wracam tu

[janusz_pyzinski]

wracam tu
bo tylko tu
mogę odpocząć
i odpoczywam
wracam tu
bo tylko tu
mogę czas zatrzymać
i zatrzymuję
wracam tu
tylko na chwilę
która jest wiecznością
i dziękuję
że jestem
wtopiony w kalejdoskop pól
jak mrówka w żywicę
zostanę bursztynem na zawsze
za tysiąc lat
koralem na szyi
na zdrowie zawisnę
reliktem wolności przestrzeni
tubylcem
który umiał właściwie
ocenić odległość w ciemności
jak śnieg
wracający na ziemię

[Karmena Nowak]

podoba mi się lecz nie ma żadnej wariacji w tym wierszu

[Bez przyszlosci]

Mam wrażenie, że w Jego wierszach nie ma wariacji, to nie ten typ. Ja znajduję w nich spokój, pogodzenie ze światem, z sobą. Zazdroszczę takiego podejścia do życia, ja ciągle się miotam bez żadnego sensu, będąc śniegiem chcę lecieć do góry
Pisz Janusz, zamieszczaj, uwielbiam Cię czytać