21 krzesło

[Tomasz_Biela]

przede mną hucznie
rozkłada się przepych teatrów
teatrzyków i strzyków
w każdej zmartwionej kości

ruchome siedzenia
to nic ważnego
(piekło zamurowało się w pionowym oklasku)
jedynie udana porażka
którą obchodzę
rząd po rzędzie jak niezdecydowany krytyk

a krzesła mają wiele zaległych odnóg
i nie wiadomo na czym się oprzeć

22 zbliża się pochodem zobowiązań

[Rafał Różewicz]

a to już lepsze, przez te krzesło już myślałem, że będzie "odgapianka" od Bursy, a tu pozytywne zaskoczenie Pana R:)

[Judyt]

nie wiem co -mądrego napisać,
może tak: nie bałam się zostawić
śladu, wiersz to jakby stąpanie
bezdechu, gdzie wydaje się, że
nie ma nic co podtrzymuje mebel
a jednak jest pochód
niepewny, pozdrawiam ciepłoniaście

[zak stanisława]

strzygi w kości i bieda z nią zamknięta, i dobrze, wiersz tez dobrze TOMKU!