciałem podjąć z Nim dialog i jeśli uważasz, że utrafiłem klimat, to bombastycznie.
Pozdrawiam, Robercie, serdecznie grabulą.

Pancuś
Opublikowano

Maćku; dzięki Twojemu wierszowi wiem już, że pointę muszę zmienić, bo plagiatem
pachnie ;) Dzięki za obecność.


Judytko; piękny kobiecy śmiech zawsze mile widziany ;)


Teresko; będą zmiany, więc może będzie lepiej. Oczytania w języku polskim zaczyna mi
brakować, stąd ten zlepek wtórnych pomysłów. Poprawię się ;)


Pancuś

Opublikowano

A to tu się, nicponiu, ukryłeś ze swoim wierszydłem!

Czy nie lepiej pierwszą myśl zapisać tak: "na początku śmiałam się/ gdy na komputerze znalazłam nie swoje zdjęcia".
Należy zamienić też "zrozumiałam" na "myślałam". Bo teraz "zrozumiałam" odnosi się też do fragmentu z "dziwnymi pozycjami", a bardziej przecież pasuje: "myślałam, że dziwne pozycje po przyspieszonych posiłkach są wytłumaczalne".

Ok, nie jestem dobry w radzeniu, nie znam się itede. Napiszę lepiej, jak ja widzę 1. zwrotkę:


z początku śmiałam się
gdy na komputerze znalazłam cudze zdjęcia
myślałam że kolega jest świnią
a akrobatyczne pozycje po przyspieszonych
posiłkach są wytłumaczalne



Dalej jest, moim, nieźle. Szczególnie na tak cztery ostatnie.
Fajnie, że podjąłeś dialog.

Sorry, że tylko tyle. W sumie nie wiem, co napisać. Na serio to myślę, że czegoś tu brakuje. Temat jest ciekawy, ale brak mocnego uderzenia. To znaczy - końcówka jest w dechę, ale już przejście z 1. zwrotki do 2. jest kiepskie. W zasadzie to przejścia nie ma. Opisałeś, co było "z początku", ciągłość myśli każe napisać, co było potem. Jak prawda uderzyła peelkę. A może się mylę. Nie wiem, ale wiem, dlaczego przestałem komentować - nudno, jak trza tysiąc takich samych niemerytorycznych komentarzy wystawić. Od dzisiaj komentuję tylko te wiersze, których temat jest mi znany ;)

Pozdrawiam.

Opublikowano

Amerrozzo, wpadnij za tydzień, dwa na ostateczne zmiany, bo teraz lipaaaaaaa ;)

Judytko; lus-blusssssss ;)

Kasiu; a ten ostatni koment z jakiej racji, bo nie jarzę? Pachnie nadinterpretacją. Chciałbym,
żeby 'starsi' więcej nas komentowali i finito. To umniejsza wartość Twoich
komentarzy? Zastanów się ;)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


przepraszam, ale to już jest przesada. jak zresztą Marcin pod spodem wyjaśnia, to przecież chodzi o to, żeby stara ekipa włączyła się do komentowania innych. nie tylko gniotów w Z.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


przepraszam, ale to już jest przesada. jak zresztą Marcin pod spodem wyjaśnia, to przecież chodzi o to, żeby stara ekipa włączyła się do komentowania innych. nie tylko gniotów w Z.

Te słowa kierowałam do Pancolka, wątek dyskusyjny masz wyżej Rachel ;)

pozdrawiam
kasia.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


przepraszam, ale to już jest przesada. jak zresztą Marcin pod spodem wyjaśnia, to przecież chodzi o to, żeby stara ekipa włączyła się do komentowania innych. nie tylko gniotów w Z.

Te słowa kierowałam do Pancolka, wątek dyskusyjny masz wyżej Rachel ;)

pozdrawiam
kasia.

A Pancolek odpowiedział i co?

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Radosław Ech, pamiętam taką zimę... W wietrze i deszczu, który padał na brudne płachty śniegu, jedyne co widzieliśmy to swoje przyklejone do siebie oczy. Dzięki za przywołanie wspomnień.
    • @Leszczym Nie wiem czy dobrze zrozumiałem... Ale Dicka szanować należy. Tu przed chwilą rozmawiałem z kolegą @Simon Tracy. I też opowiada, że się wycofał ze świata na ile to możliwe. Taka wewnętrzna emigracja. Mnie akurat na ten moment nie stać na takie rozwiązanie, ale może kiedyś... Dzięki za podzielenie się swoją perspektywą. @KOBIETA No, różne są opcje. Wiemy, że mamy narzędzia psychometryczne do mierzenia poziomu psychotyczności - solidnie zweryfikowane testy (Eysenck, Minnesota Inventory). Są testy dotyczące kreatywności - pewnie korelują z tymi mierzącymi psychotyczność. I też wypełnianie luk poznawczych własną treścią - w porządku - wszyscy to robimy na codzień funkcjonując w świecie bez pełnych danych. Niebezpieczeństwo jest tylko takie, że treści własne zaczną przeważać nad danymi.
    • @Natuskaa

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Buch!    Rach!   Ciach!   Maszyna  Czy strach?   I życie ukryte  Za zasłoną świadomości    Bo czas nie ma  Dla nikogo litości    Gdy pędzi za nieznanym 
    • MRÓWKI część trzecia Zacząłem się zastanawiać nad marnością ludzkiego ciała, ale szybko tego zaniechałem, myśli przekierowałem na inny tor tak adekwatny w mojej obecnej sytuacji. Podświadomie żałowałem, że rozbiłem namiot w tak niebezpiecznym miejscu, lecz teraz było już za późno na skorygowanie tej pozycji.  Mrówki coraz natarczywiej atakowały. W pewnej chwili zobaczyłem, że przez dolną część namiotu w lewym rogu wchodzą masy mrówek jak czująca krew krwiożercza banda małych wampirów.  Zdarzyły przegryźć mocne namiotowe płótno w 10 minut, to co dopiero ze mną będzie, wystarczy im 5 minut aby dokończyć krwiożerczego dzieła. Wtuliłem się w ten jeszcze cały róg namiotu i zdrętwiały ze strachu czekałem na tą straszną powolną śmierć.  Pierwsze mrówki już zaczęły mnie gryźć, opędzałem się jak mogłem najlepiej i wyłem z bólu. Było ich coraz więcej, wnętrze  namiotu zrobiło się czerwone jak zachodzące słońce od ich małych szkarłatnych ciałek. Nagle usłyszałem tuż nad namiotem, ale może się tylko przesłyszałem, warkot silnika, chyba śmigłowca. Wybiegłem z namiotu resztkami sił, cały pogryziony i zobaczyłem drabinkę, która piloci helikoptera zrzucili mi na ratunek. Był to patrol powietrzny strzegący lasów przed pożarami, etc. Chwyciłem się kurczowo drabinki jak tonący brzytwy, to była ostatnia szansa na wybawienie od tych małych potworków. NIe miałem już siły, aby wspiąć się wyżej. Tracąc z bólu przytomność czułem jeszcze, że jestem wciągany do śmigłowca przez pilotów. Tracąc resztki przytomności, usłyszałem jeszcze jak pilot meldował do bazy, że zauważyli na leśnej polanie masę czerwonych mrówek oblegających mały, jednoosobowy zielony namiot i właśnie uratowali turystę pół przytomnego i pogryzionego przez mrówki i zmierzają szybko jak tylko możliwe do najbliższego szpitala. Koniec   P.S. Odpowiadanko napisałem w Grudniu 1976 roku. Kontynuując mrówkowe przygody, następnym razem będzie to trochę inną historyjka zatytułowana: Bitwa Mrówek.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...